WAIT FOR ME //University Series #1

Epilogue

Isang buwan na ang nakalipas pero wala paring kaplano-plano si Allegory na magpakasal. May stable job naman kami tapos may bahay na din pero di parin siya nagopen out tungkol sa pagbuo ng pamilya.

"Ano ba kasi talaga gusto mo? Pabalik-balik na akong nagtatanong ayaw mo namang sumagot. Sos..kalagot baya ning ingon ani uy," I heard him complained.

"Di nga ako gutom," wala sa mood kong sabi.

"Ano ba problema mo? Bakit di ka kumikibo, noong isang araw ka  pa," nakakunot noo niyang tanong sa akin.

"Wala," iwas tingin ko pa sa kanya.

"Saan mo gusto kumain? Ikaw na papipiliin ko para walang away ang mangyayari," sambit niya.

"Di nga ako gutom Allegory!" Sigaw ko na napatitig siya sa akin.

"Ano ba problema mo?" Nagppipigil igting bagang niyang tanong.

"Wala nga akong problema! Ang mabuti pa tumigil kana. Wala rin naman tong patutunguhan e'. Wala ka namang balak magpakasal kaya itigil nalang natin to," naiiyak kong sigaw sa kanya.

Kasi naiisip ko kasi kung palaging ganito nalang wala ring halaga. Ano nalang maging kinabukasan ng anak ko. Parang wala siyang plano.

"Tukar nasad ng utok nimo! Go home," mas lalo akong napaiyak dahil sa kanya.

Wala talaga siyang paki. Imbis na pipigilan niya ako pinauwi ba naman ako.

"I have meetings with my client. I need to attend it, do whatever you want kung anong makapagsasaya sayo. Talk to me when you're okay," aniya bago siya umalis.

Nakahikbi akong umiiyak nang makarating ako sa aking kwarto.

"Wala talaga siyang paki," hikbi ko.

Malapit ng gumabi pero wala man lang siyang niisang tawag. Wala man lang text at nagtatanong kong nasaan ang anak namin.

Buti na nga lang na mag-isa ako ngayon kung nandito lang anak namin iiyak pa iyon.

"Ok, arat bar," sabi ni Yegi na tumawag sa akin sa phone.

"O sige, saan?" Tanong ko.

"Malapit sa gagfa, punta ka. Andito na sila Ailean, Stella, Maria. Kayo nalang ni Nereca ang wala, sinabihan namin iyon na daanan ka," sabi niya.

"O sigesige," sabi ko ma nagready na dahil kaibigan ko din naman kasama ko at saka gusto ko mag-inom dahil kay Allegory.

Di parin ako nakakamove on sa bangayan namin kanina.

I heard the doorbell na at alam kong si Nereca na ito.

"Ok," sigaw niya na parang naeexcite pa.

Nakasimangot lang akong humarap sa kanya dahilan ng kanyang pagtatanong.

"Ano na naman iyan?" Tanong niya na umirap sa akin.

"Nag-away kami ni Allegory kanina," malungkot kong saad sa kanya.

"Oh bakit naman?" Pag-uulit niya na patuloy lang sa pagdadrive.

"Eh kasi paulit-ulit kasi siyang nagtatanong kong gutom ba ako kanina, kaya nasigawan ko siya. Di naman talaga ako gutom tapos sinabi niya pa na di raw ko siya kinikibuan," naningkit ang aking nga mata habang nagmamaktol ako.

"Alam mo ok, problema mo yan! Hindi kay Allegory," inis niyang sabi at nabigla nalang ako ng nakarating kami sa SM Seaside.

"Hoy! Gagfa tayo pupunta bakit sa SM Seaside?" Tanong ko sa kanya.

"Heshhhh, dadaanan lang natin si Zaccharry. Sasama daw siya," sabi niya at umirap sa akin kaya sumunod nalang ako sa kanya.

While were in the transparent elabator nakita ko ang mga magagandang lights na nagniningning pa.

"Wowww, ang ganda," namangha kung sabi.

Habang naglalakad kami, patuloy parin ako sa paglingon sa mga lights na nakapaligid.

"Naks, inlove na inlove siguro ang gumawa nito," sambit ko kay Nereca ng makalabas na kami sa elabator.

Patuloy parin ang pagmamasid ko.

"Ah, Pring—," naputol ko ang aking sinabi ng di ko na makita si Nereca.

"Pring? Pring? Tangina naiwan siguro ako," mabilis akong umakyat sa garden ng SM Seaside kung saan makikita ang view ng langit dahil baka nandoon rin sila Nereca.

"Nakakabadtrip naman o'," I sighed.

Nang makarating ako sa garden nabigla nalang ako ng biglang umilaw ang paligid. At nakita ko ang aking mga kaibigan na nakatayo sa harap ko. Nakita ko rin ang kaibigan ni Allegory.

"Halahh, dito pala tayo magkiki—," naputol ang aking sinabi when Allegory comes out.

"Love?" I utterred.

Sobra ang gulat ko ng kumanta siya bigla. Ngayon ko lang napansin na ang ganda pala ng boses niya. I saw a lot of fireworks na mga design bigla akong kinabahan kung bakit may ganito at bakit ako kinantahan ni Allegory.

"Love, I was been hinding it for a long time. But, this time this would be the perfect time. WILL YOU MARRY ME?" Masaya at kinbahan niyang sabi sa akin pero mismo ako din ay kinakabahan sa ginawa niya. Ganito pala ang moment kapag may magpropose sayo.

Napaiyak ako ng sobra sapagkat di ko inaasahan. Kanina lang nagalit ako sa kanya about nito pero ngayon lubos ang kasiyahan na nararamdaman ko.

Tumingala ako sa langit at labis na nagpapasalamat sa panginoon. Bigla ko nalang nakita na may fireworks at basang-basa ko kung ano ang mensahe.

"Dr. Crexanne Renneth Hontan Tañatos, will you marry me love?" Ito ang nabasa ko sa mga fireworks na nakikita ko sa langit.

"Yes," I accept his proposal and hugged him tightly.

"Ayieeeeeeee," sigaw ng mga barkada namin.

"Mommy," nabigla ako ng makita ko ang aking anak kaya binuhat ko siya at niyakap ng kanyang ama.

I'm so happy that  waiting him is really worth it. I'm so happy that we overcomed all the struggles we experience.

I'm so proud marrying my beloved Engr. Clyde Allegory Barminez.

   -THE END-