Bombanın üzerinde ses kayıt cihazı vardı. Kayıt cihazı açıldı ve bir ses gelmeye başladı.
-"Siz benim salak olduğumu sandınız ? Üzgünüm Ama salak olan sizsiniz. Birazdan yaklaşık bir dakika sonra siz aptallar öleceksiniz.
Zaman yoktu. Heme koştuk.
Bomba patlamıştı. Biz etrafa uçuşurken Ada:
-"Yağmur nerede? İçeride mi kaldı ?"
Ben kafama vururken:
-"Kahretsin!! Yağmur içeride."
Yağmur'un ağzından:
-"Bir çizgi vardır ., Ölüm ile Yaşam
arasında o çizginin üzerinde dengede durmak gerekir. Daha küçükken öğretiler bunu bana. Ölüm yeni bir başlangıç dediler. Korkma dediler, Ölümcül hastalığım geçmeden önce... dedim ya o çizgide dengede durmak gerekir diye. Ben galiba dengede duramadım o çizgide."
Ada'nın ağzından:
-"İçeri girmemiz mümkün değildi. İçeriden alevler gelirken oradan uzaklaşmak zorunda kalmıştık.
Tuğba:
-"Kızlar ne yapacağız biz şimdi ?
Yağmur gerçekten içerde mi kaldı ?"
Bu bölüm biraz kısa oldu Ama diğer bölüm biraz daha uzun olucak görüşürüz diğer bölümlerde byy
