Trapped

|1|

Okaaay! Here is the first chapter. I need your support guys to motivate me!

Follow niyo na din ako. Hihihi!

Tapos pa-share na din netong story ko sa friends niyo. Oh diba!

Lavyaaaah!

--------
11:58pm
Friday
September 8
Year 20**

"Hahahaha!"

A man laughed ridiculously habang nakatingin sa madilim na kalangitan. It was totally unexpected for him na kung sino pa ang pinagkatiwalaan niya, siya din ang magta-traydor sa kanya.

His best bud's face crossed his mind as if he was hallucinating. He never suspect kasi nga best friend niya. They grew up together, they face many life-to-death situations. They build an Empire but because of a woman, he chose to betray him.

His bestfriend is a fool pagdating sa pag-ibig. Iniisip niya ba na ang ganung klase ng babae ay hindi siya lalasunin? An opportunistic, disgusting and low class bitch like her will never treat him with love and honesty.

No, sa simula pa lang hindi na sincere si Jude sa kanya. He planned very well. He was just making excuses to make himself feel better. Kaya pala, these past few years madaming pinatalsik si Jude sa companya with crimes such as stealing, selling information, breaking the company rules amd so on. Hindi na siya nagtanong kasi malaki tiwala niya kay Jude. Yun pala, isa-isa niya ng tinatanggal mga balahibo sa pakpak niya at ang mga bagong empleyado 'kuno' na tinanggap niya ay mga tao niya.

His family was murdered. His sister was raped and her body was chopped into pieces. Their villa was burned. Every person who knew him was killed. It was as if Jude was trying to erased his existence. Why? Hindi niya lubos maisip na magagawa yun ng nag iisang tao na tinuring niyang kapatid.

But, what can he do? Wala. He was slashed by swords, shot by a gun at tinulak sa bangin. Hindi niya tanggap. Countless of innocent families was kille just because kilala nila siya. Isn't it unfair? He can imagine their pain and hatred for him.

"I, Alexander Vile vow to kill every single soul na may kaugnayan sa 'yo Jude in my next life. Sinusumpa ko! Buhay kapalit ng buhay!"

Kasabay ng pagbagsak ng walang buhay na katawan ni Alexander sa karagatan ay ang pagkidlat ng langit na 'tila ba ina-acknowledge nito ang mga huling salita na pinangako ni Alexander.

---------
11:58pm
Friday
September 8
Year 30**

"I'm sorry madam, the young master... h-he's dead"

Silence engulfed the room. The stunningly beautiful woman stared at her son blankly. Parang gumuho ang mundo niya sa narinig. Parang agos ng tubig ang bilis ng pagtulo ng mga luha niya. Naalala niya ang sabi ng doctor. Isang beses lang siya pwedeng makaanak kasi di kakayanin bg matres niya. Ilang taon din ang hinintay niya para makabuo sila ng asawa niya.

She look at her husband. Tingin na hindi makapaniwala at pagmamakaawa.

"No! No! My baby! Hindi totoo 'yan! Hindi! Buhay ang anak ko! Buhay!" pagwawala ng babae

"Madam! Please! Kakapanganak niyo lang po" natatarantang sabi ng mga maid habang pinapatahan ang kanilang amo.

"Honey. Shh, I'm here. I'm here" nakayakap na sabi ng lalake habang umiiyak.

"Our son is not dead right? He's just sleeping right? Hindi niya iiwan si mommy niya right? Diba Lucas? Diba?" nanginginig na sambit ni Cassandra habang higpit na higpit ang yakap sa asawa.

Nagsiyukuan naman ang ibang tao sa kwarto. Alam niya kung gaano ka gusto ni Cass ang magka-anak. They knew it very well kasi dahil na din sa di pwedeng makaanak si Cass ulit na ingat na ingat ito sa pagbubuntis.

"C-can I hold him?" mahinang tanong ni Cass.

Patuloy ang paghikbi ni Cass habang yakap yakap ang anak. Hindi niya tanggap. Hindi niya matatanggap kailanman.

Durog na durog ang puso ni Lucas habang nakatingin sa mag ina. Alam niya kung ano mga paghihirap ng asawa niya. Kahit mga hindi makatotohanang paraan ay sinubukan nilang mag asawa para lng magkaanak. Ngayong biniyayaan sila ng anak, hindi man lang nila nagamapanan ang pagiging magulang nila dahil kinuha agad ito sa kanila.

Amidst of the heavy atmosphere sa loob ng kwarto, natigil ang pag-iyak ni Cass. Dumilat ang mumunting mga mata ng sanggol.

------

Alexander woke up dahil may naririnig siyang iyak. Ang gulo ng isip niya. Diba he died? What happened. Sinubukan niyang imulat ang mga mata niya. Tumambad sa kanya ang napakagandang mukha ng isang babae na umiiyak. Namumutla ito at maga ang mga mata. Katabi nito ang isang gwapo at matipunong lalaki na halatang galing din sa kakaiyak.

'Ano 'to? What's happening here!?'

Sinubukan ni Alexander na magsalita. Siya mismo ay nagulat din kasi hindi siya makapagsalita kundi tunog baby ang lumalabas sa bibig niya. He tried na itaas ang kamay niya at kumpirmado, nabuhay siyang muli sa ibang katawan at katauhan bilang saggol.

"Young master!!! Madam the young master is not dead! The young master is not dead!!" masayang sigaw ng mga katulong.

"Congratulations Madam, Master!" Sabay na bati ng mga katulong sa kanila.

"My son! Diba? Sabi ko naman natutulog lang siya! My son is not dead. My son!" umiiyak sa tuwang sambit ni Cass habang nakangiting nakatingin sa anak.

"Yes, yes, yes. Our son is alive. Healthy and handsome" tanging nasambit ni Lucas. Hindi niya maexplain ang sayang nararamdaman niya ngayon.

Alexander unconciously smiled. This time, he will never put his family amd friends in danger again but that doesn't mean n hindi siya maghihiganti. He will not trust anyone outside his family again. Pero bago 'yun, e-enjoyin niya muna buhay niya bago ang revenge na 'yan.