Jungkook, on yedi yaşındayken okul gezisi için gittiği Milano'da, müzede çıkan yangında Kim Taehyung tarafından hayatı kurtarıldığından beridir bu adama bir yıl boyunca kilometrelerce öteden minnettarlık duymuştu.
Milano'ya tekrar giderek onu buldu...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
the weeknd - lost in the fire
°°°
2018, Milano
"Sayın yolcularımız, İtalya'ya hoşgeldiniz."
Uçakta oturduğum koltuğun üzerindeki çantamı indirirken hosteslerin güler yüzle bizi uğurlamak için söylediği sözleri dinliyordum. Başka bir hostes gelerek bana yardım etmiş, benim gibi business class'ta olan üç kişilik bir grup da gürültülü bir şekilde çıkmaya hazırlanmaya başlamıştı.
Daha şehre ayak bastığım anda sinirleniyordum. Çünkü tüm on dört saatlik uçuş boyunca büyük bir kısmında uyusak da yemek yemek gibi vakit geçirdiğimiz diğer kısımlarında fazla gürültülülerdi.
"Pizza yiyeceğim!" demişti gürültülü ikiliden kadın olan.
Yanındaki adam ondan daha gürültülüydü.
"İtalyan kızlar!"
Göz devirmekten ve sabır çekmekten başka bir şey yapamıyor ve bavulum hazır bir şekilde bir an önce kendimi dışarı atmak için bekliyordum. Kapı henüz açılmamıştı.
"Bağırma, Jimin."
Neyseki başka bir kadın biraz daha ciddiydi ki, onların tuhaf heyecanını biraz olsun bastırma gücündeydi.
Kapı açıldığı anda hosteslere teşekkür ederek önümdeki birkaç kişiyle birlikte hemen çıkmıştım. Önce uzun koridordan geçtim. Neyseki her şeyi buradan yeni bir şekilde alacağımdan tek bir bavulla gelmiştim ve o da yanımdaydı, bavul beklememe gerek yoktu. Bu yüzden koridordan geçtikten sonra doğrudan çıkışı aramaya koyulmuştum.
Yürüyen merdivenle zemine indikten sonra insanların arasından geçerek ve ingilizce yazıları takip ederek çıkışı bulmam zor olmamıştı neyseki.
Artık bambaşka bir ülkedeydim.
İlk defa kendi ayaklarımın üzerinde duracağım yeni bir hayat.
New York'ta moda okuma hayallerimden beni Milano'ya döndüren faktörleri tam olarak belirlemek zordu. Bir daha gelmemek üzere yeminler ederek ayrıldığım şehre kendi isteğimle okumaya gelmiştim.
Bunun sebeplerinden biri Milano'nun tam bir moda şehri olması ve hayalini kurduğum, en sevdiğim marka olan Prada'nın kuruluş merkezi olması olabilirdi. İkincisi, ingilizcenin yanında farklı bir dil öğrenmenin güzel olacağını düşünmem de olabilirdi.
