Secretly Loving My Bestfriend

Chapter 22

Lorraine's POV

Eto na yata ang pinakamasarap kong gising. Wag kayong asumi, hindi pako napapansin ni Bonget. Masaya ako kasi alam kong paglabas ko sa kwartong to, anjan na sa labas ang parents ko.

Nakapagdecide nako mga beh. Babawasan ko na yung time namin ni Bonget sa isat isa. That way, mababawasan din yung feelings ko sa kanya. Hindi ko lang alam kung paano sisimulan but I know, I must do it para sa ikatatahimik ng puso ko. Oh diba? Ang aga kong mag emote? Ganun talaga.

Before I get up, chineck ko yung phone ko. Mga notification lang from my followers, messages, saka sari saring tags from my parents. Naks, di nako hidden child.

What caught my attention is yung message ni Bonget sa messenger ko. Naka ignore nga pala to sa insta. Hindi kasi ako pala browse ng FB kaya sa insta ko lang sya na ignore. Nakalimutan kong friends din pala kami sa FB. Kaya binasa ko ito. Ang dami naman jusko.

Bongbong Marcos: dude, kamusta ka na? Gala naman tayo one of these days. Miss na kita.
Bongbong Marcos: wala naman tayong problema, right?
Bongbong Marcos: did Theo do something to hurt you? Tell me.
Bongbong Marcos: nga pala, Louise is missing you na din. She thought ipapakilala mo sya sa parents mo dude
Bongbong Marcos: call me naman brad
Bongbong Marcos: pst. Pogi. Why did you ignore my messages on insta?
Bongbong Marcos: that's it. Alam kong may problema tayo. Ayaw mo lang sabihin, dont go anywhere tomorrow. I have freed my schedule. Mag bonding tayo ng tayo lang dalawa.
Bongbong Marcos: nasabi mo na ba sa parents mo yung pinapasabi ni mom? Ano daw sabi?

At yung mga sumunod eh puro pambubuwisit na. Ano bang tama nang siraulong to at kinukulit ako?

Sabagay, wala naman yang alam. Kaya nga nagdecide lang ako na babawasan yung moments namin eh. After all, wala syang kasalanan kung nahulog ako sa kanya. Ako lang tong tanga na hinayaan ang sarili ko na mahulog sa kanya.

Napabuga ako ng hangin. Aish, yung dinner pa pala. Syempre, imposibleng wala yan dun. Malamang sa malamang, wala nakong takas sa kanya.

Bumangon na ako saka naligo. Masyado pang maaga para mabroken. Mamaya na lang gabi ulit para bongga ang pag ooverthink. Chos.

Natapos nakong maligo kaya lumabas nako ng kwarto. I am wearing the shirt that Theo gave to me. Limited edition collection ng One Piece to eh.

Nakarating nako sa kusina and there I was greeted by my parents and my grandparents. Aga nila ah?

'Good morning beautiful people!' I greeted them happily

'Goodmorning baby, upo na at magbreakfast' mom said

I kissed everyone goodmorning saka naupo. Yung dinner pala mga beh, kelangan ko nang sabihin. Niremind din saken ni tita Meldy eh.

'Mom, dad. Are you free later? Wala ba kayong gagawin mamaya?' I asked habang nagkakape

'Wala naman, nak. Why? You wanna go somewhere? Gusto mong mag Enchanted Kingdom?' Dad said

Kuminang naman yung mata ko. EK with them? Why not, coconut? Pero next time na. Unahin muna ang request ni tita Meldy.

'Naman dad! Si Bonget lagi kong kasama whenever I go there eh. I want to experience EK with you din'

Napatakip naman ako sa bibig ko. Hoy self, akala ko ba babawasan mo na pag iisip sa bestfriend mong manhid? Di pa nga nangangalahati yung araw at nabanggit mo na! Sarap mong buhusan ng kape!

Napatawa naman ang parents ko kaya nagblush ako. Aish naman kasi. Pahamak na bunganga to eh.

'Next time maybe dad. Pero kasi po, the first lady wants to meet you, pero kung pwede lang naman po..' nakatungo kong sagot