2.2

232 17 5
                                    

"Allah belamı versin bilerek yapmadım lan." Furkan'ın yüzüne iğrenerek baktım. "Siktir git ayrıldım senden, anlamıyor musun ya sen?" Sesim hafif yüksek çıkmıştı.

"Hayatım yemin ederim seni küçük abdestimi yapmaktan daha çok seviyorum." Furkan'ın sözleriyle yanımdan iki kişinin kahkahası yükseldi.

Aslı ve Ufuk ellerinde mısırla bizim kavgamızı izliyorlardı.

"Bence yengem alıcak kavgayı." Ufuk'a ters ters baktım.

"Yok, Gece kıyamaz bu sarışına." Gözlerimi devirdim.

Furkan, Aslı'nın sözlerine güvenerek bana bir adım attı. "Güzelim benim hadi affet." Ellerimi omuzlarına koyup ittirdim. Yani ittirdiğimi sandım. Kas yığını olunca pek mümkün olmadı.

"Ya az önce küçük abdest dedin farkında mısın sen?" Elimi ona doğru kaldırmıştım. Elimi tutup indirdi. "El kol yapma bana kızım." Yüzümü ekşiterek ona baktım.

"Olum sen ak partili misin?" Sorduğum soruyla Ufuk 'ooo' diye böğürmeye başladı.

"Bana dese birisi kendimi camdan atardım yani o derece." Ufuk'a baktım. Kalbini tutuyordu. Gülmeden edemedim. Biraz ağır konuşmuştum galiba.

"Ben ve küçük abdestim çok alındık." Furkan'a 'çiş' demeyi yasakladığım için küçük abdest diyip duruyordu.

"Of uğraşamam seninle Furkan ben." Tam arkamı dönücekken cebinden iki tane kağıt parçası çıkarttı.

"Konser bileti mi o?" Aslı koltuktan fırlayıp Furkan'a yaklaştı. Furkan gelen ani atağı bekliyormuş gibi biletleri yukarı kaldırdı.

"Hoşşşt, sevgilime aldım ben bunu lan." Aslı'yı biraz daha geriye savuşturup bana döndü.

"Tuğkan'ın konserleri doğu tarafındaydı şu sıralar o yüzden Batuhan Kordel bileti aldım." Bana doğru bir adım attı.

Hayır kızım, hayır Gece bir konser biletine tav olamazsın. Ayrıldın çocuktan.

Ama Batuhan Kordel bileti.

Yutkunarak ona baktım. Elimi bilete uzattığımda Aslı'ya yaptığı gibi elini yukarı kaldırdı. "Hayır, önce barıştığımızı söyle." Dedi.

"Barışmadık." Biletleri çıkarttığı gibi cebine koydu.

"O zaman nah gideriz. Ufuk' la giderim ben."

"İyi, napim." Omuz silkerek Ufuk'un yanındaki boş yere oturdum.

"Furki senin bu taktik işe yaramadı. Ayrıca ben Doğukan Kayış dinlemiyorum ki." Ufuk'a baktım. Kim kayış demişti o?

"Genetiği bozuk, Doğukan Kayış ne çişine sıçtığımın cahili." Furkan eline gelen ilk şeyi Ufuk'a fırlatmıştı. Gülemeden edemedim.

"Hayatım!" Furkan çok büyük bir suç işlemiş gibi bana döndü. "Özür dilerim çiş dedim." Yüzüne birkaç saniye ciddiyetle baktım. Daha fazla dayanamayıp kahkaha attım. Gıcık oluyordum ama çok aşıktım.

"Konsere gidersek seni affederim ama konser bittikten sonra." Elimi ona doğru salladım konuşurken. Anında kafasını sallayıp yüzüne kocaman bir gülümseme kondurdu.

"Sen iste yeter ki. Gel bi kere öpem." Bana doğru gözlerini kapalı eğilirken Ufuk'u omuzlarından tutup önüme çektim. Haliyle Furkan'ın dudakları Ufuk'un burnuna konmuştu.

Biz bu duruma Aslı'ya anırarak gülerken Furkan dudaklarını silip bana ve Ufuk'a saydırıyordu.

"Aslında benim hoşuma gitmişti ya." Ufuk, burnunu tutup hafifçe okşadı. Onun bu hareketiyle daha da çok güldüm.

Çok seviyordum. Aşırı seviyordum.

--

Kitabın okunması o kadar düştü ki oturup ağladım cidden..

Gece Yarısı °texting°Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin