love sux | sookai

nothing else left to say

karşınızda hayatınızda görebilecğeiniz en kötü düzyazı yazsb kişi 🥰🥰🥰🥰
en içten duygularımla söylüyorum ki CİDDEN ÇOK KÖTÜ OLDU
kötü olduğunun da farkındayım zaten iyi olsun diye de uğraşmadım aslında aklıma ne geldiyse yazdım yani açıkçası bölümü atlarsanız çok şey kaybetmezsiniz demeye çalışıyorum ☺️☺️

•••

soobin, aramayı yaptıktan sonra kai'ın elinden tutmuş, zorla da olsa evine getirmişti. şimdi ise elindeki anahtarla evin kapısını açmaya uğraşıyordu. bir yandan da kai'ın sorduğu sorulara cevap vermeye.

"annen evde değil mi"

"günü var onun, üç dört saat gelmez o"

soobin'in annesi çok sosyal bir kadındı. her hafta hem apartman grubuyla, hemde akraba grubuyla günü vardı. her gün evden sabah çıkar, akşama anca gelirdi. bu soobin için iyi bir şeydi çünkü genelde arkadaşlarını eve istediği gibi çağırabiliyordu. annesinin ruhu bile duymuyordu bu zamanlarda.
o günde iyiki annesinin günü vardı. soobin kai'ı eve atmıştı.

"winter üzülmemiştir dimi"

"niye üzülsün beni tanımıyo bile"

"ama sonuçta doğum günü ve gidicez dedik, soobin ya gidelim mi lütfen"

"benimle vakit geçirmek istemiyo musun"

"hayır istiyorum elbette ama kız-"

"istiyosan gir içeri"

sonunda kapıyı açmayı başarmışlardı. ilk önce önden kai içeri geçti.
soobin de içeri girdiğinde ona odasını göstermiş, kendisi de anahtarı koridordaki anahtarlığa koyuyordu. koridordan ayrıldıktan sonra mutfağa geçip bir şeyler hazırlamayı planlamıştı.
gidip buzdolabını açtı. onlara göre pek bir şey olmadığını görünce kapağını kapatıp buzluğu açtı. baktı. annesinin dondurduğu etler ve bazı meyveler dışında naneli dondurma vardı birde. soobin yüzünü ekşitti. sevmiyordu. annesine ne kadar söylese de sırf babası seviyor diye alınırdı her zaman eve. babası da alındığı zaman birkaç kere yer, bırakırdı. sevmezdi o naneli dondurmayı. tadı diş macunu gibiydi onun için. hatta soobin naneli dondurma kutusundan sarma çıktığında sevinir olmuştu artık. o derece nefret ederdi.

tam buzluğun da kapağını kapatacakken belki kai seviyordur diye düşünmüştü. mutfaktan ona seslendi.

kai ise o sırada soobin'in yatağında oturmuş, odada tek başına kalmıştı. bulunduğu odayı incelemeye başladı.
her şey sıradan bir genç odasında bulunması gerekenlerle aynıydı. anormal bir şey yoktu. ayağa kalktı. yatağının yanındaki raflarda küçük film figürleri vardı bir sürü. çalışma masasına bakmak istedi. arkasını dönüp oraya ilerledi.  masanın kenarında içine kalem koyulup kapatılmış bi defter gördü. açtığında günlük olduğunu anladı. şaşırmıştı. soobin günlük tutacak bir tip değildi onun için. bakmak istemişti günlüğe. ne yazdığını merak ediyordu. ama yanlıştı. kai'a göre insanların kişisel eşyalarına dokunmak bile yanlıştı. defteri geri kapatırken içeriden soobin'in sesini duydu. hemen tekrar yatağa geçti.

"naneli dondurma ister misin"

"olabilir"

kai duyduğuna sevinmişti. naneli dondurma seven çok az kişi vardı arkadaşlarından. soobin aslında pek de öyle bir tip gibi görünmese de seviyordu demekki. evet, kai insanların tiplerinden dondurma zevklerini anlardı. ve soobin'de o tip yoktu. yakışıklıydı elbette, kai da bunu kabul ediyordu. hatta çok yakışıklıydı soobin. mükemmel ötesi harikulade müthiş bir karizmaya sahipti onun için. ama dondurma seven tip yoktu işte.