🤫დიდი საიდუმლო-𝕓𝕚𝕘 𝕊𝕖𝕔𝕣𝕖𝕥🤫

{14}

-აი სად ყოფილხარ...._გაისმა კაცის ბოხი ხმა, ამაზე სუნჯე გაჩერდა და ვეღარ ინძრეოდა. კარისკენ გავიხედე და.....იქ ჯეიონის მამა დავინახე რომელიც მაცდურად უყურებდა სუნჯეს-გამარჯობათ მე სუნჯეს მამა ვარ...ახლა უნდა წავიყვანო..._მასწავლებელს როგორც კი უთხრა სუნჯეს ხელი დაავლო და ოთახიდან ვაიყვანა, სეიონი ბოლო ხმაზე ყვიროდა მე კი მათ გავეკიდე
-გამიშვი...ქუქ გთხოვ დამეხმარე...
-როგორ ბედავ და ჩემს გოგოს ეხები_მივედი და კარგად ვუთავაზე, ისე რომ წაიქცა და ძირს დაეცა. მე სუნჯეს ხელი მოვკიდე და იქაურობას გავეცალეთ. მივრბოდი მაგრამ არ ვიცი სად! უბრალოდ მინდა აღარ დავკარგო ჩემი საყვარელი ადამიანი, არ მინდა იგივე შეცდომა დავუშვა რაც დედასთან დავუშვი...არ მინდა ადრინდელი ისევ განმეორდეს იმ საზიზღარი კაცის გამო

-ქუქ დავიღალე_დამიძახა სუნჯემ რომელიც ძლივს მორბოდა
-ამ...გინდა შეისვენოთ!_მანაც თავი დამიქნია და ხესთან ჩამოჯდა. ახლაღა შევამჩნიე რომ ტყეში ვიყავით და ძალიან ბნელოდა
-ქუქ მცივა..._უცებ გავიხადე რაც მეცვა და მას მოვაცვი ის თვალებ დაჭყლეტილი მიყურებდა
-რაა...რამე მოხდა...
-ქუქ...სულ შიშველიხარ_😳 დაბლა დავიხედე და მივხვდი რომ არაფერი მეცვა, მე ხომ უბრალოდ პერანგი მეცვა რომელიც სუნჯეს მივეცი, ახლა კი სულ შიშველი ვარ
-ამ...ბოდიში_ტანზე ხელი ავიფარე. სუნჯეს ეტყობოდა რომ არაკომფორტულად იყო...არც მე ვიყავი ნაკლებად, მართალია მასთან მაისურის გარეშე ბევრჯერ დამიძინია და ასევე ბევრჯერ დავუნახივარ მაგრამ ახლა...ახლა სხვანაირად არის
-ამ...ქუქ...შეიძლება..._რაღაც უნდა ეთქვა მაგრამ მე შევაწყვეტინე. ვერ მოვითმინე და მას ვაკოცე. ეს არ ყოფილა უბრალოდ კოცნა ეს იყო რაღაც ცეცხლი რომელიც დიდი ხანი მოუნდა აგიზგიზებას...მაგრამ
-ვინც არ უნდა იყოს მოვკლავ_ტელეფონის ზარმა იმდენად გადამრია რომ ბოლო  ხმაზე ვიყვირე, ისე რომ მთელ ტყეში ჩემი ხმა ექოსავით გაისმა

Call

*რა გინდა ჯიმინ!
*სად ჯანდაბაში ხარ! სუნჯეს დედას გული წაუვიდა ნერვიულობისგან! ხოლო სეიონი იმ კაცის მოსაკლავად გარბის!_იმხელაზე ღრიალებდა სუნჯემაც კი გაიგონა
*კარგი დამშვიდდი!
*სად ხარ?
*ახლა....არ ვიცით სად ვართ!
*კარგი ტელეფონი არ გამორთო მოვძებნით შენს ადგილ სამყოფელს!