MY RETARDED HUSBAND

Chapter 22: Lonely is the Night

A/N: Hello~ Magandang hapon! Ang init grabe. Nakaka HB. dejoke :DGusto kong pumunta ng dam kaso may sakit naman ako plus di ako papayagan nina mama at papa. T_T Kanina nga, sinabi ko kay papa na gusto ko ng ice cream, akala ko umu-o na siya kanina ero bigla niyang natandaan na bawal pala sakin. Haist. T_T Tamang basa nalang ako ng story ni ate @iamyourlovelywriter. Marked Series na ako. ^_^

Chapter 22: Lonely is the Night

JUN's POV

Pakanta kanta pa ako habang nagluluto ako para sa dinner naming ni Yna. I don't know pero parang nag-iba yung tingin ko sakanya. I felt the need to protect and take care of her.

Pinasadahan ko ang buong bahay naming and I am very proud na nakapaglinis ako ng buong bahay. Akala ko hindi ko na kaya pero look, ang linis.

Dapat maging espesyal ang gabi namin. I'll tell to her what I feel, gusto kong sabihin para wala na talagang atrasan pa.

I will make this night memorable to her. Bahala na kung anong mangyari sa amin ni Kelly. I mean, I don't want to let her go pero parang kung titimbangin mas matimbang na si Yna sa puso ko although I still love Kelly. Ah basta! Huwag ko muna yang iisipin. Si Yna muna. Bahala na sa susunod na mga araw.

Papito-pito pa ako habang nagluluto. Easy lang naman kasi yung adobo tsaka sinigang. They're my favorite foods aside from Italian cuisines. Tinuruan kasi ako ni mommy na maging independent para in the future, kapag mag-isa na raw ako eh hindi na ako aasa sa iba. Which is true kaya't heto, nagagamit ko na and I am very thankful kay Mommy kasi nagawa niya akong turuan though nakokonsensya ako dahil akala nila ang Jun na kilala nila ay puro good side lang, pero I can change naman and gusto kong ipakita sakanila ang tunay na ako minus the pagiging manwhore.

6:00 na at tapos ko ng lutuin lahat. Tinikman ko ang niluto ko and I felt relief because the taste was nice at hindi ko naman ipapahiya ang sarili k okay Yna.

I dialed her number. Nagriring lang naman ito pero walang sumasagot. I dialed again and again hanggang sa out of reach na yung phone niya. Kinabahan agad ako then I decided to go to her boutique.

Hindi ko mapigilan ang hindi mag-alala. There's so many 'what ifs' ang tumatakbo sa isipan ko ngayon. I dialed her number again pero pareho lang nang kanina. Out of reach parin. Nang makarating na ako sakanyang boutique ay agad kong pinuntahan yung guard.

"Kuya, nakita mo ba si Yna?"

"Ah sir, kaaalis lang po niya. Mag ti-twenty minutes na po." Sagot nung guard. What the her? At san naman siya nagpunta?

I dialed her parents number..

N'ung pang tatlong ring na ay sinagot naman ito ng maid nila,tinanong ko kung nandoon ba si Yna pero wala.

And she's nowhere to be found.

I can't her cellphone again at sobrang nanlumo ako ng out of reach parin ang phone niya.

Pero napaisip ako, baka nasa mga kaibigan niya iyon.

I know her friends dahil naging ka-close sila ng mga barkada ko noong preparation ng wedding.

I dialed their numbers at hinigi ko yung mga address ng mga kaibigan ni Yna.

Isa isa ko silang pinuntahan.

Una kong pinuntahan ang bahay nila Gwyneth, pero sabi ng maid nila hindi parin daw siya dumarating. Sumunod ang bahay nila Shantell at Hannah pero gaya ng nauna eh wala parin. Lumabas daw sila at kawa hindi parin bumabalik.

Last chance ko na to. Nagdrive ako papuntang bahay nina Fiona. Tinanong ko sa maid kong anjan ba siya. Nagpakilala muna ako at sinabi kong asawa ako ni Yna.

"Ay ser ke poge mo naman! Ay andeto po si ma'am Ena, kasama po mga kaebegen niya. Pasok po kayo ser."

Ang weird nong kasambahay nila Yna grabe. Bisaya na may pagka Batanguena.

Pinasok naman ako ng maid, pagkapasok ko palang sa bahay nila, dinig na dinig ko na ang lakas ng tawanan nila. At kilala ko ang isa sa mga boses na tumatawa. It's Yna. I felt relief, akala ko kasi kong napano na siya.

Pero bigla akong napatigil sa aking paglalakad nang marinig ko ang mga katagang gumibal sa mundo ko.

"Si Jun? Wala lang iyon. Hindi ko naman mahal iyon. Alam niyo naman diba na arranged marriage lang to. Tsaka kahit anong mangyari hinding-hindi ko mamahalin yung baliw na yun. Kapag mahulog ako sakanya parang ako narin mismo ang gumawa ng hukay ko sa lupa diba? Hahaha! Tanga lang ang papatol dun."

At nagtawanan silang lima. Ouch. Ansakit naman nun.

Ganoon ba ako kasama sakanya? Sa paningin niya? Base sa mga sinasabi niya parang isa akong sumpa na kapag pinatulan niya e mamamatay siya.

Bakit ganun?

Sa halip na lapitan ko sila ay naagdesisyunan ko na lamang na umalis na sa bahay na iyon at umuwi sa bahay namin...

Oo bahay... hindi tahanan. Dahil wala namang pag-ibig ang bumabalot sa bahay na iyon. It's just a house made for us to live not a home wherein everyone can live at peace.

-----------------------------------------

A/N: I will try to update this evening. Yays!