Caine

BÖLÜM 3

"hadi ,  ne zaman kadar senin dinlenmeni bekleyeceği acaba?" derken aslından onun dinlenmesi benimde işime geliyordu. Ona karşı göstermesem  de bende yorulmuştum. Dışarıda  savaşırken ve onlar yokken büyümü de  kullandığım için bu kadar çok antrenman yapmaya gerek duymuyordum.  Ama  şimdi burada,  Chris beni ölümüne zorluyordu.

  Soluklanmayı  bir kenara  bırakıp sopasıyla üzerime geldiğinde düşüncelerden  sıyrılıp ellerimdeki küçük sopaları daha  sıkı tutup derin bir nefes aldım. Sopayı sağ tarafımdan  salladığında ona karşılık verdim. Yere  eğilip ayaklarına doğru tekme salladıktan sonra ters takla atarak geriye çekildim. Attığım tekmeden dolayı düşmek üzereyken kendini toparlayıp ayağa  kalktı.  Kendini toparlamasına çok fazla izin vermeden tekrar üzerine atladım. Sert bir vuruş ile sağ elimdeki sopayı düşürmeme neden oldu. Sol elimdeki sopayı sağ elime alıp sol elimi yumruk yaptım. Savunmadan çıkıp yeniden saldırmak için gözlerine baktım. Sopasının sol tarafı ile saldırmak üzereydi. Ondan önce davranıp sopasına sağ taraftan vurdum. 

Ona  vurduğumda odak noktamı kaybetmiştim bir anda. Tenimin içinde  bir  yanma oluştuğunu hissetmeye başlamıştım. Hızla kendimi geri attım.   Önce Michael'in bana  ulaştığını düşündüm  fakat  o değildi. Chris, bana ne olduğunu anlamaya çalışmak için yanıma doğru geldiğini görünce elimi kaldırıp onu geriye savurmak için küçük bir sihir yaptım. Ama bu bende hiç güç bırakmamıştı. Son nefesimi Michael' a seslenmek için kullandım.

"Yardım et..."

Gözlerimi yeniden açtığımda terden sırılsıklam olmuştum.  Sanki koca bir volkanın içine düşmüş gibi hissediyordum. Elimin üstünde bir el hissettiğimde irkildim. Hızlıca toparlanıp oturduğumda irkilme nedenimin bir kadın olduğunu gördüm. Orman yeşili gözleri ve simsiyah saçları vardı. Cildinde tek bir kusur olmayan bu kadın, sanki dünyadaki nadir güzel şeylerden biri gibiydi. Büyüleyiciydi.

***CAINE***

Kılıcımı çektiğimde çıkan iblis kanı suratıma sıçradığında Abel bana gülmüştü. Sanki onun üstü başı benden  farklıydı. İnsan formuna dönüşeceğini anladığında arabanın arkasına koştu. Çünkü çıplak olacaktı. Ceketimi çıkarıp önce yüzümü sildim ardından da kılıcımı. İşimi bitirdiğimde Abel gelmişti. Kılıcımı kınına geri koyduktan sonra arabaya yöneldik. Diğer 3 vampir ve 2 kurt da bize eklenip arabaya bindik. Sanırım bu sizin için en tuhaf cümle olmuş olabilir. Kurtlar ve vampirler ortak bir iş yapmış olmaları. Bu iblisler sadece bizlerin sorunu değildi. Tüm dünyanın sorunuydu. Doğaüstü varlıkların ortak bir kuralı vardı. İnsanları korumak. Vampirlerin yaradılışları, iblislerden gelmiş olsa da. Lilith, son birkaç yüzyıldır çok iyi sayılmazdı. Lucifer' in de ondan kalır bir yanı yoktu. Ve ben meleklere bu iblis sorunu hakkında söz vermemiş olsaydım şu an bu işin içinde olmayabilirdik. İşin gerçeği biraz suçluluk duyduğum için bu işi yapıyordum, söz vermekten öte.

Lilith' in baş düşmanı ile ilişkim oldu, onun tüm  ikazlarına rağmen. 

"Sana söylüyorum, beni duyuyor musun?"  Abel seslendiğinde daldığımın farkına vardım.

"Dinliyorum. Ne demiştin?"

"Dedim ki; biz bir süre burada olamayacağız. Kanada' ya gitmemiz gerekiyor. Sürüler arası bir kaç kavga yaşanmış." dediğinde derin nefes aldım. Onların çiftliğine giden sapaktan döndükten sonra konuştum.