ျဖဴေဖြးသည့္ ႏွင္းမ်ားကေကာင္းကင္မွ က်ဆင္းလာကာ ေက်ာက္စိမ္းျဖဴကဲ့သို႔ လွပေသာလက္ေခ်ာင္းမ်ားေပၚက်ေရာက္သြားကာ အရည္ေပ်ာ္ သြားသည္။
မိုမို သူ႔ စိုစြတ္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္း ကိုၾကည့္လိုက္သည္။ သူ႔လက္က တျခား လူေတြရဲ႕ လက္ေတြလို ခပ္သြယ္သြယ္လက္ေခ်ာင္းမ်ား မ႐ွိဘဲသူ႔ရဲ႕လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက နည္းနည္းပုသည့္လက္ေခ်ာင္းပုတို ေလးေတြျဖစ္ကာ လက္ဆစ္ကလည္းနည္းနည္းႀကီးသည္။
"ေအးလာၿပီ"
ဖုန္းက်င္း သားေမြးကို မိုမို ပုခံုးေပၚတင္ေပးလိုက္သည္။
"အင္း"
မိုမို သားေမႊးကိုဝတ္လိုက္ၿပီး ယုန္ဦးထုပ္ေဆာင္းလိုက္သည္။ ဖုန္းက်င္းကေတာ့ သားေမႊးကုတ္ဝတ္ၿပီးၿပီပင္ျဖစ္သည္။
"ဘယ္သြားၾကမလဲ"
မိုမိုကေမးလိုက္သည္။
"ေျခဦးတည့္ရာေပါ့ "
ဖုန္းက်င္းက ေျဖရင္း မီမီ ကိုေကာက္ကိုင္ကာ ပုခံုးေပၚတင္လိုက္ေသာ္လည္း မီမီ ကျပန္ခုန္ဆင္းသြားသည္။
ေန႔လယ္ေလာက္ထိ သူတို႔ လမ္းေလ်ာက္ၾကရင္း သစ္ပင္တစ္ပင္ေအာက္တြင္ ခနနားၾကသည္။ မိုမိုက သစ္ပင္ေအာက္႐ွိ ႏွင္းပံုကို ႐ွင္းလင္းလိုက္ၿပီး ဖုန္းက်င္းက ထင္းေျခာက္႐ွာရန္ေတာထဲသို႔ဝင္သြားသည္။
မိုမို သူ႔နယ္ေျမထဲ႐ွိ ဝါးအခ်ိဳ႕ ခုတ္ၿပီးေနာက္အသားအခ်ိဳ႕ကို နယ္ေျမထဲကေရႏွင့္ေဆးေၾကာကာ အျပင္သို႔ျပန္ထြက္လာသည္။
ယေန႔တြင္ေတာ့ သူအျမဲ စမ္းသပ္တိုင္း က်႐ွံုးသည့္ အသားေၾကာ္ျပန္လုပ္ရန္စီစဥ္ထားသည္။
သူဝါးကို ၃ ပံု ၂ပံု ျဖတ္ၿပီး က်န္ ၁ပံု ျပားျပားေလးျဖစ္ၿပီး အနားတြင္ခံုးေနသည္။
ဖုန္းက်င္းက ထင္းေျခာက္ႀကီးမ်ား ေတြ႔ခဲ့ကာ ထိုထင္းမ်ားကို မိုမိုေ႐ွ႕တြင္ခ်လိုက္သည္။
မိုမိုက ထင္းေျခာက္မ်ားကိုစီၿပီး မီးေမႊးလိုက္သည္။ထို႔ေနာက္ ေထာက္တိုင္ငယ္ေလးျပဳလုပ္ၿပီး ဝါး ျပားကိုခ်ိတ္လိုက္ကာ အသားကို အတံုးေလးေတြတံုးၿပီး ထည့္လိုက္သည္။
အသား႐ွိအဆီမ်ားကအရည္ေပ်ာ္လာၿပီး ဆီေပါက္သံေၾကာင့္ မီမီ ကလန္႔သြားၿပီး မိုမို ေနာက္သို႔ ေျပးဝင္သြားၿပီး စပ္စုသလိုေခါင္းေလးထုတ္ၾကည့္လာသည္။
YOU ARE READING
ချစ်လှစွာသောသားရဲလေး ( ခ်စ္လွစြာေသာသားရဲေလး)
Randomကူးပြောင်းခံရတဲ့သာမာန်လူသားလေးတစ်ယောက် မျိုးနွယ်စုက အသုံးမကျလို့စွန်ပစ်ခံလိုက်ရသော်လည်း ကူးပြောင်းခံရတုန်းက ရခဲ့သော ဆေးပညာ လက်ဆောင်လေးရခဲ့လေတယ် ။ seme များတစ်ယောက်ထက်ပိုပါတယ် ကူးေျပာင္းခံရတဲ့သာမာန္လူသားေလးတစ္ေယာက္ မ်ိဳးႏြယ္စုက အသုံးမက်လိဳ႕စြန္ပစ္ခံ...
