Yatağımdan"offf" diyerek kalktım.Sıkıcı hayatın 2. günü başlamıştı.Annemin ütülediği okul kıyafetlerimi giydim saçlarımı da dağınık tatlı bir topuz yaptım.Kahvaltımı yapmak için mutfağa doğru yol aldım.Masaya oturdum.2 lokma reçel 3 lokma da peynir alarak 5 lokma yemek yedim.Nedense sabah sabah hiç ağzımın tadı olmuyor.Annemle babama güle güle diyerek evden çıktım.
Beren 'in evine yaklaştığımda Beren beni bekliyordu.Adımlarımı biraz daha hızlandırdım.Yoksa Beren kızardı bana,geçen sene hep Beren'i bekletirdim ve bana çok kızardı.Ama kızması da bir tatlı oluyordu.Aynı olayı yaşadım,Beren'in bağırması kulağımı çınlattı.Sonra sakinleşince beraber okulun yolunu tuttuk.
Okula geldik.İlk ders resim idi.Resmim ehh işte biraz iyiydi.Ders aynı boş gibi geçiyordu.Berenle ben koyduk kafamızı çantaya uyuduk.Allahtan bugün yazılımız yoktu yani streste değildim.Resimin ardından fen dersine girdik.Fen dersini de bir seviyorum bir sevmiyorum ben de anlamadım ki...Son derse girdik, yani ingilizce.En sevdiğim ders idi ingilizce.Notlarımda yüksekti.Aslında insan hangi dersinin notu yüksekse onu seviyor nedense :D...
Berenle okuldan çıktık.Eve doğru gidiyorduk.Tuhaf esprilerimizle birbirimizi güldürüyorduk.Yolda giderken "miyav" diye kedi sesi duydum.Hemen Beren"e dönerek"sende duydun mu?" dedim."Evet"diyerek başını salladı.Sese doğru yaklaştık.Ara sokakta bir kedi gördük.Daha yeni doğmuştu,belliydi.Soğuktan tir tir titriyordu.Çok küçüktü,neredeyse elim kadardı ve çok tatlıydı.Beren"le hemen kediyi alıp karton bir kutunun içine koyduk.Kedi ısındıktan sonra ne yapacağımızı düşündük.Eğer kediyi burada bırakırsak soğuktan bir gece kalmaz ölürdü.
Beren:"bence birimiz eve götürelim"dedi.Beren"e dönerek,
"Benim götürmem imkansız annemler asla kabul etmez"
Beren:"benimkilerde kabul etmez"dedi.
Sonra başladık aval aval düşünmeye.Ben düşünmeye o kadar dalmışımki Beren"in sesiyle irkildim."Ada,Ada buldum!!"dedi yerine zıplayarak."bizim binada veteriner bir abla var ona götürelim belki o ne yapacağımızı bilir"Kediyle beraber Berengile gittik.Veteriner ablanın ziline bastık bastık.. ama açan olmadı demek ki evde değildi.Suratımız üzgün bir şekilde merdivenlere döndük.Beren"bence kediyi şimdilik bizim bodrum kata koyalım hem orası sıcakve yanınada bir kase süt ve su koyarız"dedi ve bodruma indik.Kediyi koyduktan sonra kapıyı kapattık gerçekten çok üzgündüm.İçimden"umarım ölmez"diye mırıldandım.Beren eve gitti ben kendi evime doğru yol aldım.Yolda sürekli kediyi düşündüm.Eve geldim yemeğimi yedim ve yattım.Üzülmemek için kediyi aklımdan çıkarmam gerekiyordu.Bunun içinde taktım kulaklıklarımı müzik dinlemeye başladım sonra uyuya kaldım...
