🤫დიდი საიდუმლო-𝕓𝕚𝕘 𝕊𝕖𝕔𝕣𝕖𝕥🤫

{15}

ჯონქუქის pov:
უკვე დიდი დრო გავიდა...ახლა სკოლას ვამთავრებ
-არ მჯერა...დავამთავრე..._იყვურა სიამ
-ასე ძაან ნუ გიხარია...მერე ჩემთან არ იქნები..._ბუზღუნით უთხრა ჯიმინმა
-კარგი რა საყვარელო...მე არაფერ შუაში ვარ...შენ არ აბარებ იმაზე რაზეც მე მინდა..._ამან ცოტა დამაფიქრა...მე მინდა რომ ხატვას გავყვე მაგრამ სუნჯეს ისტორია მოსწონს...
-ჯონქუქ თქვენ რას იზამთ ერთმანეთის გარეშე..._თჰ
-ჩვენ...არვიცი ჯერ
-არაუშავს...ერთ უნივერსიტეტში ვიქნებით ამიტომ ვნახავთ ხოლმე ერთმანეთს...ხომ ასეა ბაჭია...
_ღიმილით მითხრა. მისი ღიმილი მეც მაღიმებს
-ასეა...თქვენ რა გაწუწუნებთ... ერთმანეთს სულ ნახავთ!
-კარგი კარგი...უჟმური_ჩაიბუტბიტა სიამ, მაგრამ მაინც გავიგე
-კარგით აბა ჩემი წასვლის დროა...
სუნჯე შენიც...სექტემბერში შევხვდებით_თქვა და სეიონმა და სუნეჯს ხელი დაავლო მაგრამ მე გავაჩერე
-სად მიდიხართ!
-აა არ მითქვამს...ჩემს ნახევარ ძმას მივყავართ დასასვენებლად...არც ისე ცუდი ვინმე ყოფილა...ნუ სუნჯესთან კარგადაა...მე კი ვერ მოიტანს..._ბოლოს სიტყვა მობეზრებულად თქვა
-რაა...ნახევარ ძმა...ეგ ვინღაა...
ლამაზია..._სეიტყვები ერთმანეთის მივაყარე სიბრაზისგან
-კი ლამაზია..._სჯ
-არსადაც არ წახვალ! გაიგე...ჩემთან მოდიხარ...._ხელი მაგრად ჩავჭიდე და სკოლის ეზოდან სისწრაფით გამოვიყვანე. ახლოს მდებარე მთაზე წავიყვანე მანქნაით, გზად კი ვფიქრობდი : ვიცი რომ ის მაინც წავა, არ ვეჭვიანობ იმაზე რომ ის მისი ნახევარ ძმას უბრალოდ არ მინდა რომ სუნჯე ჩემგან შორს იყო. ვიცი რომ უნივერსიტეტში არ ვიქნები იმდენად ახლოს მასთან როგორც მინდა. მეშინია იმის რომ ახლა გავუშვა სულ არ დავკარგო.

-სუნჯე...ხომ არ დამშორდებით არა..
-საიდან მოგაქვს ეგეთი სისულელე
...მე სულ შენთან ვიქნები!...
მამაჩემის გარდაცვალების შემდეგ ერთადერთი შენ დამრჩი ვისთანაც თავს დაცულად ვგრძნობ...არ მინდა რომ ოდესმე დავშორდე...რადგან შენ ჩემი კაპიტან კორეა ხარ!_ამაზე გამეცინა
-კაპიტან კორეა რააა!_სიცილით ვუთხარი
-ანუ...ხომ არსებობს კაპიტან ამერიკა...შენ კი კაპიტან კორეა ხარ...ოღონდ მხოლოდ ჩემი
-შენ კი კაპიტან კორეის ულამაზესი შეყვარებული_თავზე მოვეფერე, შემდეგ კი ვაკოცე

-ქუქ...უკვე ცივა...მოდი წავიდეთ.._მეც თავი დავუქნიე და წამოვედით. მანქანაში მისი ხელი მეჭირა ის კი მიღიმოდა. მალე მივედით მის სახლთან მაგრამ არ მინდა რომ გავუშვა
-რამდენი ხნით მიდიხართ!
-ამ...სამი თვით...ნუ მთელი ზაფხული!
-ააა...კარგი...იცოდე ყოველთვის დამირეკე...მომიყევი ყველაფერი რაც კი მოხდება!
-კარგი ეჭვიანო...ყველაფერს გეტყვი ახლა კი წავედი_ლოყაზე მაკოცა და გაიქცა
-მე აქ მინდოდა..._თითი ტუჩებთან მივიტანე, მან კი ჩაიცინა...

°°°°
ჰეი😄🖐️
ვიცი რომ პატარაა😁 ამიტომაც ვდებ ასე ადრე...
თან ასევე ისაა რომ შეიძლება 23...26-ში აქ აღარ ვიყო და წავიდე ამიტომაც ვცდილობ დავდო ხოლმე
ნუ👉👈
ვიცი რომ ეს არ გამოდის მაგრამ მაინც😄

მაღლა ფოტო საჩუქრად😁