Öyle baktiklari için biraz rahatsız olmuştum..
S:şeyyy..ne zaman gideceğiz abicim
JH:hemen şimdi
Dedi ve güven verircesine gülümsedi. Bende tamam dedim üyeler ve abilerim dışarı çıktı. Ben de üstümü giyindim ve aşağı indim. Hepsinin gözü benim üzerimdeydi. J-Hope abimin koluna girdim. J-Hope abim Namjoon abime göre biraz daha böyle durumlarda sakin ve anlayışlı oluyordu. O yüzden kulağına fısıldadım.
S:abi midem çok bulanıyor ve başım dönüyor...
JH: Geçecek abicim hepsi geçecek sabret
Dedi ve yanağımdan öptü.
Arabaya bindik ve hastaneye doğru yol aldik. Hastaneye geldik ve ilk önce başıma dikiş attılar o sırada iğnenin ucunun kafama girerkenki o his var ya ağlamak istedim J-Hope abim elimi sıkıca tutuyordu. İş bitince Namjoon abim geldi ve bana sarıldı. Kulağıma fısıldadı
N: bı daha bunu yapma,aptal,korkuttun beni.
S:özür dilerim abi...
Benden ayrıldı ve yüzüme baktı.
N:bir daha yapmayacağını söz vermeni istiyorum..
S:ama ben..abi yaaa
T:Sulli..bir daha yapma...senin için buradalar farkında mısın? Senin iyiliğin için söz vermeni istiyorlar şimdi gidiyoeuz ve koluna pansuman yaptırıyoruz ve bize söz veriyorsun bir daha böyle bişey yapmayacaksın!!!!
En başından beri abilerim ve TAEHYUNG disinda kimse konuşmuyordu...
SG:kızı rahat biraksaniza zaten şu an iyi değil gidip pansuman yaptırmanız lazım. Bang Pd'nime nasıl açıklarız sonra 'hey Bang Pd'nim biz nereden bilelim bu kızın nasıl böyle yaptığını hem kendi suçu yani bize niye kızıyorsun ki' diyemeyiz değil mi hepimiz birden azarlanacak ki şu an derdim azarlanmak değil tamam mı yazık kiza kansizliktan ölecek rengi gitmiş suna baksana kireç kesilmiş resmen
Dedi ve kolumdan tutup pansuman yaptırmak için beni götürdü ben ise şaşkın şaşkın suratına bakıyordum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AGUST D
FanfictionNamjoon ve J-Hope'un abiniz olduğunu dusunsenize ve bu hikayedeki ana karakter sizsiniz bir bakıma Y/N hikayeleri gibi...