15. REASON

359 37 0
                                    

Ххх "Воние"

Ардаас намайг дуудах шингэхэн хоолой.Эргэж харахгүй байсан ч хэн гэдгийг нь хэлж чадахаар байна,аргагүй шүү дээ тэр хүн л зөвхөн намайг ингэж дууддаг,мөн тэгж их сонсохыг хүссэн түүний минь хоолой байхад...

Эргэж харах эсэхтэй эргэлзэн зогслоо.Хэрвээ би эргээд харчихвал тэр байхгүй бол би яах вэ?Зүгээр л яг өмнөх шигээ хий юм сонссон бол яах вэ?Юу гээч,би зүгээр л хойшоо харах хэрэгтэй.

Би зориглосоон...Тэр мөн байсан.Энгэртээ нааж дахин хэзээ ч тавьж явуулахгүйгээр тэврэхийг хүссэн.Миний гурван жилийн турш үнэрлэхийг хүссэн зөвхөн түүнээс минь л үнэртдэг анхилуун үнэр,үнсэхийг хүссэн булбарай уруул,юунаас ч илүү намайг өөртөө уусгадаг хайр татам харц нь гээд бүгд...

Цаг хугацаа зогссон мэт л нэгэн рүүгээ ширтэн зогсох байдлыг тэр тасалдуулан ам нээлээ.

"Сайн сууж байсан уу?"

"Би таньгүйгээр сайн байна гэж үү?"

"Асуултыг асуултаар хариулдаг зан чинь хэвээрээ байх шив"

"Харин л дээ...Та юу мэдэхэв"

"Бараг бүгдийг...залуусаас үргэлж чиний тухай асуудаг байсан"

"Харин би үгүй"

Эргээд л нөгөө чимээгүй байдал...Тэгж их санасан хүн маань яг урд минь байхад яаж ч чадахгүй байх юм.Дахиад л тэр чимээгүй байдлыг эвдлээ.

"Санасан шүү"

"Намайг мартсан л гэж бодсон..."

"Яаж мартах билээ бүхэл бүтэн хүнийг"

"Тийм л юм бол ганц зурвас бичичихэд яахав дээ!"

"Хөөх манай жоохноо ийм ууртай байлуу?"

"Уур биш гомдол."

"Нэг газар сууж ярилцах уу?"

"Завгүй байна.Лекцтэй"

"Уурлаж гомдож байгааг чинь ойлгож байгаа ч тайлбарлах боломж өгөөч..."

"Өнгөрсөн явдал,харин бид одоо-д байна"

Өөр илүү дутуу зүйл хэлэлгүй зүгээр л сургуулийн зүг хөлөө чирэн явахад тэр ч араас юм хэлсэнгүй.Юунд найдсан юм бол Ян Жонвон?

***
Өнөөдрийн лекцэнд дуурийн гарал үүслийн талаар үзсэн.Урлагаар явах гэж байгаа бол үүсэл гарлыг нь мэдэх мэдээжийн хэрэг ч гэсэн би дууриар явахгүй юмсан...Тэгээд ч дуурийн талаар аль дунд ангид заадаг биз дээ?

Утга учиргүй бодлуудаа ургуулан бодсоор сургуулийн хашаанд ирчихсэн байлаа.Хаалганы дэргэд Луна нүна утсаа харан зогсож байлаа.Намайг хайж ирээгүй байлгүй дээ?

Луна "Жонвон-а,лекц нь дуусчихсан уу?"

Би "Таньд хамаагүй ээ,замаас холд"

Луна "Алив ээ,Тавхан минут л зарцуулчих тэхүү?"

Хэлсэн үгийг нь нэг чихээрээ оруулаад нөгөө чихээрээ гарган хаалгаар гархад ардаас Хисын хён,Ники хоёр гарч ирээд хоёр гараас чирээд ойролцоох кафед орууллаа.Хойноос Луна нүна ч орж ирэн,би гарах гэсэн боловч хоёр арьс чинь мөрөн дээр дараад босгодоггүй ээ.

Хисын "Эхлээд тайлбарыг нь сонс"

Би "За даа за.Гар тавиадах!"

Луна "Тэр үед би ч гэсэн үлдэхийг хүссэн ч заавал явах шаардлагатай болсон юмаа"

Ники "Аав авто осолд ороод амь нас нь дээсэн дөрөөн дээр байна гэхээр нь бид 2 санд мэнд л явсан"

Би "Тэгээд ганцхан удаа холбоо барьёихад болно доо"

Луна "Ээжтэй ээлжилж аавых асраад завгүй ядаж байхад утасаа эвдэлчихсэн"

Би "Ники байсан биздээ"

Луна "Энэ монди ямар ч хэрэг болоогүй ээ.Гэрт хоол зөөдөг баатар болж үлдсэн ч хоол хийж байгаад гал тогоо шатаачихсан.Тэгээд л тийм эрт Рикиг буцаачихсан хэрэг"

Ники "Хэн танийг надаар хоол хийлгэ гэсэн юм!"

Луна "Өөр хүн байхгүй болоод л тэгсэн байгаа шд!"

Би "Тэгээд одоо ноён Нишимура зүгээр юмуу?"

Луна "Гайгүй болохоор нь л би ирж байна шүү дээ"

Би "Ингээд л хэлчихгүй"

Луна "Чи чинь л өөрөө надаас зугтаад байсан шд..."

THE PATHS CONNECTED ||Completed||Where stories live. Discover now