« Λοιπόν, είχα μια ιδέα...» Είπα στην Χάνα και με κοίταξε τρομαγμένη.
«Ποτέ δεν έχεις καλές ιδέες.» Απάντησε γεμίζοντας το πιάτο της με σαλάτα στην ουρά και χαμογέλασα πίσω της.
Από το πρωί που βρεθήκαμε και με φώναξε 'Ιζα' ήξερα πως ήμασταν καλά. Ένα τεράστιο βάρος έφυγε από το στήθος μου, σαν να πνιγομουν στην θαλασσα και τελικά να ανέπνευσα. Τώρα έπρεπε να επανορθώσω.
« Μετά το σχολείο θα έρθω σπίτι σου. Θα αράξουμε μαζί μέχρι το βράδυ και κυρίως δεν θα πάω για τρέξιμο σήμερα.» ανακοίνωσα περιφανα και πλέον ήταν σειρά μου να βάλω σαλάτα.
« Δεν έχει προπόνηση σήμερα;» χλεύασε μεταξύ σοβαρού και αστείου όμως ένευσα θετικά. Πονούσε αυτό, ειδικά όταν το άκουγα από κάποιον άλλον, όμως η επιλογή ήταν δική μου και εγώ επέλεξα την Χάνα.
« Όχι.» Απάντησα και μαζί με τους δισκους μας κατευθυνθηκαμε προς ένα κενό τραπέζι.
« Κοίτα, Ιζα. Δεν με πειράζει αν θες να πας για τρέξιμο. Δεν θελω να σου αλλάξω το πρόγραμμα, μου φαίνεται εγωιστικό.» Ήταν όντως εγωιστικό, όμως είχε δίκιο. Είχε κάθε δικαίωμα να γίνεται εγωίστρια και εγώ έπρεπε να απολογηθώ με τις πράξεις μου.
« Όχι, όχι. Έκατσα και σκέφτηκα αυτό που μου είπες και έχεις απόλυτο δίκιο.» Παραδέχτηκα και είδα τα φρύδια της να υψώνονται απότομα. Μάλλον ούτε εκείνη με πιστεύει.
Ήπιε μια γουλιά από τον χυμό της. Άνοιξε το στόμα της έτοιμη να πει κάτι, ωστόσο δεν τα κατάφερε. Το βλέμμα της στάθηκε παγωμένο πίσω μου και χωρίς να το σκεφτώ και πολύ, γύρισα και εγώ. Τώρα που το σκέφτομαι, καλύτερα να συνέχιζα το φαγητό μου.
Είδα ένα αγόρι. Ένα ξανθό αγόρι με κάστανα ματιά και ανοιχτούς ώμους. Ένα αγόρι με όμορφο χαμόγελο και έντονα ζυγωματικά. Ο Ιθαν Λονγκ. Το στομαχι μου δέθηκε κόμπος όταν συνειδητοποίησα πως δίπλα του κάθεται μια ξανθιά, πανέμορφη κοπέλα, με τα χέρια της γύρω από το σώμα του και το κεφάλι της στον ώμο του. Δεν είμαι σίγουρη ποια ακριβώς είναι.
Ο Ιθαν είναι το αγόρι που μου αρέσει τα τελευταία τρία χρόνια. Γνωριζόμαστε, έχουμε μιλήσει πέντε - έξι φορές τυπικά βέβαια, τίποτα παραπάνω όμως. Ποτέ δεν προσπάθησα να του τραβήξω την προσοχή, κυρίως επειδή δεν ξέρω πως. Ίσως αν είχα προσπαθήσει, να ήμουν εγώ η κοπέλα του τώρα.
Επειδή ο Ιθαν δεν είναι ο τύπος της ξεπέτας. Είναι πολύ καλό άτομο, πάντα ευγενικός και συμπαθής σε όλους. Αρκετά δημοφιλής και σίγουρα όχι μαλακας. Κατευθείαν γύρισα μπροστά, κοιτώντας το φαγητό μου με κενό βλέμμα.
Δεν μπορώ να πω πως δεν πόνεσε αυτό. Ήλπιζα κάποια στιγμή να είχα την ευκαιρία μου μαζί του. Ήλπιζα πως όλα τα σενάρια στο μυαλό μου θα πραγματοποιούνταν. Τώρα νιώθω χαζή.
YOU ARE READING
A DEAL WITH MY NEIGHBOR
FanfictionΔύο διαφορετικά άτομα. Μια συμφωνία. Ο Άρον Μπλέικ και η Ιζαμπελα Στόουν είναι τα δύο άκρα στην καθημερινότητα τους. Εκείνος είναι το κλασικό πλούσιο και δημοφιλές παιδί του σχολείου. Τέλεια ζωή, άπειροι φίλοι, αρχηγός της ομάδας χόκεϊ. Έχει ένα σίγ...