85.bölüm (Baba Meselesi Devam Ediyor)

34 3 6
                                    

Uyandığımda daha zihnim bile yerine gelmemisken kolumdaki boşluğu hissedip gözlerimi açtım.
Yaprağı yanımda görememiştim,acaba saat kaçtı yaprağın erken uyanma ihtimali olduğunu düşünmüyordum.
Telefonuma uzanıp saate baktım saat daha on'du yaprak ve erken kalkmak şaşırtıcıydı.
Yataktan kalkıp elimle saçıma azcık şekil verip sessizce kapıyı açtım ve aşağı salona doğru baktım oya teyzeyide görememiştim en iyisi yaprağı aramaktı.
Cebimdeki telefonu geri çıkarıp kişilerden yaprağı seçip arama tuşuna bastım,uzun çalıştan sonra sonunda açmıştı.
B:Yaprakçım nerdesin?
Y:Uyandın sonunda demek,hiç sorma ya sabah annem kapıya geldi illa kalkta kalk beni zorla pazara getirdi sabahın köründe.
Beni biraz gülme tutmuştu yaprağın sabahın köründe bi pazar için uyanması komikti sabah ki halini hayal edince.
Y:Barış neye gülüyorsun ya komik birşey mi var?

B:Yok canım öyle gülesim geldi sadece iyi yapmışsınız ya pazar iyidir.
Y:Ya ben uyanmazdımda oda da sen varsın diye mecbur kalkmak zorunda kaldım yoksa annem odaya girerdi benim şaşırdığım konu sen nasıl o kadar sese nasıl kalkmadın.
B:Bilmiyorum ki yorulmuşum demek ki derin uyumuşum.
Y:Olabilir neyse ben kapatıyorum şimdi zaten seslerden pek birşey anlaşılmıyor evde babamda yok kapıdan çıkabilirsin.
B:Tamam canım size kolay gelsin.
Hala gülmeye devam ediyordum.
Y:Kolaysa başına gelsin barışçım gülüp sinirimi bozma kapa şu telefonu.
B:Emredersiniz paşam.
Telefonu kapayıp lavaboya ilerledim hâlâ kendime gelememiştim bi elimi yüzümü yıkasam iyi olucaktı.
Lavabodan çıkıp kapıya ilerledim kapıyı yavaşça açıp etrafa göz gezdirdim kimsenin olmadığından emin olunca dışarı çıktım ve hızlıca yaprakların evinden uzaklaştım.
Eve gidip bi duş alsam iyi olucaktı.
~~~

Eve vardığımda anahtarı cebimden çıkarıp içeri girdim.
Babamı evde görmeyi beklemiyordum ama evdeydi hatta kahvaltı hazırlıyordu garip gelmişti.
E:Evin yolunu bulabilmişsin.
B:Nasıl yani anlamadım beni mi bekliyordun ki?
E:Sormadım say boşver.
B:Sen bu kadar eve gelmezdin noldu batıyorsun falan da benim mi haberim yok.
E:Saçma saçma konuşup sinirimi bozma burası benim evim ve istediğim zaman gelebilirim diye düşünüyorum.
B:Tamam birşey demedim say.
Babam benden gözlerini ayırıp kendi kahvaltısıyla uğraşmaya geri dönmüştü bende babamı umursamayıp odama doğru ilerlemeye başladım.
Odama geldiğimde hemen havlumu kıyafetlerimi hazırlayıp banyoya girdim.
~~~

Güzel bir banyodan sonra rahatlamış hissediyordum.
Hazırlanıp saçıma şekil vermiştim şimdide acaba ayşeleremi gitsem diye düşünüyordum.
Bayadır ihmal etmiştim onları en iyisi bi ziyaret etmekti.
Gerekli olan şeyleri cebime attıktan sonra aşağı indim babam oturmuş televizyon izliyordu bu adam ev babası falan modunamı girmişti benim babam hayatta oturup televizyon izlicek biri değildi sorgulamam gerekiyormuydu bilmiyorum ama hali normal değildi.
Babam ayak seslerimi duymuş olacaktı ki bana dönmüştü.
E:Yine nereye gidiyorsun.
B:Hesap verme yaşımı geçtim diye biliyordum.
E:Sanada soru sormaya gelmiyor ne halin varsa gör.
B:Sağol baba.
Adam iki dakika huzur bozmadan duramıyordu neyse onu takmıyacaktım umrumda değildi.
Evden çıkıp hemen hızlı adımlarla ayşelere yürümüştüm.
Kapıyı bir iki kere tıklatıp beklemeye başladım.

Bir vakit sonra kapı açılmıştı uykulu tipiyle kapıyı ayşe açmıştı beni görünce yüzünde bir gülümseme olmuştu bende kendi gülümsememle ona eşlik ettim sonrada sarıldık zaten.
A:Bizim evin yolunu hatırlamışsın barışçım.
B:Hiç unutmamıştım ki ayşecim.
A:Ondan mı gelmiyorsun.
B:Hep bi bahane zaten bikerede ben geleyim demiyorsun.
A:Sanki evde durduğun var.
B:Doğru haklısın galiba.
İkimizde biraz gülüştükten sonra içeri geçtik.
B:Eee diğerleri yok mu?
A:Bugünlük yoklar her birinin işi var.
B:O da güzel ya.
A:Ee birşeyler yer içermisin?
B:Bilmem ki,kahvaltı mı etsek ki?
A:Vallaha bana uyar sonuçta yeni kalktım hazırlayana kadar acıkırım.
B:Tamam ozaman sen bi ayıl bende o sırada çay suyu koyayım sonra birşeyler hazırlamaya geçeriz.
A:Olur gelirim bende hemen zaten.
B:Tamam ozaman.

Oturduğum yerden kalkıp mutfağa doğru ilerledim.
Çaydanlığı alıp altına su koydum ve ocağa yerleştirdim.
O sırada dolaba yaklaşıp neler var yok bakmaya başladım.
İyi şuanlık bir eksik yok gibiydi.
A:Ben ekmek alıp geleyim çünkü bi o eksik bakıyorsan.
B:Evet neler var diye bakıyordum ama sen zahmet etme ben gider alır gelirim.
A:Yok ya ben giderim hem azıcık hava almış olurum.
B:Peki sen öyle diyorsan.
Ayşe evden çıkınca bende dolaptan kahvaltılıkları çıkarmaya başladım.
Ben hafiften kahvaltıyı hazırlamaya başlamışken ayşe de gelmişti.
A:Bakıyorum da hızlısın barışçım.
B:Ee tabi öyleyimdir.
A:Neyse sen bırak gerisini ben hallederim.
B:Niyemiş o benim elim ayağım yok mu?
A:Var ama sık gelmiyorsun buraya ben hallederim ve zaten senin hayatın yeterince yorucu.

B:O da doğru ama olsun sen çalışırken ben öylece duramam.
A:Tamam ozaman kolay şeyler yap zeytin falan çıkar yeterli.
B:Olur.
~~~
Ayşeyle sofrayı hazırlayıp oturmuştuk.
A:Ee nasıl gidiyor?
B:Valla nasıl gitsin babam başımızda her hareketimi dikkatli atmam gerekiyor.
A:Baban mı geldi?
B:Evet malesef.
A:Gider ya çok durmaz.
B:Bu sefer bir garip ama bilmiyorum umarım dediğin gibi olur.
Biz konuşurken telefonum çalmıştı,telefonu cebimden çıkardığımda babamın aradığını gördüm yine ne istiyordu acaba.
B:Efendim baba.
E:Nerdesin hastanedemisin?
B:Neden sordun?
E:Soruma soruyla cevap verme soru sordum cevapla.
B:Hastanede değilim şuan.
E:Ben torunumla karını görmeye gidiyorum hastaneye.
B:Gerek yoktu baba eve gelince görürdün.

E:Yok olmaz öyle neyse çok konuştuk yeter.
Babam suratıma kapayınca sinir olmuştum biraz da paniklemiştim.
A:Barış noldu?
B:Babam hastaneye gidiyormuş benim hemen hastaneye gitmem gerek.
A:Sakin ol biraz.
B:Nasıl sakin olayım ayşe kızın yanında sevgilisi var korumalarda olsa babam bu planın bozulmasını istemiyorum benim acil gitmem gerek sonra yine uğrarım.
A:Tamam haber ver bana sonra.
B:Tamam veririm.
Hızlıca koşarak eve gittim,evden motorun anahtarını alıp hızlıca motoruma bindim.
Hemen gaza basıp yola koyuldum,umarım babamdan önce varabilirim.
~~~
Hastaneye ulaştığımda koşarak tuğbanın odasına ilerledim.
Kapıyı tıklattığımda babamın gelmemiş olmasını diliyordum.
T:Gel.
Hemen kapıyı açıp içeri girdim o an rahat bi nefes aldım.

T:Barış iyimisin?
B:Şuan iyiyim.
T:Noldu bir sorun mu var?
B:Ba-babam.
Soluklanmaya çalışırken konuşamıyordum bile.
T:Babam derken,sakinleşip düzgünce anlatır mısın.
B:Mert nerde?
T:Kantine kadar indi neden soruyorsun şimdi bunları?
B:Babam buraya geliyor.
T:Ne,nasıl,niye geliyor buraya.
B:Sizi görecekmiş beyefendi gelme dedim dinlemiyor.
T:Ee şimdi napıcaz çocuğuma zarar vermez değil mi?
B:Buna müsade etmem merak etme sonuçta korktuğum başıma gelmedi ondan önce vardım buraya.
Kapı açıldığında tuğbayla ikimizde o yöne baktık.

◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇◇
EbrarSrl DilekHazir sırf siz ikiniz için 4 5 ay sonra bölüm yazdım ve şuanda atıyorum siz istemeseniz ben baya salmıştım hikayeyi.

Umarım bölümü beğenirsiniz aceleye getirdim biraz konuları tam hatırlamıyorum kendi hikayemi bidaha okumam gerekiyor gibi :d

Oy verip yorumlarınızı belirtmeyi unutmayın :)))

Hepinizi seviyorum.

Bol öpücükler yolluyorum.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Aug 13, 2022 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BİR UMUTTU BEKLEMEK||YAPBARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin