Don't Listen In Secret

5

                               Audrey

“ang tagal mo naman malaman kung sino talaga ako, Mina” I said while playing my hair.

“ang galing mo kasing itago saamin” she said while driving.

"I can't believe this" saad ko habang nakatingin sa labas ng sasakyan n'ya

I have this disease na parang may dalawang personality which is yung good and bad side ko, naging ganito ako since my dad start using me for his fucking business na ginagamit yung kakayahan kong makakita ng mga ginawa ng isang tao na hindi normal na gawin.

he blackmailed his boss dahil kilala ang company na pinag t-trabahohan niya bilang isang napakalaking kompanya sa pilipinas. Maraming illegal ang ginawa ng kompanya niya lalo na ang kaniyang boss kaya nung nalaman n'yang may ganito akong kakayahan he didn't even hesitate to use me, pinakita niya saakin ang boss niya at kitang kita ko sa mga mata ng boss ni Lorenzo ang mga kababoyang ginawa nito sa mga empleyado nito.

his boss was a monster for me, kitang kita ko sa mata ng boss niya ang mga ginawa nitong masasama, lahat lahat nakita ko, nung sinabi ko yun sa tatay ko hindi siya nag dalawang isip na i-blackmail ang boss niya, dahil do'n nag ka pera si Lorenzo, napag-aral niya ako sa sikat na paaralan pero hindi ako naging masaya roon dahil wala rin siyang pinag kaiba sa mga boss niya na gumagawa ng masama, pare-pareho lang sila mga hayok sa pera at kapangyarihan.

"so, after all kaya ka bigla nalang nawawala sa mood at nagiging kung sino dahil sa sakit na meron ka?" she asked

para saakin hindi 'to sakit na matatawag dahil dito nabuhay ako, binuhay ako ng kakayahan kong makakita ng lies ng tao.

"I'm not sick, mina" I smiled at her

tumingin muna siya saakin at binalik sa unahan ang tingin niya.

"I hope so, I hope" she uttered pero sakto lang yun para marinig ko parin.

walang nag salita saamin habang nasa byahe hanggat sa makarating kami sa labas ng bahay ko.

"take care" I said at lumabas na sa sasakyan n'ya.

wala siyang sinabi at umalis na, tinignan ko muna ang sasakyan n'ya hanggang sa mawala ito sa paningin ko bago pumasok sa bahay.

"oh nakauwi kana, how's your day?" he asked pagkapasok ko sa main door.

napamura ako sa isip ko kung bakit gising pa 'tong matandang 'to.

"good" tipid kong tugon at papunta na sana sa hagdan ng mag salita nanaman siya.

"hindi mo parin ba napag-iisipan yung offer ko?"

maraan kong nabitawan ang bag na nakasukbit sa braso ko at hinarap siya.

"what offer, Lorenzo?" mahinahon pero sarkastiko kong sinagot.

"yung about sa offer ng mga Vargas" saad n'ya.

"offer nila, hindi offer mo, anyways I'm not interested to their offer" I smiled at him at tinalikuran ko na siya narinig ko ang mahinang mura niya pero di ko na siya nilingon.

                   _______________

bathroom.

nasa banyo ako at naliligo dahil sobrang haba ng araw ko.

natapos ako maligo at nilagay ko ang towel sa katawan ko at naupo muna sa vanity table ko habang chinecheck ang phone ko ng may mag pop na message rito.