Exclusively Yours

Exclusively Yours 4

Dahan-dahan kong iminulat ang mga mata ko.

Nanlaki ang mata ko ng mukha ni East na seryosong nakatitig sa akin ang bumungad sa akin.

His lifeless brown eyes sparkled when he saw me open my eyes.

He smiled at me at tinulungan akong maupo.

"Damn." I cursed when I saw the clock.

Napahilot ako sa sintido.

"Hey. What happened? Anong masakit sayo? Do you need anything?" sunod sunod nitong aligagang tanong.

I looked at him. "Hindi na ako napasok ng school. I have a quiz in one of my major subjects." Naiiyak kong sabi.

"It will be fine. Just take another exam. Tell your prof you're sick."

Napalabi ako. "She's strict. Kapag hindi nakakuha ng exam. Hindi na pwedeng kumuha. Baka bumagsak ako."

"Huwag mo munang isipin iyan. dapat magpaggaling ka muna."

"But my grades..."

"I'm sure makakuha ka ng exam. Believe me. My words have power." He joked.

I smiled and nodded.

I should pray.

"Tara na sa mesa. Naghain na ako. You should eat para magkalaman ang tyan mo." I smiled and nodded.

He really takes care of me.

"Saan galing ang pagkain?" I asked.

Sa pagkakaalala ko ay wala na akong bigas at wala na din stock ng kahit anong ulam dito.

"Binili ko sa kanto." Proud nitong sabi.

"Nauubos na ang pera mo ng dahil sa akin. Tigilan mo na ang pagbili ng pagkain sa kanto. Mahal ang tinda don."

"Mahal din kita. So just eat."

"Huh?" gulat kong tanong.

Baka nagmali lang ako.

He just grinned and slowly shakes his head.

Habang kumakain ay may bigla akong napagtanto kaya natigilan ako.

"Are you okay?" he asked.

Ang bilis nyang napansin na nagiba na ang mood ko at natigilan ako.

Tinitigan ko sya habang nakakunot ang noo.

"What?"

"Paano mo nalaman kung nasaan ang bahay ko?"

"Nakita ko sa wallet mo nung may kinuha ka sa wallet mo habang kumakain ako ng dala mong pagkain." he explained.

Nakita nya pa iyon?

"Kaya ba alam mo din ang pangalan ko kahit hindi ko pa naman sinasabi sayo?"

He nodded.

Hindi na ako nagtanong.

Ang bilis naman ng mata nya at ang galing ng memorya nya.

I bit my lower lip when I remember the softness of his lips.

"Stop biting your lips, honey."

I looked at him and I saw how his adams apple moved while looking away.

Napangiwi ako at ipinagpatuloy ang pagkain ko.

Nang matapos kumain ay ililigpit ko na sana ang pinagkainan namin pero inunahan nya na ako.

"Ako na. Magpahinga ka na lang dyan." He said.

"Pero-"

"No buts. Just rest. Hmm?"