Sen Neden Gittin? (Tokyo revengers)•Rinzu•

Teşekkürler

1500 YIL SONRA TEKRAR YAZMAYA DEVAM EDİYOM EHE

Rin hemen bir hoca bulup çağırdı. Izana bana yardım ediyordu. Hoca ile Mucho müdürün odasına geçtiler. Biz de revire gittik.

Rin başımda bekliyordu. Izana da öyle.

Rin:
-Adamın borcunu niye ödemiyorsun?

Izana hemen atıldı ve:
-Cunku bu salak arkadaşımız inatla borcunu ödemiyor.

+Yaaaa ondan değil sadece unutuyorum.
(Kesinlikle doğru söylüyorum(!))

Izana:
-Yalanini siksinler senin
-Neyse gidiyorum ben Sanzu sana emanet Rindou

Rin:
-Tamam

Izana çıkmıştı. Aslında o kadar kötü bir halim yoktu sadece biraz hırpalanmıştım.

Odaya bir kaç dakika sonra Ran geldi. Bana bakarak gülmeye başladı. İkimizde Ran'a bakıyorduk. Elinde bir çiçek vardı. Bildiğiniz benimle dalga geçiyordu.

Ran:
-Ayyy geçmişler olsun.
-Canin çok yanıyor mu?
-Yazik.

Sinirim bozulmuştu. Ve o anda:
+Mal mısın kardeşim görmüyor musun halimi?

Ran tekrar gülmeye başladı ve çiçekleri bana verdi.

Bir anda çiçekleri yüzüne fırlattım. Rin sadece bizi izliyordu. Sessiz bir şekilde sadece duruyordu.

Rin bir anda ayağa kalktı ve odadan çıktı. Ran ve ben sadece arkasından bakabildik.

Ran camdan baktı. Rin okuldan gidiyordu.

~ÖBÜR GÜN ~

Mucho sadece uyarı almıştı. Rin'i sabah okulda gördüm ama yanında Mucho da vardı. Onun eline bir zarf verdi. Zarfın içindeki şeyi çok merak ettim. Rin sonra yanından ayrıldı.

Bir kaç dakika sonra Rin sınıfa geldi. Sırasına oturdu.

Bana dönerek:
-Mucho bundan sonra sana sataşmayacak.

Anlamamıştım. Ve:
+Nerden biliyorsun veya neden bulamayacak?

-Orasina takılma.
-Disari çıkalım hadi.

+Tamam.

Rin'i bizim grubun yanına götürdüm. Hepsiyle tanıştı.

AMK YAZACAK BİR ŞEY BULAMIYORUM.

...
...
...
...
...
...
...
...

~Okul çıkışı~

Ran,Rin ve ben yürüyerek her zamanki gibi evlerimize gidiyorduk.
Ran:
-hallettin mi işini?
Rin:
-Hallettim.

Merak ettim ve:
+Ne işini hallettin?
Rin:
-Mucho işini.

Şaşırmıştım.
+Neden senin işin olsun ki?

Rin cevap vermedi.

Ran dalga geçerek:
-Seviyor ya seni ondandır.

Birden bire yüzüm kızardı.
Rin sinirlenerek:
-NE ALAKA GERİZEKALI.

Ran:
-O zaman neden Sanzu'nun borçlarını ödedin.

Rin sustu kaldı. Ben ise şaşkınlıktan konuşmadım. Kendimi toparladiktan sonra:
+Neden borçlarımı ödedin Rin?

Rin hala konuşmuyordu. Ran araya girdi ve:
-Senin zarar görmeni istemiyormuş ondan.
-Yani kısacası sana aşık.
Ran tekrar gülmeye başladı.

Rin elini sıkıyordu. Ran gülerken yüzüne bir tane yumruk attı.

Refleks olarak güldüm. Ran bana bakıyordu. Rin ise hızlıca oradan uzaklaştı.

Ran:
-Şakadan da anlamıyor ki.

Yavaş yavaş yürümeye devam ettik.

+Neden ona öyle dedin ki.
-Saka yaptım ama işte şaka sevmiyor neyse evde gönlünü alırım.
  

                                        Devam edecek...

Bugünlük bu kadar inşallah yarın veya yarından sonra devam ederim. Sizleri seviyorum.