Berdel gxg

"UMARIM İYİSİNDİR"

"Gitmemiz gerek"

[......]

Ne olduğunu anlamadan silah sesiyle herkez çıglık atıp bağırmaya başlamıştı

azra beni masanın altına sokup belindeki silahı çıkardı ve arkamdaki girişteki adamlara sıkmaya başladı

Bir anda eğilip boynumda sıcak nefesiyle yaklaştı  kalbimin atışını duyabiliyordum  "arkana bakmadan personel girişine git yanındaki kapıya gir dışarıya çıkacaksın çıktığında siyah bir araba karşında olacak seni eve götürecek sakın kimseye birşey söylemeden kardeşimin yanına git odamı sana gösterecek odama girince kapıyı kapat ve ben gelinceye kadar çıkma"

Bir an tereddüt etsemde gözlerine birkaç saniye bakmamla
güvenmiştim hızlıca o beni korurken kapıya ulaştım fakat "ahh"  azranın neredeyse duyulmayacak sesiyle arkama baktım

omzundan vurulmuştu geri dönmek istediğimde bana dönüp sakın diyen gözleriyle gözümden birkaç düşmesiyle arkama bakmadan kapıyı açtım

koridordan geçerek iki kapıdaki birinde kocaman 'Çalışanlar hariç girmek yasaktır'  yazısıyla diger kapıya girdim

karşımdaki siyah arabayı görüp kapıyı açarak girdigimde araba çalıştı hiçbirşekilde yol  boyu konuşmamış dolu gözlerle içim içimi yemişti 'ölmemiştir degilmi??' 'Canı çok mu yanmıştır?' gözlerimden birkaç yaş düşmesiyle "efendim geldik" korumanın sesiyle gözümden yaşlarımı silerek aşagıya indim

Konaga baktıgımda burda azranın ne kadar düşmanı olduğunu batuhan anlatmıştı kendime çeki düzen vererek
İçeri girdim

havluda yengeleri ve birkaç kadın ellerinde kahveyle fal bakıyorlardı sanırım içeri girmemle bana döndüklerinde umursamadım

bir erkek yanıma geldiğinde azranin kardeşi olmalıydı istemedede görmüştüm

"hoşgeldin yenge" kafamı salladım yürümesiyle arkasından gittim birkaç dakika sonra siyah bir kapıda durdu ve bana baktı "burası ablamın odası içtiğin oldugunda iki oda ötedeyim"  gitmesiyle içeri girdim ve kapıyı kapattım

arkamı döndüğümde siyah bir yatakla yanında iki tane siyah küçük dolap yatagın altinda beyaz biraz büyük halı
Yatagının üstünde birkaç beyaz çerçeveli resim vardı

büyük beyaz bir gardıropu siyah iki çift koltuğu ve son olarak büyük raflıktakı kitapları saymıyorum bile ama dikkatimi çeken şey yatagın üstündeki duvarın resimlerine sarılmış beyaz renkli ampulün içindeki red ışıklar vardı oda genişti ve ferahtı  mükemmeldi ama kafamı dağıtacak kadar degildi yatağa uzandım "umarım iyisindir azra" gözlerimin dolmasıyla o kısık acı dolu sesi kulaklarımda yankilanmaya başladı kafam acayip acıyordu

dizlerimi kendime kadar çekip olabildiğince küçülttüm kendimi

gözlerimin azranın kafamda yankılanma sesiyle "nolur birşey olmamış olsun nolur" dolu gözlerimden birkaç yaşla kapattım

"Selam arkadaşlar normalde bölüm birhafta önce filan gelecekti fakat bir sınavım var ona çalışıyorum tamamen unutmuşum anlayışla karşılaşacağınız düşünüyorum bunun için teşekkürler sonraki bölüm ne zaman gelir emin değilim ama bugün diger ficime bölüm atacagim için biraz uzun sürer lakin diger bölüm daha uzun olacak"