1. bölüm

48 9 1
                                    

Siz hiç yerle bir oldunuz mu? Hayatınızın herhangi bir döneminde kendinizi zorbalık yapılan bir kızın yerinde buldunuz mu? Yoksa siz ayaktakilerden miydiniz? Çoğunluktan biri eğlendiniz mi peki? Ben eğlenmedim Çünkü bende düşünenlerdenim önce kraliçe'nin soytarıları gelir yanınıza sizi sırtınızdan vurup eğlenirler utancınız onların minik zaferleri olur siz zayıflıklarınızı gösterdikçe hor gören bakışlarıyla yaralarınızın üstüne daha çok tuz basarlar sonra sahneye kraliçe girer neden diye sormak istersiniz neden bunları bana yapıyorsunuz o zaman anlarsınız ki bu yolculukta tek başınasınız artık düşmeyi de biliyorum kalkmayı da bu zorbalara boyun eğmiycem

Ben Eylül 17 yaşındayım lise son sınıf öğrencisiyim annemle birlikte Kütahyadan İstanbula taşındık. Gündelik,sakin bir hayatım var maalesef yeni okula başlamak kaldım.

"Eylül hadi kızım okula geç kalıcaksın"

"Tamam. Ama okul eteğimi bulamıyorum nerde"

"Nereye koyduysan ordadır Eylül"

Yüzümde tatlı bir tebessüm oluştu klasik anne sözü işte
Eteğimi yatağın altında bulduktan sonra hızlıca giyinip odadan çıktım. Annem muhteşem bir kahvaltı hazırlamış beni bekliyordu. Beraber kahvaltı edip çıktık okula vardığımda Boysa koleji asilliğiyle karşımda duruyordu. Müdür okulu bana gezdirirken
Herkesin gözü üstümde olduğunu fark ettim.

"Evet Eylül burasıda kapalı basketbol sahamız tekrar hoş geldin"

"Teşekkürler hocam"

Etrafıma bakınırken birinin omzuma dokunduğunu fark ettim arkamı döndüm ve içtiğim suyun tamamını
yüzüne boşalttım. Doğrusu sapık sanmıştım işte bu fevri hareketlerim hayatımı bitiriyor. Önümde kızgın boğa gibi bakan bir kişilik duruyordu

"Ne yaptığını sanıyosun sen?"

"Çok özür dilerim ben seni şey zannettim"

"Ney zannettin? Üff ıslandım senin yüzünden"

"Ama arkamdan sessizce omzuma dokunan sensin"

"Rahat durda gömleğini kurulayım"

Of Eylül off naptın kızım sen daha ilk günden batırdın
Çocuğun yüzüne su atmak nedir ya evet gözgöze geldik
E haydi gazabımız mübarek olsun

"Bakıyorum da bu gün geldin her yerde terör estiriyosun.. aa sen burslu kızsın diy mi?"

Her yerde terör estiriyomuşum hem daha yeni geldim nerde terör estirc- derken sabah bir kızla kavga etmiştim ondan bahsediyorsa sıçtık

"Sabahki olaydan bahsediyorsan yanlış anlaşılmaydı hem evet ben o burslu kızım"

"Ee adını söylemeyi düşünmüyorsan burslu kız diyebilirim sana"

"Sanane adımdan ya hem ben derse geç kalıyorum"

Koşar adımlarla sınıfımı ararken birisine çarptım
Kız çok güzeldi sarışın saçlarından giyiniş tarzına kadar harikuladeydi

"Dikkat etsene gerizekalı kör müsün önünü göremiyosan söyle sana yardım edelim"

Neden böyle dediğini anlamadım. Herhalde ters bir gününde falan sınıfa girdiğimde herkes bana bakıp gülüyordu sırama oturduğumda bir ıslaklık hissettim
Herkes gol diye bağırıyordu arkama baktığımda beni çeken bir sürü kız gördüm herkes bana gülüyordu gözlerimden yaşlar süzülmeye başladı daha yeni gelmiştim bu kadarıda fazlaydı.

Soyunma odasında üzerimi değiştirdim kapıya doğru yöneldim açmaya çalıştığımda açılmadığını fark ettim
Sıkıştığını düşündüm ama kapı buğulu olduğu için orda birisini görebiliyordum

"İmdatt!! Sesimi duyan var mı!?

Kapının arkasındaki kız gülüyordu saçları sarıydı aklıma bu günkü çarpıştığım o kız geldi. Belkide benden intikam alıyordu.

"Küçük tavşancık orda mı kalmış yaa yazıkk"

"Ya çıkar beni burdan sen ne yaptığını zannediyosun"

Kızdan cevap gelmedi yürüyerek gitti. Gerizekalı kız kendini bişey zannediyo ben burdan çıkayım gününü göstericem

Bu olayın üstünden 4 saat geçmişti ama hiç kimse beni burdan çıkarmadı. Burda donmuştum bu yaz gününde burası saçma bir şekilde buz kesiyordu kendi kendime konuşurken kapının arkasında biri olduğunu fark ettim

"Eylül ordamısın?"

Sesin sahibini tanıyamamıştım ama koşarak kapıya yöneldim

"Her kimsen beni burdan çıkar burası çok soğuk"

"Tamam kapıdan uzaklaş"

Kapıya sert bir şekilde kırmızı bişeyle vuruyordu ki bu işe yaramıştı kapının camları kırıldı ve bende koşarak dışarı çıktım ve karşımda yine o küstah çocuk vardı
Ya ben bu çocuktan kurtulamıycakmıyım

"Çekil şurdan benim yaşadıklarım bana yeter bide kahramanlık yaptın diye başımda övünme"

"Yo asla böyle bişey yapmam hem doğamda yok bir kere"

"Peki senin ormanda olman lazım değil mi ayıların yanında gerçek doğanda"

"Oo lafta sokuyoruz bu arada benim adım Rüzgar seninkini biliyorum zaten"

"İyi bildiğine göre beni rahat bırakır mısın"

Aniden telefonuma bir mesaj geldi. Baktığımda şok olduğumu saklayamadım allah kahretsin şimdi ne yapıcam ben işte hayatımın son bulduğu noktadayım
Bundan daha kötüsü olamazdı herhalde anneme bunları anlatamazdım kadının kalbine falan inerdi bu işi kendim çözmeliyim gelen bildirime bir daha baktım

Ilk kitabım ve ilk bölümüm güzel olduğunu umuyorum sizlerinde düşünceleri benim için önemli bir şeyler eklemek isterseniz kendi fikirlerinizi söylemeyi unutmayın sizi seviyorem




Dünyayla Benim AramdaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin