𝐡𝐨𝐭 𝐧 𝐜𝐨𝐥𝐝 ↬ 𝐣𝐢𝐤𝐨𝐨𝐤

22

inanıyorum artık bir yerlerde ifşamın çıktığına

Neden başta önemsemediğim ficlerim bir anda uçuyor

*

"Bunun işe yarayacağını sanmıyorum"

"Slow müzikler bebeklere iyi gelirmiş"

"İyide o daha bebek bile değil"

"Tamam baştan alışır işte ne güzel. Hem sen sevdin mi şarkıyı? Seninde sevmen önemli"

Jungkook'un dediği şeye karşın Jimin telefonunundan şarkının bitmesine ne kadar kaldığına bakmış, beğenip beğenmediğini henüz anlamadığı için omuzlarını 'Bilmiyorum' anlamında kaldırmıştı.

"Değiştireyim o zaman"

Jungkook, Jimin'in telefonunu almış, çalma listesinden başka bir şarkıyı açmıştı. İşteyken bulmuştu bu çalma listesini. Bir blogda bir kullanıcı paylaşmış ve gerçekten işe yaradığını söylemişti. Ona katılan yorumları görünce çalma listesini kaydetmiş, eve gidip Jimin'e dinletmek adına adeta koşarak çıkmıştı işten.

"Başım ağrıdı bir şey dinlemekten"

Jimin kulaklığı çıkarmış, yastığı koltuğun kenarına koyup başını yastığa koymuştu. Yorgunluk çoktan bedenine işlemiş gibiydi. Bazı günler gözünü bile açamıyordu. Jungkook biraz kenara kaymış, rahat etmesi adına Jimin'e yer açmıştı.

Hava kapalıydı. Salondaki büyük pencereler sayesinde gökyüzü şölenini gözler önüne serebiliyordu. Duyulan gök gürültüsü sesleri yağmurun habercisi iken çoktan düşmeye başlayan yağmur damlalarının demir çatıya vurması ise yağmur haberini doğruluyordu.

Şömineyi yakmayı düşünmüştü Jungkook ama fazla kaçabilir diye bu fikirden vazgeçmiş, yatak odasına gidip Jimin için bir örtü getirmişti. Örtüyü Jimin'in üzerine örtmüş, yanına tekrar oturup ortamın sessizliği uykusunu getirmiş olacak ki başını arkaya yaslayıp gözlerini kapatmıştı.

"Nasıl tanıştığımızı hatırlıyor musun?"

Geçenki mesajlara ithafen sormuştu bunu Jimin ama bu sefer ciddi bir şekilde konuşmak istediği söyleyiş tarzından bile belli oluyordu.

"Unuttuğumu mu düşünüyorsun?"

"Hayır, sadece merak ettim"

Jimin uykulu gözleri ve gözleri kadar uykulu sesi ile yanıtlamıştı onu. Jungkook gülümsemiş, sanki geçmiş bir anda tavanda yansıtılmaya başlamış gibi gözlerini tavana çevirmişti.

O günü nasıl unutabilirdi ki? Rastlantı bir tanışma, Jimin'i gördüğü o ilk an, ilk konuşmaları, ilk gülümsemeleri ve o günden sonra değişen hayatları.

O yer onlara o kadar çok katmıştı ki. En başında birbirlerini tanımalarını sağlamıştı. O stant kim bilir onlar dışında kimlerin tanışma nedeni olmuştu.

O güne geri dönmek istedi Jungkook. Her şeyin yeni ve taze olduğu o ana. Bütün duyguların ve düşüncelerin gerçek olduğu o zamanlar.

Bir mangacıda tanışmışlardı aynı Jimin'in dediği gibi. Tokyo'daki ünlü bir manga mağazasıydı. Jungkook manga okumayı fazla sevmezdi. Genellikle animelerini izlemeyi manga okumaya tercih ederdi ama en sevdiği animesinin güncel bütün bölümlerini bitirdikten ve yeni sezonun önümüzdeki yıl geleceği haberini aldıktan sonra soluğu manga dükkanında almıştı.

Jimin ise tam bir manga okuyucusuydu. Henüz sabah bitirdiği seri ile şimdiden kendine okuyacak yeni mangalar arar olmuş, Jungkook gibi soluğu dükkanda almıştı.