mon béguin

DIX-HUIT

Third Person POV

"You look happy Kate" pagpuna ni Zarina sa mood ko saka umupo sa sofa at nilaro ang anak kong si Malia Zya na naglalaro sa lapag "Hello Baby girl may pasalubong si Nangnang sa iyo, look baby oh!"

Pinakita nito ang doll house na regalo niya sa anak ko kaya manghang napatingin don ang bata "Thank you po Nangnang" bumungisngis pa ito habang binibuksan ang regalo sa kanya ni Zarina

My daughter is already four years old now at nagpapasalamat naman ako dahil hindi niya pa sakin hinahanap ang ama niya kasi hindi ko pa alam kung paano ipapaliwanag ang sitwasyon naming mag-asawa sa ngayon

"Kanino galing yong ibang laroan ni Malia? Parang ngayon ko lang yon napansin" tanong ni Zarina sakin

"Galing kay Quinn..."

Maang namang napatingin sakin si Zarina "Wait, don't tell me nagkaka mabutihan na kayo? Don't you dare lie to me Kate" pagbabanta niya pa sakin

"I don't know Zarina pero masaya ako kapag kasama ko siya atsaka she's so loving kay Malia kaya..."

"Kaya ano? Kaya baka pwede na kayo kasi wala na sila nong kabit ng asawa mo? Are you out of your mind Kate? Seriously? You're deceiving her" Tumayo siya mula sa lapag at nilapitan ako "Sa tingin mo ba hindi ka masasaktan dyan sa ginagawa mo? Kate please naman stop hurting yourself like this" Puno nang pagsusumamo ang mukha niya "Think about yourself and Malia"

Tumango nalang ako sa kanya pero hindi ko alam kung susundin ko nga ba ang payo ng kaibigan dahil itanggi man ng utak ko...Puso ko na mismo ang nahulog sa kanya

Nabago niya ang plano ko nang makilala ko siya ng buo

Akala ko kaya ko nang maging kasing heartless ng ibang taong naghihiganti pero mali ako

What are you doing to me Quinn?

Alliana's POV

Three Years Later...

"...An architects building must be sturdy and strong, as to be protected from natural disasters, one must also look admirable from the outside" Tinignan ko ang crowd na nanonood sakin ngayon at matamang nakikinig "For example a house, if it looks pretty bad and haunted from the outside, nobody would want to live in it right? and it also must be pleasant from the inside" Inayos ko ang papel kung san nakalagay ang speech ko "Architecture is a business of which also involves  technical knowledge, management  and understanding of business, each as important design"

"This seminar aims at exploring, understanding and for us to be enlightened on the principles of architecture in the field and market. On the other hand, this seminar also aims to improve your knowledges and insights of underlying architectural concepts and decision making, as well as reviewing the client's rights. I hope today's seminar will be useful and interesting to all of you. Thank you very much, good day ahead and God Bless"

Nagpalakpakan sila na nagbigay sa akin ng ngiti sa aking labi

Kabababa ko lang sa stage ng salubongin ako ni Eloise ng yakap "Ang ganda naman ng speech mo Architect Cervantes tsk"

"Ang sabihin mo magpapalibre ka lang ng lunch Architect Laudicio nambola ka pa talaga eh" Inikotan ko siya ng mata na ikinatawa niya lang naman

"Gutom na ko frenny kaya gora na us sa labas para kumain hmmm? Hindi ko bet yong nasa canteen eh since tapos naman na ang seminar" Ungot nito at umabrisete pa talaga sakin

Napailing nalang ako sa kakulitan niya "Kukunin ko lang ang bag ko sa office---"

"Ay! No need! dala ko na haha"