Secret [ FırBar ]

12.

zeynep fırata anlamayan gözlerle bakarken firat ise hâlâ anın şokunu yaşıyordu ve ardından zeynep'e döndü.

" burda mı kalıcaksın sen?"
" gitmemi istersen.."
" hayır hayır fakat şimdi uyuycam ben sende üst katta ki ikinci odaya girebilirsin."
" peki, iyi geceler."

zeynep firatin cevap vermiceğini anlayıp söylediği odaya çıktı.

                                 **

firat ise zeynep'in çıktığına emin olduktan sonra kendisi de barış'ın olduğu odaya çıktı çünkü hâlâ o saçma hayallerinden biri olduğunu düşünüyordu.

fırat kapıyı araladığında barışı yatakta uyurken buldu yüzünde ki gülümseme yerine geldiğinde içeri girip kapıyı kapattı, daha sonra barışın yatağının ucuna oturdu.

"hoşgeldin küçük sevgilim." mirildanarak elini barışın yüzünde usulca gezdirdi.

" hiç gelmiceksin sandım." elini barışın çenesine indirdi baş parmağıyla okşamaya başladı.

barış çenesinde hissettiği baskıyla gözlerini hafif aralayıp firata baktı.

" gelmişsin." hala uykulu olan sesiyle konustu.  firat elini barışın saçlarının her bir telinde gezdirerek başıyla onayladı.

" hiç korkmuyor musun?"

" neyden?"

" belki bu yaşadıklarımız değildir diye."

" sen varsan kahve gözlerin gözlerime bakiyorsa gerçek olup olmaması umrumda değil."

barış derin bir nefes alıp yana kaydı fıratta niyetini anladığı için barışın yanına yattı belinden kavrayip barış'ın bedenini kendi bedenine bastirdi.

" özür dilerim." kısık sesiyle dudaklarını barış'ın  teninde gezdirerek konuştu.

barış başını çevirdi.

" bende."

firat bir eliyle yan tarafa baskı yaparak barışın üstüne çıktı daha sonra ellerini barışın saçlarında gezdirdi.

barış iki elini firatin kasiklarina götürdü ve tek hamlesiyle üstünde ki tişörtü başından çıkardı.

firat barışın iki elini de geriye  yasladı ardından dudaklarini dudaklarina bastırdı, barış iki saniye durup karşılık verdi.

fırat geri de olan ellerini barışın elinden çekti ve elini boynunda gezdirmeye başladı.

barış ellerinin rahatlıyla fıratı belinden kavrayip bedenine bastırdı dudaklarını boynuna gömüp bir süre hiç bir dokunuş sergilemeden gözlerini kapatıp öylece durdu.

fırat anlamış olucak ki bir süre duraksadı ve başını barışın boynuna gömüp ellerini göğusunde gezdirmeye başladı her dokunuşunda barıştan küçük ama tatlı bir inleme çıktı.

barış dudaklarını bir süre sonra geri çekti ve ellerini fıratın boynunda gezdirerek küçük dokunuşlarla okşamaya başladı.

fırat yaptıklarından sonra tekrardan ayni tutkuyla barışın dudaklarina kendini bıraktı ve sertçe üst dudağını emmeye başladı.

barışın ağzindan büyük bir inleme çıktıktan sonra firat zeynep'in duymaması için telaşla ve saçlarindan damlayan terle barışın ağzini kapadı.

" sakin ol küçüğüm yakalaticaksin bizi."
rahatlikla ama tedirgin gözlerle barışa baktı.

barış başını salladı.
" afferim."
fırat elini çekip ayni sertlikle dudaklarını barışınkilere bastirdi.

bir süre sonra barış yorulup dudaklarini çekti ve kesik kesik nefes aldi firat farkedip barışın üstünden indi.

barış doğrulup nefesini düzene sokmaya çalıştı.

" iyi misin?"
" evet, sanırım."
" gel böyle."

firat biraz kayıp barışın alnindan öptü ve onu belinden tutup dibine kadar cekti.

" bizim için evren  var mıdır barış?"
" bizim için ve tutkumuz için her zaman bir evren vardır sadece bu evrene ait değiliz."
" bu ne demek?"
" daha belli değil."
fırat sırıtıp gözlerini kapadı ve bir süre sonra  uyudu.

barış fıratı uyandırmamaya özen gösterere yerinden kalktı ve bir süre firati izledi.

" şimdi gitmem gerekiyor deniz gözlüm  söz veriyorum bizim için en güzel evreni yaratıcam."

bir süre parmağini yüzünün her detayinda ince ince gezdirdi ve dudaklarına buse kondurup oturduğu yerden kalktı arkasina bir kere baktı.

" üzgünüm."
gözlerinden yaşlarin akmasina engel olmaya calisti yanağindan süzülen yaşı hizla silip odadan çıktı.

evden çıkıp yavaş adımlarıyla yürümeye başladı kulaklıklarda çalan şarkinin ritmiyle elindekini yudumluyordu.

"onlar basit insanlar,"
"tutkudan ne anlarlar ki?
" o benim dünyam."
" ve bundan çok daha fazlasını.."