Kollarımı iki yana açtım, rüzgarı en derinime kadar hissediyordum artık. "Daha hızlıı." Diye bağırdım.
"Dikkat et. Düşeceksin şimdi Gece Yarısı." Salıncağın demirlerine sıkıca tutundum. "Düşersem tutarsın" Ona döndüm. "Tutarsın değil mi Furkan?"
"Tutarım minik kızım." Gülümseyip tekrar ellerimi iki yana açtım. "O zaman sorun yok bir tanem. İstediğim kadar yaramazlık yapabilirim." Arkamdan ellerini dolayıp çekti beni salıncaktan. "Napıyorsun?" Diye sordum. Önüne aldı beni ve ellerimi tuttu. Ellerimize baktım. "Noluyor Furkan?" Gözleri gözlerimi buldu.
"Böyle sen uzakta, ben uzakta olmuyor be güzelim." Dedi. Gözlerim doldu. Resmen benimle ayrılmak istediğini söylüyordu.
Gözlerim doluyken ismini mırıldandım sadece. "Furkan." Duyup duyduğundan emin değildim bile. Boğazmı temizleyip tekrar konuştum. "S-sen ay-ayrılmak m,"
"NE? Saçmalama Gece Yarısı böyle bir şeyi neden yapayım?" Hemen gözlerinin içine baktım dolu gözlerimle. "Ayrılmayacaksan niye böyle konuşuyorsun o zaman?"
Önümde diz çöktü, elini cebine götürüp kadife kırmızı bir kutu çıkardı. "Yuh." Ağzımdan bir anda çıkmıştı. Yutkundum. "Şuan sen bana-"
"Evet Gece Yarısı." Boğazını temizledi, konuşmaya devam etti. "Benimle evlenir misin Gece Yarısı? Bitsin artık bu uzaklık. Girmesin aramıza hiçbir mesafe. Bir ömür işer misin benimle ha?" Dedi.
Gözlerim dolu dolu kafamı salladım. "Evet, evet seninle bir ömür işerim." Diyip boynuna atladım. Kollarıyla kavradı belimi. Kulağıma fısıldadı. "00.00"
Boynuna sıkıca sarıldım. "Eğer beni bırakırsan çok kötü şeyler yapabilirim çişini sevdiğim." Dediğimde gülmeye başladı. "Anılarımız kadar güzelsin Gece Yarısı."
---
ben fena aşığım bu çifte yalnız. Özür dilerim. Çok bekletiyorum bu hikayeyi ama Gece Yarısı benim için çok çok özel bir hikaye ve bunu öyle anlık yazıp mahvetmek istemiyorum.
00.00
