Bana Ellerini Ver

Ödev

Asiye'nin anlatımıyla ;

Doruk' u aramıştım açtı.

" alo?" dedi titrek bir sesle.

" sen ağladın mı?" dedim.

" Sen merak etme."

" ne demek merak etme?! Ben seni çok seviyorum şimdi neredesin söyle?"

" benim bildiğim bir yer var oraya gidelim mi?"

" olur." dedim telefon kapandı üzerimi değiştirdim Doruk gelince aşağıya indim arabaya bindim.

" iyi misin?"

" biraz. " dedi elini tuttum beni bir eve getirdi eve girdik etrafa bakındım.

" burası neresi? " dedim.

" Ben çocukken yaşadığımız ev. "

Dedi daha dikkatli baktım.

" güzelmiş." dedim.

" Sen birde benim odamı gör."

Beni odasına çıkardı içeri baktım elime günlük verdi açtım.

" babam iş yüzünden bana zaman ayırmıyor onu özledim. "

Diğer sayfayı çevirdim.

" annem bana yemek yapmıyor."

Gözlerim dolu dolu okumaya devam ettim.

" Melisa baba diye ağlarken ben oluyorum yanında."

" annemle babamın kavgalarını dinlemekten bıktım! "

" neden beni sevmiyorlar? "

" annemle babamı özledim."

" Ben dadı değil annemi babamı istiyorum. "

" Melisa olmasa ne yapardım?"

" altı yaşına girdim ama kimse kutlamadı onun yerine bana kızdılar. "

" yeter! "

" anne baba kavga etmeyin demek istiyorum. "

Doruk' a baktım o yeşil gözlerinin ardında neler varmış.

" şey gerçekten doğum gününü unuttular mı? "

" evet." dedi gözlerim doldu.

" şey ben ne diyeceğimi şaşırdım. "

" bunlar benim ailemin gerçek yüzü."

Dedi.

" ağlayabilirsin. " dedim.

Başını göğsüme koydu bende ona sarıldım ve ağlamaya başladı.

" Asiye mutsuzum. "

" anlıyorum. " dedim.

" bana tek huzur veren sensin."

" banada. " dedim ve saçlarını öptüm.

Gözyaşlarını sildi.

" hadi gel bak neler göstereceğim. "

Dedi elimi tutup bahçeye çıkardı manzara çok güzeldi.

" gel gel." dedi beni bir depoya getirdi?

" Doruk? "

" korkma." dedi ve elimden tuttu en dibe indik ışıkı açtı etrafa baktım.

" burası benim gizli yerim."