in another life -sope

7*ೃ༄

Başka odalardan gelen müzik sesleri o kadar hafıza uyandırıyordu ki, Yoongi'nin bir anlığına durup eski günleri hatırlamasına neden oldu, sanki bunu yapmak onu her gün rap söylediği zamana geri götürecekmiş gibi. Bir süre sonra gözlerini açtı ve içini çekti, sonra koridorları geçip kendisine ait olan odaya yaklaştı. Kendilerine bir mikrofon getirmemişlerse diye yanında getirmişti.

"Ne söylüyordun?" Hoseok yüksek sesle sordu ve sonunda ellerini kapüşonlu ceplerinden çıkardı. Etrafı izlerken başı geriye eğikti.

Yoongi stüdyoyu kontrol ederken cevapladı. "Rap. Rapper'dım. Sen?"

Hoseok sırıttı. "Ben dans kaptanıydım ve Rapperdım. Bana ayak uydurabileceğini düşünüyor musun?"

"Tabii ki."

Yoongi ve Hoseok, birbirleriyle bir tür konuşulmayan iletişim kurdular. En hafif tabirle garip bir ilişkileri vardı. Yoongi sorularına çok az duyguyla veya hiç duygu olmadan soğuk bir şekilde cevap veriyor, ancak Hoseok bu soruların cevaplarını duyguyla dolduruyor sesinde heyecanla karşılık veriyordu. Hoseok, Yoongi'nin ondan önce tanıştığı herkesten çok farklıydı.

Çoğu insanın kendini soyutladığı yerde Hoseok, enerjik olduğu kadar ısrarcı olduğu için tutundu ve gitmesine izin vermedi. Çok rahatsız ediciydi. Yoongi arkasını döndü ve kaşlarını çattı.

Hasta olmasaydın sana numaramı vermezdim...

Siyah saçlı erkek mikrofonu Hoseok'a uzattı ve stüdyo tarafına doğru yürüdü.

"Bütün bunlar çok nostaljik." Hoseok'un sesi ağzına kadar heyecanla doluydu. Kendini uzun zaman sonra şarkı söylemeye hazırlıyordu. Zihinsel olarak, yüksek notalara çıkmaya veya çok hızlı bir rap yapmaya fazlasıyla hazırdı, ama fiziksel olarak o kadar değildi.

"Ne söylemek istersin?"

"Oradan bana ne oynatabilirsin? "

"İstediğin şeyi. "

"Hem orayla ilgilenip hem de şarkı söyleyebiliyor musun?"

"E-evet."

Hoseok heyecanlandı.

"Öyleyse beraber Otsukare'yi* söyleyelim!"

Yoongi dehşete düşmüştü. "Hayır. Olmaz. Tek kişinin söyleyeceği bir şarkı seçebilir misin?"

Hoseok kaşlarını hafif çatıp başını yana eğerek ona baktı. "Aklıma sevdiğim rap şarkısı gelmiyor. İlla rap olmasa da olur vokalim de iyidir!"

Onu fazla zorlayacak bir şey olmasa iyi olur. Rap çok ağır.

"Blue side'a* ne dersin?"

Hoseok bu şarkıyı duyunca heyecanlandı. "Olur!"

Yoongi stüdyonun başına geçti. Birkaç ayarlama yapıp Blue Side'ı açtı

Hoseok, şarkının hızına yetişemiyordu. Nefesi kesiliyordu. Şarkının daha başlarında söylerken duraksıyor, derin nefes alıp devam etmeye çalışıyordu ama olmuyordu. Bunu tam 12 kez tekrarladılar. Yoongi'nin parmakları acımaya başlamıştı.

"Kahretsin ." Hayal kırıklığı her tarafından belli oluyordu. "Lütfen baştan çal!" Yoongi'nin Blue Side'ı tekrar çalmasını bekledi.

Asla pes etmezsin, değil mi?

Tekrar çalmaya başlayan Yoongi, Hoseok'un yetişebilmesi için şarkıyı olabildiğince ağırdan aldı. Hoseok kendinden nefret ederek panik atak geçirmesin diye en azından bir kere şarkının tamamını söyleyebilsin istedi.

Hoseok gözlerini kapattı. Yüzü gerilmişti.

Hoseok'un nefesi hiç kesilmedi. Şarkının tamamını söyledi. Sesi çok güzeldi. Yoongi irkildi. Bu kadar güzel bir ses Hoseok'tan mı çıkıyordu? Muhteşemdi.

"Ha! Gördün mü?!" Hoseok duygu patlaması yaşıyordu. Çok yorgun ama bir o kadar da mutluydu. "Az önce mükemmel bir şekilde söyledim! Bu mükemmeldi!" Tereddüt etmeden, Yoongi'nin tekrar çalmasını istedi.

Yoongi, Hoseok'un kendisini zorlamasının muhtemelen yapması gereken en iyi şey olmadığını biliyordu ama bu konuda hiçbir şey söylemedi. Şarkıyı tekrar çaldı ve aynı şarkıyı Hoseok tekrar söylemeye başladı.

Üç kere baştan söyledikten sonra, Hoseok biraz dinlenmek istedi. Yoongi kaşlarını kaldırdı.

"Etkileyici bir sesin var." İkisi de koltuğa geçmiş dinleniyordu. Aradan uzun zaman geçince Yoongi, Hoseok'un şarkı söylemek isteyeceğini düşünerek ona baktı, ama Hoseok mikrofona veya ondan tarafa bakmıyordu.

Hoseok geniş dikdörtgen odada en uzak noktaya, duvarın köşesine bakıyordu, yüzünde kafası karışık bir ifade vardı. Bir süre sonra sessizce konuştu.

"Onlar... Gerçekten orada değiller, değil mi?" Sözler isteksizce ağzından çıktı.

Yoongi, Hoseok'un baktığı yöne baktı. Kimse yoktu. Odada sadece ikisi vardı. Başparmak tırnağını işaret parmağının kenarına batırdı ve bakışlarını Hoseok'a çevirdi.

"Gerçekten orada değiller." Sadece üç kelimeyi bir araya getirip söylemek için kendini zorladı.

Hoseok mikrofonun olduğu yere gelip, "Tamam" dedi. "Lütfen biraz daha söyleyebilir miyim?"

"Tabi." Yoongi bir kez başını salladı ve Hoseok'un mikrofonu tutarak şarkıyı söylemesini izledi.

°
otsukare sope un birlikte söylediği bir şarkı
blue side jhope un solosu