Chasing My Wife | Unicoco Fan Fiction

~•Chapter 22•~

Gabb's POV :

This day will be one of the best day I had.

Pero napansin ko na parang pagod na si Coleen, so I decided na umupo lang muna kami sa isang bench.

"Ano? Okay ka lang?" Tanong ko sa kanya and she just smile at me, "Thank you... Thank you kasi you made my day." Sabi nya sakin and I can't help but to smile widely after hearing that.

"Oo naman... Hindi naman problema sakin ang ganito." Sabi ko and she sigh deeply. "Nung bata kasi ako, pinagbawalan na ako pumunta sa iba't-ibang lugar after that tragic incident." Sabi nya and I was puzzled.

"Incident? Anong incident?" I asked her.

"When I was 8 years old, na involved ako sa car accident where my grandfather and grandmother died." Sabi nya and show a frown expression.

Hay naku!! Ikaw talaga Gabo! Kung ano ano ang tinatanong mo!!

"Sorry." Sabi ko and she shook her head at alam ko na she's just forcing herself to smile in front of me, "Okay lang... It happened a long time ago." Sabi nya and look away from me.

I hold her hand and say, "Alam mo.. Kung may mga bagay na hindi mo kaya, you can tell me. Handa naman akong tumulong." Sabi ko and she show a faint smile.

"Akala ko ba bully ka?" Sabi nya and I shook my head, "Noon yun! Hindi na ngayon kasi mature na ako." Sabi ko and she just laugh at me.

"Pero thank you ulit." Sabi nya sakin, "Oo na, umuwi na tayo. Tinawagan ko na rin naman si Manong eh. Kaya maghintay na lang tayo dito." Sabi ko and she just nod at me..

Tapos bigla na lang nya nilagay ang ulo nya sa balikat ko.

"Hay! Ang saya ngayong araw na to." Sabi nya and I show a faint smile.

"Oo nga." I said.

After 5 minutes, dumating din si manong. Bumaba sya and say, "Sorry, Ma'am Gabb. Natagalan lang kasi buntis si Misis." Sabi nya and I understand kung bakit, "Sige lang manong. Hindi naman kami nagmamadali." Sabi ko at binigay yung mga binili namin ni Coleen sa kanya.

Tumayo kami ni Coleen tapos sumakay sa loob ng sasakyan.

After a few minutes ay naka-uwi na kami ni Coleen, "Coleen, baka gutom ka?" Tanong ko sa kanya and I can see that she's worried.

"Gabb, gusto ko sana pumunta kay ate Abby." Sabi nya and I nod at her, "Oo naman.. You can, samahan kita." Sabi ko and she shook her head.

"Baka pagod ka.. Ako na lang." Sabi nya and I disagree, "Hindi.. Kaya tara na.. Doon na lang din tayo kumain para makasabay natin sila." Sabi ko and she show a faint smile at me and hindi na nagsalita.

Bumalik ulit kami sa car at umalis, pumunta muna kami sa isang malapit na restaurant para mag take out ng pagkain at pagkatapos nun ay dumeretso na kami sa ospital.

Pumasok kami sa kwarto ni ate Abby at nakita namin na tinutulungan sya ni ate Sela na umupo.

"Ate? May masakit ba?" Tanong ni Coleen sabay lapit sa kanya, "Wala... Tinutulungan nya akong umupo kasi kakain ako." Sabi ni ate Abby kay Coleen.

Coleen's POV :

Akala ko kung ano.

"Ate, sorry. Ngayon lang ako kasi-..." Diko alam kung sasabihin ko ba o hindi, pero bakit parang nahihiya akong sabihin kay ate Abby?

"Kasi?"

"Kasi... Pumunta kami ni Gabb ng mall." I said even I hesitate, pero bakit ako magsisinungaling? Wala naman akong ginawang masama. Pero nag-o-overthink kasi tong si ate Abby!

"Oo na.. Basta may kasama ka." Sabi nya and look so pale.

Kinuha ni ate Sela yung lugaw pero sabi ko, "Ate Sela... Pwede bang ako na?" Tanong ko and she nod multiple times, "Yeah, sure." Sabi nya sabay bigay ng lugaw sakin.

"Ate Sela, baka gutom ka na? Bumili kami ni Coleen ng pagkain?" Tanong ni Gabb and she nod multiple times, "Oo! Salamat kasi di ko na kailangan bumili sa baba." Sabi nya at umupo sa sofa.

"Coleen, kain na tayo." Tawag sakin ni Gabb but I shook my head, "Mauna na kayo." Sabi ko at sinubuan si ate Abby ng lugaw.

"Coco... Kumain ka na, kaya ko naman na kumain ng lugaw ng mag-isa." Sabi nya and I disagree, "Hindi, kapag may sakit ako, inaalagaan mo ako. Kaya ako naman mag-aalaga sayo." Sabi ko and she sigh deeply.

"Baka ikaw naman magkasakit nyan?"

"Hindi! Malakas kaya ako! Ikaw lang talaga nag-iisip na mahina ako." Sabi ko and she smile widely at me.

"Oo na... Malaki na ang Coco ko." Sabi nya at alam kong inaasar na naman ako ni ate Abby. Sinubuan ko sya ng lugaw at yun ang ginawa ko hanggang maubos nya ang lugaw nya.

After a few minutes ay naka-inom na sya ng gamot at nakatulog na.

"Coco, kumain ka na." Sabi ni ate Sela at tumango lang ako sa kanya, "Coleen, sige na... Kami na bahala kay ate Abby." Sabi ni Gabb and hearing her words makes me a little bit relieved.

"Sige." Sabi ko and sit down in the chair at binuksan yung plastic para kunin yung pagkain.

---

Chapter 22 ends.