Baby-YoonMin

"Umarım geberirsin"

Selam asklarimm <333
Bu bölümde kelime rekorumu kırdım galiba.
Oy verip, yorum yapmanız beni çok mutlu eder♡
İyi okumalarrr^^
________________________

Sabah uyandığımda evde hiç ses yoktu. Bundan dolayı ilk işim Yoongi'yi aramak olmuştu. Bugün günlerden Pazardı o yüzden iş yoktu ama şirkette bir sorun olduğunu söylemişti. Şuan ise kendime yiyecek bir şeyler hazırlyordum.
Kahvaltıdan sonra düşüncelerim uzanıp televizyon seyretmekti yani kapının zil sesini duyana kadar. Son şeyi buzdolabına koyduktan sonra hızlı adımlarla kapıya yöneldim. Dün akşam ki beden ile karşılaşmıştım. Kapıyı kapatacağım sırada tekrar durdurmuştu beni.

"Tek misin?"

"Ne yapacaksın bu bilgiyi?"

Dedim sert bir sesle.

"Sadece konuşmak istiyorum lütfen"

"Hayır"

"Oğlum yalvarırım"

Dedi ve ayaklarıma kapandı. Bu duruma karşı şaşırdım.

"N-ne yapıyorsun?"

"Yalvarırım sana sadece konuşalım"

Dedi ağlamaklı bir sesle.

"Kes şunu"

"Lütfen bir kere sadece bir kere konuşmak istiyorum"

"Tamam! Ayağa kalk ve kes şunu sadece"

Dediğimde parlayan gözlerle bana bakmıştı ya da ben öyle sandım.

İçeri girdiğinde derin bir nefes aldım.

"Konuş"

"Ben...nasıl söyleyebilirim bilmiyorum...cidden çok pişmanım. Annen de çok özledi seni"

"Neden aramadınız o zaman?"

"Utandım. O davranışlarımdan utandım"

Yüzü asla öyle demiyordu. İçimden bir ses eve almakta hata yaptığımı söylüyordu.

"Git artık"

"Beni kovuyor musun?"

Dedi üzülmüş gibi.
__________________________
Yazar
__________

"Gitmeden önce tuvaleti kullanabilir miyim?"

"Üst katta ikinci kapı"

Bay Park hızlı adımlarla yukarı çıktı.

"Onu eve almamalıydım. Kafamı sikeyim"

Diye söylenmeye başladı Jimin kendine.
Neredeyse 6 dakika olacaktı ve Bay Park hâlâ inmemişti. Jimin bir şeyin kırıldığını duyunca yukarı çıktı.

"İyi misin!?"

Dedi kapıya doğru. Kapı açıldı.

"Yanlışlıkla sabunluğu düşürdüm"

Hayır Jimin yukarı çıksın diye yere atmıştı.