Εύχομαι τα φθινοπωρινά σου ρουμπίνια
Να παραμείνουν στη γη όπως το ατόφιο χρυσάφι
Η λάμψη αυτών των δύο κρυστάλλων
Κόβουν στη μέση τη στάλα της φθινοπωρινής βροχής
Τι και αν φαντάζουν σαν άλλο ένα ζευγάρι από κυκλικούς λαβύρινθους;
Για εμένα αξίζουν όσο η χαμένη Ατλαντίδα για έναν πειρατή
Αξία ανεκτίμητη, συνάμα ομορφιά απαράμιλλη.
YOU ARE READING
Ποιήματα
PoetryΧαίρετε, θεωρώ τον εαυτό μου άκρως ερασιτέχνη και ακόμη ανακαλύπτω το ποια είμαι. Μου αρέσει να γράφω,οπότε δειλά δειλά,ορίστε,κάποια ποιήματα που έχω γράψει. 1 Σεπτεμβρίου 2022 ~1~ in #poems 1 Νοεμβρίου 2022 ~3~ in #greekpoems
