Kuroko'nun Bıçağı 1

Bölüm 18 - Hayır!

    Herkes bir noktada toplanmıştı.

Kuroko: Arayı açın! Arayı açın!

    Diyerek öğrencileri kenara alıyordum. Arayı açtığımda, gördüğüm şey karşısında küçük dilimi yutmuştum. Emre, ensesinden aldığı bıçak darbesi ile yerde yatıyordu. Hemen koştum ve nabzına baktım. Derin bir nefes vererek rahatladım.

Kuroko: Yaşıyor!

    Dedim hafif coşkulu bir sesle.

Kuroko: Ambulansı aradınız mı?

    Diye sordum, Örümcek ağı desenli bir çift çorap ve eldiven giyen utangaç kıza.

   -Evet... Aradık. En yakın birim yolda.

Kuroko: O halde biri Hemşireyi çağırsın! Eminim ne yapacağını bilir.

    Emre'nin başında beklerken, Ayano bir anda seslendi. Birini fark etmiş olmalıydı.

Ayano: Kuroko! İleride birisi var!

    Gösterdiği yere baktım. Bizi gözetleyen bir kız, kendisine baktığım sırada kaçmaya başladı.

Kuroko: Orada dur!

    Dedim ve kızın peşine düştüm.

Kuroko: Kaçma!

    Kız koridorda koşarken insanları da çekip itiyor, onları bana yavaşlatma niyetine kullanmaya çalışıyordu. Yeşil-Mavi saçlı Hafif Müzik Kulübü üyesini de çekerek üzerime fırlattı. Onun yanından geçerek, kızı kovalamaya devam ettim.

Kuroko: Bu yaptığın yanına kar kalmayacak, bedelini ödeyeceksin!

    Uzun bir kovalamacanın ardından, neyse ki onu ensesinden yakalamayı başardım. Yakasından tutarak kaldırdım ve onu duvara vurur misali yasladım.

Kuroko: Yaptıklarındaki amaç neydi!? Niçin Emre'yi ensesinden bıçakladın!? Söyle! Niçin!?

    Kız gözlerini kapıyor, yüzünü sıkıyordu.

Kız: Ben, ben bunu Suzuki için yaptım! Bunu yapmamı bana Suzuki söyledi.

    Duyduklarım karşısında şaşırdım. Kızı sertçe yere bıraktım.

Kuroko: Suzuki, sen olacağını tahmin etmeliydim! Eğer Emre'nin başına bir şey gelirse, sana bu dünyayı dar ederim.

    Arkamı dönerek, kıza baktım.

Kuroko: Ne duruyorsun sen de? Kaybol!

    Kız korku içinde koşarak uzaklaştı ve gözden kayboldu. Onu öldürmedim. Emre'nin yanına gittim. Emre'yi sedyeye koymuş, hızlıca götürüyorlardı.

***

    Kız, koşarak Yamara'nın yanına geldi ve önünde diz çöktü.

Yamara: Sonuç ne?

    Diye sordu Yamara.

Yamara: Öldürebildin mi Emre'yi?

Kız: Affedin beni Aishi-san. Ama Kuroko, beni fark etti. Elinden zor kurtuldum.

Yamara: Sana bu görevi verdim ve sen de başaramadın, değil mi?

    Dedi Yamara. Suzuki, Yamara'nın omzuna elini koydu.

Suzuki: Boşver o salağı, hadi gel gidelim. Burada öldüremediysen, hastanede onu rahat rahat kesersin. Hangi Hastane olduğunu öğrenmeliyiz.

Yamara: Evet. Gidelim.

    Yamara ve Suzuki, kızın yanından uzaklaştılar. Ancak, onları izleyen; Beyaz külotlu çoraplı, sırtına kadar uzanan mor saçlı, gözlerinde mor bir lens ve saçının solunda mor bir çiçek takılı kızdan haberleri dahi yoktu.

Resim: Konuşmalara tanık olan kız

-Kuroko Kamenaga-

    Ayano'nun yanına indim.

Ayano: Kuroko, kızı yakaladın mı?

Kuroko: Evet, yakaladım. Suzuki'nin emriyle yerine getirmiş.

    Dedim.

Kuroko: Şimdiyse, Emre'nin yanına gideceğim. Hangi Hastaneye kaldırıldı?

Ayano: Funabashi Tıp Fakültesi*'ne.

Kuroko: Teşekkür ederim Ayano.

    Dedim ve oradan uzaklaştım.

***

    Tanık olan kız, Ayano'nun yanına geldi.

T.K: Kuroko ile arkadaş olmalısınız?

    diye soruyor kız.

Ayano: Evet, öyleyiz.

Komako: Kuzeninin size ihanet ettiğini, Kuroko'yu öldürmeyi planladığını söylemeliyim Ayano.

Ayano: İnanmıyorum! Yamara bunu yaptı mı!?

    Diye sordu şaşırarak. Komako ayak seslerini fark edince,

Komako: Çabuk, saklan!

    Diyerek Ayano'yu dolabın içine sakladı. Kendisi de hemen yandaki dolaba girdi. Yamara ve Suzuki yan yana, saklanmakta olan Komako ve Ayano'nun önünden geçerek uzaklaştı. Ayano sessizce dolabı açtı ve onları izledi. Daha sonra Komako'ya bakarak;

Ayano: Haklısın, bu bir ihanet.

    Dedi ve gözlerini tekrar o tarafa çevirdi.

Ayano: Bunun olmasına izin vermeyeceğim! Hemen Kuroko'ya haber vermeliyim. Sana da her şey için Teşekkürler Komako.

    Komako samimice gülümseyerek,

Komako: Rica ederim.

    Dedi. Ayano koşarak uzaklaştı. Komako ise arkasından samimice gülümsedi.