AGUST D

0.4

Ve işte..kendimden çok sevdiğim abilerim sonunda sırrımı öğrenmişti. Beni odaya kilitlediklerinde hep evde tartışma çıkıyordu. Ben ise yine kolumu kalemle delik deşik etmiştim resmen. Kolumu hep kapalı tutacak şeyler giydiğim için anlamıyorlardı. Ama bu sefer öyle olmamıştı. Ben yapmıştım tam peçete sarmış üstüme uzun kollu kıyafet araken içeri abilerim girdi ve o anın korkusuyla pat diye abi çık diye fısıldayabilmistim daha öteye gitmemişti ve beni anlaşılan duymamislardi.

N:Sulli...şey sen iyi misin

JH: senin için endişeleniyorum canım..hadi gel...

S:abi sadece gidin.. tek kalmam lazım..sizin beni gormemeniz lazım tamam mı! Çıkın hadi...

Ben böyle diyince sanırım suphelenmislerdi. İyi halt etmiştim ufff. Sonra Namjoon abi arkasinda J-Hope abimle geldi ve tam karşımda durdu tam o sira gözümden aşağı akan 1 damla göz yaşıyla ona baktım...acınacak haldeydim cidden.. abi git dedim ve gozleri peçete bastidigim kollarına takıldı. Dili tutulmuş gibi konuşmaya başladı.

N:sen...kolun...nasıl..yani..kan..peçete..

Böyle garip garip konuşunca J-hope abim arkasından çıktı ve ellerini ağzına bastırıp bana baktı. Gözleri dolmuştu. Sonra hemen bana sarıldı ve bir elini belime diğer elini başıma saclarima koymustu. J-Hope abimi çok o kadar çok seviyorum ki aynı zamanda Namjoon abimi de ikisi de beni hep koruyorlardi. İşte bu yüzden kolumdan haberleri olmasını istemiyordum. Bana bu kadar değer verdikleri düşünülürse tabii... Onları da hayal kırıklığına ugratmistim işte her şeyi yine mahvetmistim ya oooffffff. J-Hope abim hala bana sarılıyordu ve göz yaşlarını hissediyordum...

S: a-abi b-ben çok özür d-dilerim..

JH:ssshhh çok acıyor mu....

S:yok alistim artık...

JH&S: NE!

S:Şey b-ben..

Hasss işte şimdi ben bittim valla. Önceden de yaptığım belli oldu. Öldürecekler beni.

N: SULLİ!NE DEMEK ALIŞTIM! ÖNCEDEN DE Mİ YAPİYORDUN YANİ VE BİZ DAHA SİMDİ Mİ FARK EDİYORUZ HA!

JH: Namjoon..*fısıldayarak* fazla üzerine gitme...

N:NE DEMEK UZERİNE GİTME KOLUNU GORMUYOR MUSUN?!?!

S:ABİ OZUR DİLERİM YEMİN EDERİM OZUR DİLERİM

Dedim ve sarıldım bu onu yumusatacakti inşallah. Ama bu kadar kızmasi...işte bunu beklemiyordum.

N: Taehyung' u arayacağım ve neler yaptığını anlatacağım. BAKALİM O SENİN UZERİNE NE KADAR GİDECEKMİS!!

NE!

S: abi yapma YAPMA BASKA ARKADASİM YOK YOK TAMAM Mİ KİMSEYLE.KONUSMAMA İZİN VERMİYORSUNUZ YETER YA YETER YAPMA LUTFEN YA LUTFEN..yalvarırım..

Dedim ve kendimi karanlığın kollarına biraktim... Gözlerimi açtığımda başımda bı sıcaklık vardı. oda az önceye göre  biraz daha  karanlıktı maximum 5-10 dakika geçmiştir. Galiba başımı bir yere vurmuştum. Başımda bütün üyeler dikilmiş baba bakıyorlardı biraz doğruldum.

S:b-başım...çok-

JH: ssshhtt hic konuşup kendini yorma tatlım. Aç mısın?

S:hmhm ama çok değil...

Biraz bekledim sonra

S:ne oldu bana ve basım...ağrıyor ve..sıcak..

J-Hope abim derin bir nefes alıp Namjoon abime baktı. O da diğer üyelere bakiyordu.

S:Seyyy konussaniza...

N:hastaneye gitmemiz lazım..

S:n-neden abi

N: çünkü-

JH: çünkü sana bir şey olmuş mu diye baktirmamiz lazım küçük kız kardeş

Dedi ve yanağıma bir opucuk kondurdu. Hala şüpheli geliyordu. Ne alaka ya ben iyiyim.

S:gerek yok abi ben iyiyim.

JH: hani başın ağrıyordu? Ya sana bir şey olmuşsa hadi ama bak beni biliyorsun rahat edemem uyuyamam akşam

S:tamam abi tamam

Dedim ve hafifçe gülümsedim. Diğer üyeleri tamamen unutmuştuk. Hepsi bize bakıyordu özellikle de Taehyung ve Suga..