Timing's A Villain (Montenegro Series 2) -[Completed]

Kabanata 27🔺warning🔺

"Wha the hell he said? Gusto nya pa rin ako.

Ako ba ginagago nya? Hindi apektado sa'kin ang salita nya.

Kahit ipilit nyang mahal nya pa rin ako, hindi ako papayag dahil hindi gawain ng magkapatid ang iniisip nya.

Hindi kami lumaki ng sabay at walang ibang nakakaalam kung gaano kagulo ang buhay namin pero maling ipilit namin ang mali.

Magdamag akong hindi nakatulog, nawala lang ang pagkalutang ko ng tumawag ang anak ko.

"Good morning, baby!" Inaantok kong sabi habang kausap sya sa telepono.

"Are you tired, mama? Do you... want me to take care of you?" Nakanguso ito habang sinusuklay ni mama ang buhok nya.

"Maybe, baby. Can I talk to your lola for a little?" Hindi na ito nagsalita at binigay ang telepono kay mama.

Lumayo si mama sa anak ko.

"Bakit, Verlice? May problema ka ba?," kunot-nuong tanong nya.

Huminga ako ng malalim. Sinabi ko sa kanya ang mga nalaman ko kahapon. Nagulat din sya sa malamang may sakit si Gabriel.

Ilan minuto siyang hindi nakapagsalita at nag-iisip kung anong sasabihin.

"Tatay mo pa rin siya, Verlice, kahit baliktad ko pa ang mundo, hindi magbabago ang lahat."

"Anong gusto mong ipahiwatig?" I adjusted myself.

Nasa office ako mag-isa.

Nilock ko ang pintuan para malaman ko kung may papasok man o wala.

"Kausapin mo siya. Ayokong dumating sa puntong huli na bago natin marealize ang lahat, Verlice." Lumungkot ang boses nito.

Hindi ko pa rin maintindihan.

"Ayokong pangunahan ka sa desisyon mo pero kailangan mo rin magpatawag dahil 'yon lang ang tanging paraan para makalaya ka sa galit mo."

"Mama, bye na! Pakisabi na lang kay Avi na may gagawin pa ako." I ended the call when I saw someone trying to open the door.

I stood up and approached, when I opened the door, Lawrence was there greeting me.

Bumalik ako sa upuan ko nang hindi ko siya pinansin.

Wala na talaga ako sa mood.

I leaned my head on my table.

Tama naman si mama, kahit baliktarin pa ang mundo, tatay ko pa rin si Gabriel.

Pinokpok ko ang ulo ko gamit ang kanang kamay. Hindi ko na talaga alam ang gagawin ko.

May humawak ng upuan ko at pinalingon sa kanya. Hindi na ako nagtaka kung hindi si Lawrence dahil siya lang naman ang kasama ko dito.

Hinawakan niya ang baba ko at pinagtama ang tingin sabay haplos niya sa pisngi ko.

He's seriously looking at me.

"Don't push yourself if you are not ready, Miss. Emerels," Aniya.

Nag-init ang pisngi ko kaya akmang iiwas ako ng tingin nang habulin niya ang mukha ko.

"Mali ito, Lawrence. May girlfriend ka na at magka-" Hindi ko natapos ang sasabihin ko ng bigla niyang sakupin ang labi ko.

Ginagalaw niya ang labi sa labi ko, sinusubukan niyang ipasok ang dila niya.

Nag-init ang katawan ko kaya instead of pushing him away, sumabay pa ako sa bawat halik niya. Seryoso, Verlice, ngayon ka pa talaga magpapadala?

I parted my lips para kumuha ng hangin, pero mabilis niya ulit sinaklot ang labi ko.