-Tamamlandı-
Sonuna kadar okuyun pişman olmayacaksınız:)
Doğduğumdan beri babamın istediği gibi yaşadım. Baştan sona yalan olan boktan hayatımın, onlarla tanıştıktan sonra değişeceğini nereden bilebilirdim ki?
✓Anime ve mangayla uyumlu gidiyorum✓
...
Bölüm sonuna Sato, Tsu'nun babası(Daiki), Yoshi ve Patronun temsili fotoğrafını koydum bakmayı unutmayın<3
Keyifli okumaalaarr✨
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Senin ebeni s*kerim çocuk! ne halt ettiğini sanıyorsun lan sen!"
Yoshi eline demir sopasını alıp üçlünün üzerine yürüdü.
"Akina, Suzuki... Sizden tek ricam buradan derhal gitmeniz!"
"Hatsu-san seni ne olursa olsun bırakmayacağız demiştik!"
Tsu arkadaşlarını arkasına alıp gülümsedi.
"Sizi zeki sanırdım! Şuan bana ayak bağı olmaktan başka bir şey yapmıyorsunuz. Onlarla güç olarak boy ölçüşemeyiz. Yani burada kalmanız beni zora sokuyor."
"Ama Hatsu-san! patron kim? seni neden istiyorlar!? nereye gideceksin?!"
Yoshi Hatsu'nun tam karşısına dikilip arkasındaki ikiliye baktı.
"Arkandakilerle birlikte canını okuyacağım."
"Yoshi bir anlaşma yapalım mı?"
Yoshi ters ters Tsu'ya baktı.
"Ne anlaşması?"
"Sen onların buradan gitmesine izin vereceksin, ben de onlar gidene kadar bana ne yaparsan yap sana karşılık vermeyeceğim. Anlaştık mı?"
Yoshi az önce yaşananların intikamını almak istiyordu, bu yüzden başını salladı.
"Çekilin şu iki velet gitsin."
"Emin misin Yoshi-san?"
Yoshi demir sopayla Tsu'nun kafasına sert bir darbe indirip arkasındaki adamlara döndü.
"Lafımı ikiletmeyin!"
Adamlar kenara çekilip yol açtığı sırada Akina ve Suzuki şokla yerde kafası kanayan arkadaşlarına baktı.
"HATSU-SAN!"
"Siz ikiniz burada kaldıkça ona karşılık vermeyeceğim."
Suzuki gözündeki yaşları silip Akina'nın kolundan tuttu ve dışarıya sürükledi.
"Suzuki kafayı mı yedin! onu burada bırakamayız!"
"Akina Hatsu-san'ın inadını biliyorsun! Hem o haklı bu şekilde ona sadece ayak bağı oluyoruz!"
Akina ve Suzuki çıkıp kapıda aralarında konuşurken içeriden gelen sesler göğüslerine bir ok gibi saplanıyordu. Tsu ses çıkarmamaya çalışsada acı yüzünden ağzından birkaç inilti kaçırmıştı.
