~..silent scream

🖤~4

..heryer sessizdi tek konuşan şey rüzgar sesiydi Yeonjun düşünüyordu nasıl konuşturabilir yada..nasıl herşeyi anlatabilirdi ki cam açıktı soobin'nin titrediğini gördü
"Üşüdün mü?"
"Ha..hayır sadece..evet azıcık üşüdüm.."
Dedi ağzından cümle kurması güzel  bişidi Yeonjun içeri odaya gitti soobin ne olduğunu anlamadan arkasına bakaklmış düşünmüştü..
Neden annemi soruyor ? O kim? Dedi beyinin içinden fakat bunların sadece 1 birine cevap verebilmişti.. oda o kimdi?.. o Yeonjundu onun iyiliği isteyen bi komşuydu..tatlı ve sevimliydi de

Yeonjun 3 dk sonra battaniye ile döndü ve soobin'nin üstüne öğrttü öğrterken göz göze geldiler ikili birbirne bakıyor duygularını çözemeye çalışıyordu.. Yeonjun gülümsedi ve battaniyeyi iyice öğrttükten sonra karşı koltuğa geçti

"Odanda bunu bulmak zor oldu.. biraz geciktim kusuruma bakma"dedi ve evet..içine kapanık o sessiz çocuk ilkez gülümsemiş ve

"Hayır hayır..sıkıntı değil"

"Isıtıyor değil mi? Halen üşümüyorsun?"

"Evet ısırıyor teşekkür ederim"dedi soobin içten gülümseyerek Yeonjun bi başarı yeni bi kitlit açtığının farkındaydı ve saat 7'ye geliyordu Yeonjun saate baktı

"Benim kalkamam lazım yemek ye aç kalma ve iyi uyu tamam mı?

"Tamam söz veriyorum yemek yeyip yatıcam"
"Sana güveniyorum"dedi Yeonjun yeniden gülümsedi ve evden çıktı soobin az önce neler yaşadığını bilmiyordu aynaya baktı kendine baktı..gülümsemişti anladı ki gülümseme ona yakışıyordu baktı ve kendini inceledi gamzesimi vardı eskiden "çirkin velet"dedikleri ı çocuğun güzel mi güzel gamzeleri vardı buna mutlu olmuştu

Yeonjun eve geldi kapısını açtı ev arkadaşı vardı fakat o veterinerdi ve evlerinde köpekleri vardı adı classy'di ev arkadaşıyla beraberler kalıyorlardı zaten küçüklükten beride istedikleri buydu taehyun Yeonjunu görünce baktı Yeonjun gülümsemiş

"Aç mısın hyung? Erken gelmişsin?"
"Evet yağmur yağıyordu bende dükkanı erken kapattım.. ve evet açım"
"Gel yemek yiyelim"dedi ve ikili mutfağa geçti Yeonjun klasık uzun zamandır yemedikleri rameni çıkardı taehyun ona bakıp

"Ooo uzun zamandır yemiyoruz"
"Evet!! Hem klasik Hemde lezzetli!"
"Nerdeydin sen? Evde geldiğimde yoktun hyung?"
"Ah..altımızda oturan bi hasta var bugün onunla ilgilenmek istedim..anlarsın ya"
"Haa anladım hyung adı neymiş?"
"Soobin.."
"Soobin..voav güzel adı var..çocuğum oluesa soobin koyacağım"
Yeonjun taehyunun bu lafından sonra sırtına vurmuş taehyunda buna gülmüştü.

Yeonjun ramen yaparken taehyun sofrayı hazırlıyordu o sırada kapı çaldı ve taehyun bakamaya gitti

"Buyrun?"
"Şey..ben soobin Yeonjun tanır beni.."
Soobinin sesini duymasıyla Yeonjun kapıda dikilmişti yeni yeni kitler açılması Yeonjunu mutlu etmişti...

"Ne oldu soobin?"
"Şey..ramen kokusu aldımda yanına içecek iyi gider dedim alın.."
Taehyun içeceği almış gülümseyerek
"Yaa cok teşekkür ederiz soobincim gel bizle ye"
"Olur mu Kİ.."
"Olur canım neden olmasın gel hadi"
Soobin içeri geçti eve baktı doğru kendi evi bu evden Işıl Işıl değildi..yeni bi karar aldı evini baştan aşya değiştirecekti..

Fakat o evin duvarlarını..yıkmadan önce düşünmüştü bunları..