7

2.2K 304 12
                                    

အခ်ိန္ အခ်ိဳ႕ၾကာၿပီးေနာက္ သူျပန္သတိရလာေသာ္လည္း သူမ်က္စိေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မဖြင့္ရေသးခင္မွာဘဲ သူ႔ေခါင္းက ခပ္မာမာ အရာတစ္ခုႏွင့္ အ႐ိုက္ခံရကာ ျပန္၍ေမ့သြားျပန္သည္။

မိုမို သူ႔အေ႐ွ႕က သားရဲ ကိုၾကည့္ကာ ေၾကာက္ေနမိသည္။ မေၾကာက္လို႔လည္းမရဘူးေလ ေတာ္ၾကာ တစ္ခုခု ျဖစ္လို႔ဆိုၿပီး လာသတ္မွျဖင့္

'' မင္းက အမလား ''
ဖုန္းက်င္းက သူ႔အေ႐ွ႕မွာရပ္နေသည့္ ေသးသြယ္ေသာေကာင္ေလးကိုၾကည့္ကာေမးလိုက္သည္။

ဂူထဲမွာက အထီး ေတြမွာ႐ွိတက္သည့္ နယ္ေျမပိုင္းျခားမႈ့ကိုျပသသည့္ အနံ႔မ်ိဳးမ႐ွိတာေၾကာင့္ ေသခ်ာသည္။ သူ႔အေ႐ွ႕ကေကာင္ေလးကအမျဖစ္ရမည္။

'' မဟုတ္ပါဘူး ကြၽန္ေတာ္က အသြင္မေျပာင္းႏိုင္တဲ့ အထီးပါ ''

'ေသၿပီေသၿပီ '
မိုမိုမွာ ေၾကာက္စိတ္မ်ားျဖင့္အျဖစ္မွန္ကိုေျပာလိုက္မိသည္။ သူသာ အသြင္မေျပာင္းႏိုင္တဲ့အထီး ဆိုတာသိရင္ သူ႔ကို သတ္ေတာ့မွာဘဲ ဝူး ေကာင္းက်ိဳးမေပးတယ့္ပါးစပ္

''အာ.........''
ဖုန္းက်င္းကသူ႔အေ႐ွ႕ကေကာင္ငယ္ေလးကိုၾကည့္ကာ ေျပာစရာစကားမ်ားေပ်ာက္ကုန္သည္။

ထို႔ေနာက္သူက အားရဝမ္းသားျဖင့္ သူ႔အေ႐ွ႕ကလူကိုဖက္လိုက္ေတာ့သည္။

'' ကြၽန္ေတာ္တို႔က ဘဝ တူေတြဘဲ ကြၽန္ေတာ္လည္းသားရဲ နတ္ဘုရားရဲ႕ ေကာင္းခ်ီးေပးတာမရတဲ့အထီးဘဲ''

မိုမို ႐ုတ္တရက္အဖက္ခံရတာေၾကာင့္ သူ႔တစ္ကိုယ္လံုးခဲေတာက္သြားကာ မတုန္႔ျပန္ႏိုင္ျဖစ္သြားသည္။

''ေတာင္းပန္ပါတယ္ ကြၽန္ေတာ့္ ကို ကယ္ေပးတယ္ဘအတြက္ေက်းဇူးပါ ကြၽန္ေတာ္က အနီေရာင္ငွက္ သားရဲမ်ိဳးႏြယ္စုကပါ ဖုန္းက်င္းလို႔ေခၚလို႔ရတယ္ ''

ဖုန္းက်င္းက သူ႐ုတ္တရက္ျပဳလုပ္လိုက္သည့္အျပဳအမူကို ျပန္သတိရကာ ႐ွက္ရြံသြားၿပီး သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္မိတ္ဆက္လိုက္သည္။

''ကြၽန္ေတာ္က မိုမိုပါ အနက္ေရာင္ က်ားသစ္မ်ိဳးႏြယ္စုကပါ လမ္းၾကံဳလို႔ကူညီလိုက္တာမို႔ေက်းဇူးတင္စရာမလိုပါဘူး ''

ချစ်လှစွာသောသားရဲလေး ( ခ်စ္လွစြာေသာသားရဲေလး)Where stories live. Discover now