My Runaway Partner 🚷⚠️️ [Completed]

chapter 1

Eli's pov.

"අන්ද්වේ..මට බෑ බෑ බෑ බෑමයි ඔම්මා.ආයෙ මට ඔය ගැන කියාගෙන එන්න එපා.."

"දෙයියනේ එලී පොඩ්ඩක් මන් කියන එක අහන්න.ඔයා තාම ඒ කොල්ලව දැක්කෙවත් නැනේ."

"අනී මට බලන්න ඕනෙ නෑ.කොහොමත් මට කියන්නත් කලින් ඔයාලා මැරේජ් එක කන්ෆර්ම් කරලා ඉවරයිනේ ඔම්මා.මන් මෙච්චරකල් අප්පා කියන හැමදේම කලා.දැන් ඔයාලට ඕනේ මගේ මැරේජ් එකත් ඔයාලට ඕනෙ විදිහට කරන්නද.?"

"දරුවෝ.අහන්නකො අප්පා ඔයාට වරදක් වෙන දෙයක් කරන්නෙ නෑනෙ."

"අනී ඔම්මා.මට අවුරුදු 22න් කසාද බදින්න කිසිම අදහසක් නෑ.අනික ඒක අප්පා තීරණය කරන මැරේජ් එකක්නන් කොහොමටවත් නෑ."

මන් ඔම්මාට කෑගහලා රූම් එකට ඇවිත් සද්දෙට දොර වැහුවා.මට කේන්ති.එයාලා කොහොමද මගේ ජීවිතේ ගැන මගෙන් අහන්නැතුව තීරණයක් ගන්නෙ.පොඩි කාලේ ඉදන්ම එහෙමයි.කවදාවත් මට ඕනෙ දේ මොකද්ද මගේ සතුට මොකද්ද කියන එක එයාල care කලේ නෑ.

ආහ්..මන් කව්ද කිව්වෙ නෑනේ.මගේ නම එලීසා.එලීසා පාර්ක්.මගේ අප්පා කොරියන් කෙනෙක් උනාට මගේ ඔම්මා ස්පෑනිශ්.මන් ඉපදිලා අවුරුදු දහයෙන් විතර කොරියාවට ආවේ.චූටි කාලේ ඉදන් මට හැමදේම අතට පයට හම්බවුනා.ඒත් කවදාවත් මට ඕනේ දේ මොකද්ද කියන එක මගේ ඔම්මට අප්පට වැඩක් උනේ නෑ.

චූටි කාලේ මන් ආසාවෙන් හිටියේ රිමෝට් කන්ට්‍රෝල් කාර් එකකට.ඒත් මට හම්බවුනේ බෝනික්කො.

මිඩ්ල් ස්කූල් එකේ මන් ආස උනේ බාස්කට් බෝල් ප්ලේ කරන්න.ඒත් අන්තිමේ මන් නතර උනේ බේස්බෝල් ටීම් එකේ කැප්ටන් වෙලා.

මට ආස වුනේ මියුසික් කරන්න.ඒත් මන් අද සෝල් යුනිවර්සිටි එකේ මැනේජ්මන්ට් කොලිෆයිඩ්.

මගේ ජීවිතේ මන් හැමදාමත් ගතකලේ අප්පාට ඕනෙ විදිහට.කොටින්ම මන් ආශ්‍රය කලෙත් අප්පා මට ආශ්‍රය කරන්න ඉඩ දුන්න යාලුවො විතරයි.දැන් මගේ මැරේජ් එකත් එයාට ඕනෙ විදිහට එයා ඩිසයිඩ් කරලා.

ආයිශ්..මට කේන්තී.

මන් ඇදට පැනලා කොට්ටෙට මූන තදකරගත්තා.

නෑ මට අඩන්න ඕනේ නෑ.

ඒත් ඇයි මට ඇඩෙන්නෙ.

ආආආආආආආආආආආආආආආ

To be continued.