~..silent scream

🖤~14

-parktan sonra eve geldiler soobin halen yeonjunun kucağındaydı yeonjun onu evine getirmiş üstünü öğrtmüş aşya inmişti neden bunu yapıyor neden ona iyi davranıyordu bilmiyordu inerken kalbine dokundu"ben?..aşk mı oldum.."dedi kendi kendice normalde hiç bi doktor hastasına aşık olmazdı ama soobin soobin onun için farklıydı ve Bunu oda biliyordu

Taehyun kızıl çocuğunu koltuğa otururdu yardım kitini getirdi ve kızıl çocuğuna uygulamaya başladı o sırada ilk sorusunu sormuştu "bunu o yaptı değil mi?"dedi kızıl çocuğu gözlerini yerden taehyuna cekti sadece bakmıştı ona karşı pişmandı cünkü kaiye onu hayatına sokması ona bela vermemesi yetmemiş gibi bide taehyunun hayatında bela artacaktı bu yüzden susmaya karar verdi ki taehyun kızıl çocuğunun elini tuttu

"Beomgyu artık özgürsün..söyle hadi o mu yaptı?"

Duraksadı sonrasında;

"Evet.. o yaptı.."

Anlamıştı başından beri biliyordu keşke önce olsaydı da alsaydı diye düşünüyordu pansuman bitmişti taehyun gene kızıl çocuğuna döndü ve;

"Benim odam boş yorgunsun hadi git uyu"

Beomgyu ilkez gözleri fal taşı gibi açıldı aslında taehyunun dediği şey normal Bişidi ama baya kaç yıl o evde kafes gibi olduğundan değişik gelmişti bu cümle ona sadece taehyuna uzun uzun bakmıştı

BEOMGYU
şaşırmıştım ilkez biri dayak atamadan kızmadan beni düşünüyordu o kadar mutluydum ki taehyun bana bi hediyesi sanırım bana hediye olarak gönderilmiş
Bi melek gülümsedim "teşekkür ederim"diye mırlandım ve odasına adım attım bi köpek karşıladı beni doğru taehyun veterinerdi ve evinde hayvan olması normaldi

"Gel..ne güzel şeysin sen.."yatağına oturduğumda oda yanıma kucağıma yattı diğerleri ve hayvanlar bu kadar sevdiyse beni..
Neden kai yada annem sevmemişti? Ne yapmıştım onlarla düşündüm fakat bi yanıt bulamadım cünkü yoktu beni sevmediklerinin bi nedeni yoktu..

Köpeği yere bıraktıktan sonra yatağa girdim hayatımda ilkez. Bu kadar huzurlu uyumuştum başkasının eviydi ama kafes değildi ben artık kafeste değilim içimden bunları düşünerek uyudum

-yeonjun eve gelmişti taehyunu koltukla uyurken buldu ve beomgyu yoktu taehyun odasının kapısı aralıktı sanıeım beomgyu oraya yatırmıştı taehyunu uyanması için ittim

"Taehyun git benim yatağımda yat hadi"

"Ha..yok uyumuşum.. ne oldu?"

"Bişi olmadı ama olsun uykun var hadi yat"

"Peki iyi geceler"

"İyi geceler"

~☁️~
Akşama olmaya yakındı ve soobin uyanmıştı tamam herşey normaldi ama soobin beomgyu harici diğer şeyleri hatırlamıyordu sanırım kriz geçirmiş babası yerine başka birine vurmuştu ellerine baktı çizikler doluydu ama kan yoktu

Sanırım yeonjun hepsinden araklamıştı onu duşa girmenin iyi olacağını düşündü bu yüzden duşa girdi 20 dk sonra çıktığında yeonjun karşıladı onu;

"..duşa girmişsin şimdi nasılsın?"

"İyiyim..o cocuk? İyi mi.."

"Beomgyu soruyorsan evet taehyunla yemek yiyorlar bende aç kalma diye yemek getirdim"

"Teşekkür ederim.."

"Bişi değil üstünü giyin gel"

Soobin olumlu kafasını salladı ve odasına çekildi üstünü değiştirmişti bile tek saçları kaldı onlarda kurutup çıkacaktı ki biri saç kurutma makinesi aldı ve soobinin saçını kurutmaya başladı bu kişi yeonjun'du annesi cidden anne şefkati veriyordu ona o kadar huzurluydu ki hiç bitsin istememişti

Saçı kuruduğunda yeonjun soobine sarıldı ve;

"Bak yumuşacık oldun!.."dedi ve yanağından öptü  yeonjun? Yanağından hayır kalp krizi geçirebilirdi! Yanağına tekrar tekrar dokundu yeonjun acaba yanlış bişi mi yaptığını düşündü peçeteyle silecekti ki;

"Hayır..silme cok güzel bişi silme"dedi soobin yeonjun gülümsemişti ve peçeteyi masaya bıraktı soobin o kadar mutlu olmuştu ki normalde normal insan öpülse bu kadar mutlu olmazdı ama o soobindi..geçmişiyle yüzleşen soobin'di

"Öpülmek bu kadar güzel bişi mi?dedi soobin

"Evet bu kadar güzel bişi ama en güzel ne biliyor musun?"dedi
Yeonjun soobin olumsuzca kafasını salladı
Yeonjun soobine iyice yaklaştı ve;

"..bak ve öğren"yeonjun dudaklarını soobinle birleştirdi soobinin geri istemesini beklerken.. yeonjunu şaşırtacak bi hamle yaptı soobinin dudaklarda haraket etmişti..