Hemen peşinden koşarak çıktım. Odasını çarparak kapatmıştı. Bı kilit sesi duydum. Kapıya yaslandım ve...o...ağlıyordu..kapıyı tiklattim..
S:
Yo-Yoongi...şey ben özür dilerim. Abilerimin oyunu sandım yemin ederim. Bı kaç kez daha yaptılar ve gerçekleri öğrenmek istiyorlar sandım özür dilerim yemin ederim. Pismanim. HAYİR YANİ ABİN OLSA VE SANA TAMİ TAMİNA 28 TANE ERKEK KİZ FARKETMEKSİZİN YOLLASA SENİ SEVİYORUM DEMELERİ İCİN SEN NE DÜŞÜNÜRDÜN LUTFEN PİSMANİM AC SU KAPİYİ! LUTFEN SUGA KONUSMAK İSTİYORUM!
Ona ciddi bı konu olmadığı sürede suga demezdim. Bazen keyfi diyordum ama şu an ki olay kesinlikle keyfi değil. Sonra kapının önünden sesine aşık olduğum adamın sesini duydum. Evet...ona aşıktım. Çıkış yaptıktan hemen sonra onu tamamen araştırmış hakkında ne varsa öğrenmiştim. J-Hope abim biliyordu çünkü ona herşeyi ama herşeyi anlatabilirsiniz. Kilitli bir kutu gibidir ve kimseyle paylaşmaz be konuşursanız orada kalır. Ama Namjoon abime anlayamazsın güvenilir olmadığından değil pişman olacagimi bildiğim için. Onun üzerine bile itebilir beni (ʘᴗʘ✿). İkisini de gerçekten çok seviyorum şu ana kadar kimseden sevgi görmedim abilerim dışında belki de bu yüzden ilgi duyuyordum. Ama bu is ilgiyi geçmişti.
SG:
*fisiltiyla* git burdan...
S:
Suga...yemin ederim pişmanım yemin ederim...
Kapıya yaslanmistim yere oturmuştu bende kapıya sürtünerek yere bıraktım kendimi yavaşça....
S:
Artık senin için bir önemi var mıdır bilmem ama bende seni seviyorum bunu bil lütfen....
Kapı kilidinin açıldığını duydum kapıdan biraz uzaklaştım ama ayağa kalkmadim. Sonra kapı açıldı tam ayağa kalkacaktim ki omzundaki el bunu engelledi. Elin sahibine bakınca bunun benim minik yoongi'm olduğunu anlamistim. Uzun ve damarlı bir eli vardı. Gerçekten kalbinizi hızlandırmaya yeterdi. Hemen yanıma oturdu. Ve direkt ona sıkıca sarıldım. Kollarımı omzuna sıkıcı doladım ve başımı omzuna gömdüm. Kokusunu içime çektim...o ise şaşırmış bir şekilde bekliyordu sonra hemen ellerini belime sardı ve beni kendine iyice çekti. Bağdaş kurmuştu ve beni kucağına oturttu. Ama ben ona sarılmayı bırakamadım. Boynumda hissettiğim yumuşacık dudaklar kalbimi daha da hızlı attirmaya yetmişti. Başımı kaldırdım ve aşkından öldüğüm adamın yüz hatlarıni inceledim tam o sırada bana gülümsedi ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı. Ölüyorum sanırım. Beyaz bı ışığın gelmesi lazımdı şu an ya da rüyada falandim galiba. Çünkü bu gerçek olamayacak kadar guzeldi. Ve ben bayilmazsam iyidir. Sonra dudaklarını dudaklarımın üzerinde hissettim. Bişey söyleyeyim mi aramızda kalsın ama dudakları gerçekten yumusacikti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AGUST D
FanfictionNamjoon ve J-Hope'un abiniz olduğunu dusunsenize ve bu hikayedeki ana karakter sizsiniz bir bakıma Y/N hikayeleri gibi...