-Fancy- BxB

0.4

Aklımda Bi Kördüğüm by Second

''Yıllar önce geldik, 'Dostuz biz' dedik gezegene/ Bi' harb-i cihan bombası geldi bize gele gele/ İki tekerli yolculuktu rüyasını gördüğüm/ Sevmedim hiç insanları, aklımda bi kördüğüm...''

Dondurma yerine aldığı sütü içerken insanları rahatsız etmemek için telefondan açtığı şarkının sesini kısmıştı. 

''Seninki değil mi şu ?''

Dondurmasını yiyen ablası kafasını uzatarak 10-15 metre kadar ilerideki bankı göstermişti. Telefonda biri ile konuşuyor ve yüzündeki bıkkın ifadeyi saklayamıyordu.

''... sonrası fazla sıkıntılı geçti. Anlayamıyorum ki sabah her şey güzeldi sonra bir anda bağrışmaya başladılar. Alıştığımı sanıyordum ama hayır, ayırmak için yanlarına gittiğimde arada kalıcam bana da laf atacaklar korkusuyla geri çıktım odadan. Sonra ev dar gelmeye başladı sokağa attım kendimi. Ne zaman normale dönüyorlar sonunda diye sevinsem geri tartışıyorlar, asla düzelemeyecekler sanırım. İlişki psikoloğuna başvursalar şiddetli geçimsizlikten ayrılmalarını tavsiye eder yemin ederim. Nasıl evlenmişler aklım almıyor.''

Banka doğru yaklaşmaya başladıklarında anlaşılmaya başlayan konuşma ile Aslı, Melih'in kolundan tutup durdurmuştu.

''Sanırım ailesi kavga etmiş.''

''Herneyse kanka affedersin senin de başını şişirdim akşam akşam... Tamam sonra yine ararım.''

Melih ablasına cevap veremeden endişe ile izledikleri beden telefonu kapatıp cebine atmış, ayaklanmıştı. Gitmek istemese bile yanına bir şey almadan çıktığı eve geri dönmesi lazımdı.

"Yanına gitsem mi ? Morele ihtiyacı var gibi ?"

Enidişe ile arkasından baktığı beden yavaş yavaş uzaklaşıyordu.

"Hayır, yarın konuşursun. Şimdilik kendi halinde olması daha mantıklı bence."

Ablasını onaylarken gece düşünmekten uyuyamayacağını bilerek eve yönelmişti.

|•|

"Bu ne hal böyle ?! Tanrım göz altların mosmor."

Sınıfa giren sıra arkadaşı Melih'in halini görünce annelik iç güdülerini susturamamış ve istemsizce kızınmıştı.

"Bağırma be Çağlar ! Dün gece uyuyamadım."

Çağlar başını onaylamaz bir biçimde sallamış ve yeni arkadaşının haline acımıştı.

"İlk iki ders din, anlatmaz bir şey ilk haftadan uyursun rahat rahat. Kahvaltı ettin di mi ? Uyumamışsın bir de üstüne kan şekerin düşmesin."

"Ettim anne."

"Afferim oğluşuma. Tamam hadi yat zıbar."

Kafasını yeniden kollarına gömen Melih, Çağlar'a tenefüste onu uyansırması gerektiğini tembihleyerek gözlerini kapatmıştı.

|•|