Gecenin Çığlıkları

4.Bölüm:Sessizliğe Gömülen Gerçekler

⭐Herkese keyifli okumalarrr⭐

"Sen de kimsin?" dedim.

O:"Merhaba,ben Yalın" dedi.

Ben:"Yalın mı?"dedim.

O:"Evet,sen de Tolga'nın rehin aldığı Alyasın" dedi.

Ben:"Evet" dedim.

Yalın; Tolga'nın en yakın arkadaşıydı. Benim kaçmama izin vericek hâli yoktu.

"Üff yakalandım" dedim içimden.Birden kapıdan kaçmaya çalıştım ama saniyesine bileğimi tuttu ve nereye yaa,
daha biz tam tanışmadık bile" dedi.

Ben de:"Yeterince tanıştık bence" dedim ve tekrar kaçmaya çalıştım.

Bu sefer bileğimi daha sıkı tuttu ve "üzgünüm, gidemessin" dedi.

"Gerçekten üzgünsen beni bırak" dedim.

Yalın: "Bırakamam çünkü bu benim elimde değil Tolga'nın elinde" dedi.

Sonrasında odama gittim ve yatağa yatıp bi hayatı sorguladım.Kendi hayatımı sorguladım.Mesela neden burada olduğumu sorguladım. Her sorguladığımda cevapsızdı.Bu benim sabrımı taşırmıştı. Ben de Okyanusun yanına gittim ve telefonunu istedim.O da sorgulamadan verdi. Ben de direkt Tolga yı aradım.

Tolgaya "hemen gelmen gerekiyor" dedim.

Tolga şaşırmış durumdaydı.Onun konuşmasına izin vermeden; "hemen,hızlı ol dedim" ve yüzüne kapattım telefonu.

Sonrasında Tolga'nın gelmesini bekledim

Yarım saat beklemeden sonra Tolga eve geldi ve birden odaya girdi.

Tolga: "Yine ne var Alya,beni işimden ettin farkında mısın" diye bağırdı.

Ben de:"Tamam sakin ol ve beni dinle şimdi" dedim.

Tolga:"tamam dinliyorum" dedi.

"Senin, bilmediğim bir kardeşim var" dedim.

Tolga: "Ne saçmalıyorsun sen ya" dedi.

Artık yüzündeki kızgınlık gitmişti onun yerine yüzünde büyük bir şaşkınlık vardı

"Daha sen doğmadan, annen ve baban ayrılmadan önce annen hamileymiş. Annen doğurduktan sonra direk sana hamile kalmış sana hamileyken de ayrılmışlar zaten. Baban da kardeşini kendi büyüttü. Kardeşin anneni hiç tanımıyor senin babanı tanımadığın gibi. Yani senin bir kardeşin var." diye anlattım.

Ama onun yüzündeki şaşkınlık hala gitmemişti.

Tolga:"Kız mı erkek mi?" diye sordu

Ben:"Erkek" diyerek cevap verdim.

Tolga:"O şuan nerede?" dedi ve şaşkın bakışlarla baktı.

"Bilmiyorum,en son babasın da kalıyordu" dedim.

Tolga: "Abimin" dedi ve birden boğazı düğümlendi.

"İyi misin?"dedim. Kısık,ince bir ses tonuyla.

"Başım dönüyor,hiç birşey göremiyorum"dedi.

"Tolga, gel otur şuraya"dedim.

Tolga gerçekten iyi görünmüyordu.Yüzü bembeyaz olmuştu.

Ambulansı aramaya kalkıştım,ama Tolga birden elimi tuttu ve"lütfen,bırak.Ben iyiyim" dedi.

İyi olmadığına emindim ama bu sefer onu dinledim ve aramayı bıraktım.

Ona;"ambulansı arattırmadın,o zaman benim sana bakmam gerekiyor"dedim ve ilk yardım çantasını getirdim.
Tansiyonuna baktım, ateşine baktım,kalp atışlarına da baktım.Sonrasında tansiyonunun düştüğünü anladım.Hemen bi tansiyonunun normale gelmesi için iğne yaptım. Sonrasında yorganı üstüne çektim ve dinlenmesi için odadan çıktım.

En son Okyanus'un telefonu bendeydi.Telefonu Tolga'nın yattığı odada kalmıştı Ben de tekrardan sessizce girdim telefonu aldım ve çıkmadan Tolga'ya baktım.Derin uyku da gözüküyordu.Sonradan sessizce odadan çıktım.

Telefondan üniversite arkadaşım olan Nehir'i arayacaktın ama numarasını bilmiyordum. Kendi telefonumdan numarasına bakıp buradan aramam gerekiyordu Nehir'i. Okyanusun telefonunu gözükmeyecek bir şekilde cebime koydum ve Okyanusun yanına gittim. Okyanus'a yalvarırcasına,"lütfen telefonumu ver, acil annemi aramam gerekiyor. Babam en son kanser tedavisi görüyordu durumunu sormam gerekiyor."diye yalan attım.Ama bunu yapmam gerekiyordu.

Okyanus:"iyi,peki. Telefon Tolga'nın odasında,çalışma masasının üstünde duruyor. Oradan gizlice al.Yalın bilmesin aldığını" dedi.

Ben de teşekkür edercesine kafamı salladım ve odadan hızlıca uzaklaştım.

Yalın aşağıda akşam yemeği yiyordu tek başına. Ona gözükmemem gerekiyordu o yüzden hızlı adımlarla Tolga'nın odasına gittim. Telefonumdan Nehir'in numarasına hızlıca baktım. Okyanusun telefonundan hızlıca Nehir'in numarasını aradım.Aynı numara da "Nehir'im❤️" adlı kişi kayıtlıydı.

Nee!

Bu benim arkadaşım Nehir di.

Okyanus Nehir'i mi seviyordu!!!