BİR UMUTTU BEKLEMEK||YAPBAR

1.Bölüm"Neden Bana Bukadar Kötü Davranıyor?"

Ben namıdeğer Barış Ozansoy herkesin güçlü gördüğü bir okadar zengin gördükleri kişi ama hiçbiri bilmiyorki ben güçlü değilim sadece sahtecikten güçlü rolü yapıyorum birileri varken her şey için gülen ben tek başımayken hep ağlıyorum ve bana destek olan kimsem yok babaanem annemi öldürtmüş nedenini bilmiyorum sonra babaannem hapisanedeyken kalp krizinden ölmüş ben şuan babamla yaşıyorum ama babamın hiç umrunda değilim ölsem hiç üzülmez hiç arkadaşımda yok arkadaşım olanlar param için arkadaş olmak istiyorlar ama benim sahte değil gerçek arkadaşa ihtiyacım var ha birde param vr şöhretim için benle olmak isteyen boya kovaları var yüzlerini bildiğin boya kutusuna sokuyorlar kendilerine ikinci yüzü yapıyorlar belkide üçüncü onları sevmiyorum aksine hepsinden tiksiniyorum ama bir kişi varki işte o benim hayatımın aşkı yaprak ayvaz o diğer hiçbir kız gibi değil doğal ve o nasıl isterse öyle davranıyor kim ne dermiş diye umursamıyor nasıl rahat ediyorsa öyle ama bukadar güzellik ve iyiliğin içinde hep beni tersliyor ona hiçbirsey yapmamışken bana kin kusuyor benden nefret ediyor ve bu beni çok üzüyor küfür ediyor bağırıyor çağırıyor vuruyor hiçbir zaman sesimi çıkarmıyorum gülüp geçiyorum ama eve gelince karanlık çökünce ağlamaya başlıyorum ve tek arkadaşım yıldızlar ve bu arada ben şansa ve umuda inanan biriyim ve yaprağında elbet birgün beni seveceğine inanıyorum.

Hergece yatmadan önce bir umuttu beklemek diyip yatıyorum veya yaprağı gördüğümde herzaman bu lafı kulanıyorum bir umuttu beklemek.
Ve yine lanet bir okul günü sadece iyi yanı yaprak o benden nefret etsede bana nekadar şey yapsada ondan vazgeçemiyorum.
Hızlıca hazırlanıp motoruma binip okula geldim bütün kızları üstüme dönmüştü bi tek o dönmemişti diyorum işte o hiçbir kıza benzemiyor onu özel yapanda bu hafiften okula yürümeye başladım yaprak ve arkadaşlarının biraz yanında durdum ve onu izlemeye başladım etrafı gözlerken birden beni gördü ve kaşlarını çatı dön lan önüne bakışı attı resmen ama ben onu izlemeye devam ettim yavaştan yanıma geldi ve yüzüme sağlam bir tokat attı.
Y:Ne bakıyorsun lan ayımı oynuyor karşında.
Sadece sustum cevap vermedim.
Y:Boyle susarsın işte şimdi siktir git gözümün önünden.
Kalbimin kırılma sesini duymuştum sanki sadece bakmıştım ve cümleleri bukadar ağır olmuştu o farketmesede bu beni çok üzüyordu sevdiğim kızın bana bunu yapması.
Sınıfa doğru ilerledim ve sıraya çantayı attım ve hemen yattım gözlerim dolmuştu içimden ağlamıyacam diye geciriyordum.
Azda olsa toplamıştım kendimi.
Kantine inmeye karar vermiştim.

Kantine indiğimde yine melek yüzlümü görmüştüm yine azcık kitlenmiştim hafiften kantin sırasına doğru ilerledim yaprak beni görünce yine kaşlarını çatı elinde kahveyle yanıma doğru ilerledi ve elinde kahve olan eliyle bana çarptı kahve baya sıcaktı.
B:Ah yandım.
Y:Kusura bak bilerek oldu.
Hemen koşarak erkekler tuvaletine geldim ve üstüme su damlatım ama baya canım yanıyordu.
Niye böyle yapıyordu niye bilerek canımı yakıyordu ben onu napmıştımda bana böyle davranıyordu pis gömleği giydim sınıftan temizi alıp tuvalette değiştirdim ve sınıfa geri döndüm iyiki hoca daha gelmemişti hemen yerime oturdum yaprakla aynı sınıftaydım arkadaşları b şubesindeydi ben yaprağı izlemeye başladım yine.
Bana baktı ama bu sefer kaşları çatık değildi kafasıyla dön önüne işareti yaptı ben ise sadece öylece izlemeye devam ettim onu beni takmayıp kafasını sıraya koydu ve uyudu.
Zil çalınca yapragin çeketini alıp üstüne serdim ve dışarı çıktım müdür duyuru yapmak için dışarı çağırdı herkes dışarıdaydı yaprak hariç.
Müdür boş bir duyuru yapıyordu dinlemeye aldırmadım bile sonra içerde dumanlar gördüm.
B:MÜDÜRÜMMM.
Mü:Ne bağırıyorsun evladım.
B:OKUL YANIYOR OKULLL.

Müdür arkasına bakınca dumanları gördü.
Mü:Herkes okuldan uzaklaşsın.
Ve o an aklıma geldi yaprak içerdeydi duman içeri sardıysa eğer ona zarar gelmiş olabilirdi.
B:MÜDÜRÜM 1 ÖĞRENCİ IÇERDE.
Mü:Off itfaiye gelene kadar içerde zehirlenir o öğrenci.
Yaprağın arkadaşlarına baktığımda çoktan kaçmıştı bile.
B:İÇERI BEN GIRICEM.
Mü:Buna izin veremem.
B:IZİN ISTEMIYORUM ZATEN.
Hızlıca okula daldım duman heryeri kaplamıştı bile siste yolu bulmaya çalışıyordum arada düşecek gibi oluyordum ama dengemi koruyordum hızlıca sınıfa koştum ve sırada yatan yaprağı gördüm hemen kucaklayıp okulun dışına çıkardım.
Iyiki çeketini kafasına kadar çekmiş yoksa daha kötü durumda olabilirdi kucağımda okulun bahçesine çıkardım ve hafiften ayılıyordu yere bıraktım gözünü açınca kaşlarını çatı yine.
Y:Sen mi kurtardın beni?
B:Evet.
Y:Lan ben senden yardım istedim mi ne dokunuyorsun bana benim arkadaşlarım yokmu mal birdaha sakın bana dokunma şimdi siktir git.
B:Evet yangını görünce koşup kaçan arkadaşların var haklısın.
O an yine suratıma tokat yedim.
Hayatını kurtardım ama karşılığı ne tabiki tokat.