🤫დიდი საიდუმლო-𝕓𝕚𝕘 𝕊𝕖𝕔𝕣𝕖𝕥🤫

{8}

სუნჯეს pov:

-შენამდე ის ჩემი იყო და სამუდამოდ ჩემი იქნება...მხოლოდ ჩემი!_იმხელა ხმაზე ყვიროდა შემეშინდა
-შენი ის ვერასდროს იქნება....შენ ის მიატოვე როცა მას სჭირდებოდი, შენს თვალწინ სცემდნენ მაგრამ შენ არ გვაინტერესებდა...ახლა კი მოკეტე...სუნჯე ჩემია გაიგე_არ ვიცი ესენი რაზე საუბრობენ მაგრამ ერთი ვიცი ახლა დავვარდები...

ჯიმინის pov:
დღე საშინლად დაიწყო, თეჰიონს ვეჩხუბე, დირექტორის კაბინეტში ორჯერ ვიჯექი დღის მანძილზე ახლა კი სახურავის დალაგება მიწევს. მივდივარ თან ბურტყუნებ
-ჩემი ბედის...._სიტყვა ვერ დავასრულე დავინახე სუნჯე რომელიც წაიქცა. მასთან მივვარდი
-რა დაემართა?
-მე საიდან უნდა ვიცოდე ახლა მოვედი!
-წყალს მოვუტან_გაიქცა წყლის მოსატანად
-ქუქ ერთადერთი რამ დაგვრჩა?
-რაა?....დროზე თქვი!
-ხელოვნური სუნთქვა უნდა ჩავიტაროთ!
-რატომ არ სუნთქავს!
-სუნთქვა ნელ-ნელა იკლებს! გთხოვ გააკეთე ან მე გავუკეთებ!
-არააა...მე ვიზამ_სუნჯეს მიუახლოვდა, ძლივს მისი პირი გავხსენით. მე ენას ვიკავებდი ქუქი კი ხელოვნურ სუნთქვას უტარებდა. ამასობაში თეჰიონი მოვიდა და იკივლა
-ჰეი! მერამდენედ გითხრა რომ ჩემს გოგო არ შეეხოთქო...რა გინდა მოგკლა!
-მას ხელი გაუშვი! ხელოვნურ სუნთქვას უკეთებს!
-რა....რა ჭირს!
-რა და სუნთქვა უწყდება, ამიტომ ხელოვნურად აწვდიდა! (დეტალებისთვის ბოდიში, უბრალოდ ჩემი მომავლის პროფესია არის ექიმობა და ექიმები ხომ აკონკრეტებენ ყველაფერს)
-მერებმე აქ არ ვარ!
-ჯობს ახლა დირექტორს უთხრა რომ მოვიდეს!....დროზე!_უცებ ჩავიდა დირექტორის კაბინეტში, ჩვენც უკან მივყვებოდით. ჯონქუქს სუნჯე მოყავდა მე კი რაც მქონდა იმით ვუგრილებდი.
-ცოტაც პატარა და მივალთ!
-ახლა მაგის დროა! ნელა ჩაიყვანეს!_დაბლა უკვე შეკრებილი მთელი სკოლა დაგვხდა
-სასწრაფო გარეთაა იქ გაიყვანე!
-დიახ!_გარეთ გავიყვანეთ, ჯონქუქის და სიას დაჟინებული თხოვნით ისინი გაყვნენ მე და თეჰიონი კი უკან მივყევით. სულ არ გამხსენებია ის რომ მე და თეჰიონი ნაჩხუბრები ვართ