505 x 404

Rüyâ.

"Shad!"

Kırmızı gözlerim yeşil gözlere ulaştığında, çocuğun gözlerinin içinde gördüğüm ışıltı aklımı başımdan almıştı neredeyse; tüm her şeye rağmen bu gözlerin gerçekliğine dair yeminler edesim vardı.

Lanet.

"Hm?"

Dönüt verdiğim an, dudakları öylesine güzel kıvrılmıştı ki onun gerçek olma düşüncesinden daha da çok korkmuş ve titremiştim.

Birkaç adım atarak merdivenden inerken ben, o da sokağın kenarından merdivenin önüne gelmişti aceleci adımlar ile.

Nefeslerinin düzene girmesini bekledim bir süre, görüşümün bulanıklaşmasını görmezden gelmeye çalışarak.

"Nasılsın?"

Başını kaldırıp heyecan ile sorduğu soruya cevap vermek bile istemiyordum.

Görüşüm kararıyor, rüyâ mı görüyorum?

"İyi."

Gergince sırıttı, sanırım konuşmanın devamı için bir şey bulamadığından. Derince nefes verdim.

Kendimi çimdiklemek istemiyorum senin karşında. Korkuyorum.

"Ee?"

Sesim yeterince soğuk çıkmıyordu sen karşımda dururken.

"Hm? Efendim?"

"Sen nasılsın işte?"

Bir süre durdu, gözleri sevinç ile boyandı sonra da.

"Şu an çok iyiyim Shad."

Şu an. Şu an çok iyisin, ha?

Hm.

İster istemez tebessüm edip, kafamı eğdim.

"Yapma."

Anlam veremedim dediklerine.

"Kafanı eğme gülümserken!"

"Neden?"

"Yani, zaten çok göremiyorum, görebildiğimde de tam görmeliyim, değil mi? Heh."

Mesajlarda sana karşı koymak daha kolay biliyor musun? Böyle karşımda dururken nasıl inkar ederim seni?

Gerçek hissetmiyorum.

"Gördüğünde eline ne geçecek ki Faker?"

Maviye boyadığı saçlarının dipleri kahveye dönmüştü, normalde sürekli saçını boyayan sen bunu görmemezlikten geliyor olamazdın. Yoksa artık saçını boyamaktan yoruldun mu?

Burada değilim, bunların hiçbiri olmuyor.

Odağımı kaybediyorum.

Nazikçe bir omuz silkti.

"Geçmesin."

Ellerini arkasında birleştirmiş, bana bakıyordu çekingence.

Kollarımı açtım.

Bu yaptığımdan pişman olacaksam bile.

"Shad..?"

Sinirlerime hakim olmaya çalıştım.

Rüyâ ise bile.

Bulanıklığın ve kararmanın verdiği bu hissiyatı, bu gerçeksizlik algısını geçiremeyecek küçük bir yanılsamaysan bile.

"Sonic, fikrimi değiştirmeden gel şuraya."

Belime sarılan sımsıkı kollar ile görüşümdeki bütün bulanıklık kayboluvermişti.