თითქოს დეპრესია დამეწყო,აღარ ვიცი ვიღაზე გავბრაზდე,ჩემს თავზე ,ვონიზე თუ მის შეყვარებულზე.
ვიცი ცუდად მოვიქეცი,მას მხოლოდ 1 კვირაა ვიცნობ ის კი თავის შეყვარებულს ალბათ წლებია იცნობს.
ტელეფონი ჩავრთე თუ არა 5 შეტყობინება დამხვდა.
5 შეტყობინება ჯონ ვონისგან:
– ჰეიი მიპასუხე,გეწყინა რამე?
– ყველაფერი კარგადაა ჯისუ?
– ჯისუ რა ხდება?
– მიპასუხე გთხოვ.
– ჯისუ ძალიან ცუდად ვარ ველი შენს ზარს როგორც კი მოიცლი გთხოვ დამირეკო.
დავრეკო?,ავარია ხომარ შეემთხვა? მაგრამ ახლა ხომ ღამის 5 საათია?იქნებ არ სძინავს?
კარგი ვცდი დარეკვას:
- გისმენ ჯისუ
- რა ხმაგაქვს? - ვკითხე მის მერე რაც მის ხმაში სევდა ვიგრძენი.
- ის გოგო...
- ვინ გოგო?
- ჩემი შეყვარებული...
- ამოღერღე რამე შეემთხვა?
- მანქანამ დაარტყა.
- რაა? - ცოტა მესიამოვნა,არა ძალიან ბოროტი ვარ მგონი.
- ჰო,არ იციან გადარჩებიან თუ არა,შენ რომ წახვედი გავუარე და მისი სახლიდან გზა უნდა გაიარო რომ პარკირებამდე მოხვიდე და ამ დროს დაარტყა მანქანამ.
- ვწუხვარ,რომელ საავდმყოფოში ხარ?
- #####
- კარგი მოვდივარ.
როცა მივხვდი რომ აუცილებლად უნდა წავსულიყავი ის ჩავიცვი რაც პირველი მომხვდა ხელში და ოთახიდან ფეხაკრეფით გავედი რომ დედა არ გამეღვიძებინა,მისი შეკითხვების არც დრო და არც თავი მქონდა.
საავადმყოფოში 15 წუთში მივედი მეორე სართულზე ავედი და საოპერაციოს კართან ჩამუხლული ასლუკუნებული ჯონ ვონი დავინახე.
გავიქეცი და გვერძე მივუჯექი.
- აქ ვარ აქ ვარ,დაწყნარდი გთხოვ ყველაფერი კარგადაა.
- არა ვერ იქნება,იმედია არაა 1%ია მხოლოდ გადარჩენის.
- ვწუხვარ,მშობლებმა თუ იციან?
- არა,ვერ ვეტყვი.
- რა ერქვა შენ შეყვარებულს?
- სოფი,სოფია.
ნუთუ?ეს სოფიაა?ნუთუ მისი შეყვარებული ჩემი ბავშვობის მეგობარია?
- რა გვარია?
- ჩაი,სოფია ჩაი.
ახლა ვიკივლებ,ტელეფონი გავხსენი და ფოტო ვანახე:
- ესაა?
- კი,იცნობ?
- ის ჩემი ბავშვობის მეგობარია.
- რაა?
- ჰო,არ მჯერა ეს როგორ მოხდა.
- ვწუხვარ.
მეც ჩავიკეცე და ბოლო ხმაზე ვტიროდი,დირიჟორი გვაკლდა და კარგ მელოდიას შევქმნიდით.
ექიმი გამოვიდა:
- ექიმო რა ხდება? - იკითხა ვონიმ
- ვწუხვარ,მისი გადარჩენა ვერ შევძელით.
საოპერაციოს კარს მივვარდი,სახეზე თეთრი ნაჭერი ეფარა,ვიკივლე.
ჩავიკეცე და გონება დავკარგე.
თვალები რომ გავახილე პალატაში ვიყავი,ეს ის საავადმყოფო ნაღდად არ იყო,ეს... ჩემი ქიმიის ოთახი იყო.
თავთან ისევ დედა მეჯდა ისევ ტიროდა,ეს ყველაფერი დეჟავ იუს მაგონებს.
მივიხედ მოვიხედე,ვონი აქ არ იყო.
- როგორ ხარ პატარავ?
- როგორ უნდა ვიყო?
- ვიზიარებ,
- არ შემიძლია ამის გააზრება.
- მესმის.
- ვონი სადღაა?
-იცი ის სიკვდილს ებრძვის...
აბა რას იტყვით?კარგია?თუ მეც მივყვე სოფიას ბედს?♡︎
YOU ARE READING
♡︎only me and you♡︎
Romanceეს ყველაფერი ერთ გოგოს კიმ ჯისუს გადახდა რომელსაც მესამე სტადიის სიმსივნე აქვს და ასევე თვალებზე პრობლემა,როდესაც მის ცხოვრებაში სონ ვონი გამოჩნდება ყველაფერი თავდაყირა დადგება.
