OYUN

Çocuk Ruhlu

Hatırlatma :

"Aaa hemen gitmeyin. Biraz eğlenelim" diyerek güldü Ethan. Cevap vermedik ve hızla bara girdik. Daha kalabalıklaşmıştı. Ama sinirden insanları yumruklayarak geçiyordum. Kapıya geldiğimizde ellerim acımaya başlamıştı. Hemen dışarı çıktık.

"Ben bu konu hakkında konuşmak istemiyorum. Hemen eve gidip uyuyacağım" dedi Mira. Onu onaylarcasına kafamı salladım. Düşünmek istemiyordum. Taksiye bindik.

PAZARTESİ

Pazar gününün tamamını ders çalışarak geçirmiştik ve düşünmemeye çalışmıştım. Sanırım başarılı da olmuştum. Ama şimdi ne yapacağımızı bilmememiz kötüydü tabii. Robert ve Marie'ye bütün olanları açıklamak zor olmuştu. İlk günkü gibi okulun kapısında bekliyorduk.

"Hadi Mira, yaparız biz bunu!" diyerek cesaretlendirmeye çalıştım.

"Evet, yaparız! Korku yok!" diyerek bana karşılık verdi Mira. Güldüm. Okul bahçesinden içeri girdik. Kalabalıktı her zaman ki gibi. Gözlerimle bahçeyi taradım. Nico ve Daniel çardakta sohbet ediyorlardı. "Bak Mira şuradalar. Gülüyorlar baksana. Bence harekete geçmenin tam zamanı" dedim. Mira 10 saniye kadar o tarafı yani onları izledi. Sonra bana dönüp onaylarcasına kafasını salladı.

Yavaşça yanlarına yürümeye başladık. Biraz yaklaşınca bizi fark ettiler. Nico'nun yüzündeki gülümseme yerini ciddi bir ifadeye bırakmıştı. Tamamen yanlarına ulaştığımızda gülümseyerek "Günaydın" dedim.

Daniel da gülümsedi ve "Günaydın kızlar" diyerek karşılık verdi. Nico ise sadece soğuk bir bakış atıp kafasını başka tarafa çevirdi. Demek ki hala kızgındı, haklı olarak. Daniel'ın "Ne haber?" deyişiyle Nico'yu incelemeyi bırakıp ona baktım. Mira "İyiyiz. Siz?" diye cevapladı Daniel'ı. Cevabından anladığım kadarıyla Nico'yu da sohbete dâhil etmek istiyordu ama Nico'nun umurunda değildi. Ciddi bir ifadeyle bahçeyi inceliyordu. Bense ne yapabilirim diye düşünüyordum.

Nico ani bir hareketle ayağa kalkınca irkildim. "Benim bir işim var dostum" diyerek Daniel'a baktı. "Sonra görüşürüz Mira" diyerek yürümeye başladı. İstemsiz bir şekilde bu hareketine güldüm. Çocuk ruhlu seni.

"Bilmediğim bir şey mi var?" diyerek kaşlarını kaldırdı Daniel. "Mira anlatsın, benim Nico'ya bir şey söylemem gerek" diyerek hızla Nico'nun peşinden gitmeye başladım. Yine her şey Mira'ya kalmıştı ama o halleder.

MİRA'NIN AĞZINDAN:

Öykü yanımızdan uzaklaşınca Daniel cevap bekleyen suratını bana çevirdi. Sahte bir şekilde güldüm. "Hiç işte. Onların arasındaki küçük bir sorun. Boş ver" dedim, elimi havada sallayarak. Bu hareketime gülmüştü. Çok güzel bir gülümsemesi vardı ve ben erimiştim resmen. Konuyu uzatmam lazımdı. Bilinçsizce "Daniel, sana bir şey sorabilir miyim?" dedim. "Sor tabii" dedi, merakla bana bakarak.