Jimin lavaboya girdiğinde aynanın karşısında dudaklarına gloss süren bebeğini gördüğünde gülümsemişti.
Bu çocuğa her baktığında içi eriyordu. Şimdi o güzel elma dudakları üzerindeki parlak glossu kendi dudaklarıyla silmek istiyordu, hatta bunun için kıvranıyordu.
"Bebeğim?"
Jeongguk duyduğu sesle jiminin geldiğini fark ettiğinde yeniden sıçramıştı. Ona döndüğünde ise kendine tutkuyla bakan gözleri yutkunmasına sebep olmuştu.
"Oh, jimin geleceğini haber vermemiştin burada ne işin var?"
Jimin çocuğun şaşkın ama bir o kadar da tatlı yüzüne daha yakından bakmak istemişti, bu sebeple de ona yürümüş ve belinden tutup kendine çekmişti.
Baş parmağıyla jeonggukun yanağını okşuyordu. Bu gece gözlü çocuk aklını başından alıyordu.
"Seni hemen özlüyorum ayrı kalamıyorum senden, yoksa büyü mü yaptın bana hm?"
Çocuğun kulağına fısıldadığında jeongguk titremişti. Jiminin ise hoşuna gidiyordu çocuğu böyle etkisi altına almak.
Bu yüzden sırıttı ve yineledi.
"Cevap vermedin hm?"
Jeongguk hızla kafasını iki yana salladı.
"H-hayır ne büyüsü öyle şeyler bilmem ben"
Jimin çocuğun tepkisine kıkırdayarak gözlerinin içine bakmıştı.
"Sadece takılıyorum bebeğim şu haline bak seni yemek istiyorum hem sana düşmem için büyüye ihtiyacım yoktu zaten"
Jeongguk sırıtıyordu.
"Sürekli bana iltifat etmekten yorulmadın mı?"
"Asla bıkmam bundan, hem söylesene sen özlemedin mi beni?"
"Daha sabah birlikteydik ya"
"Ne olmuş daha sabah birlikteysek?"
Çocuğu belinden daha da kendine bastırmış yüzünü yaklaştırmıştı. Jeonggukun kalbi ise bu hareketle resmen maratona çıkmış gibi atıyordu.
"Özledim evet"
Jimin jeonggukun dudaklarına doğru gülümsemişti şimdi. İkisi de ateşte kavruluyordu.
"Aferin bebeğim, işte böyle beni her zaman özle"
Jeongguk dudaklarının dibindeki dudaklarla gözlerini sıkıca kapamışken jimin de öpmemek için direniyordu. Çünkü ona bu kadar erken davranıp korkutmak istemiyordu.
Bir süre onu izledi ve sonrasında yanağına tatlı bir öpücük kondurup geri çekildi.
Jeongguk gözlerini açıp ona baktığında ikisi de birbirine gülümsemişti.
"Çok tatlı olduğun için kendimi durduramadım bebeğim üzgünüm"
İkisi de gülmüştü tekrar ve jimin jeonggukun elinden tutup lavabodan çıkarmıştı.
"Şimdi yerime geçiyorum ama seni izleyeceğim olur mu? Çıkışta da görüşmek istiyorum eğer müsait olursan."
"Uhmm bugün mü?"
"Evet neden? Müsait değil misin?"
"Hayır sadece şey şaşırdım"
Jimin göz devirmişti.
"Bebeğim sana olan hislerim çocuk oyuncağı mı sence? Seninle vakit geçirmek istemem normal değil mi neden şaşırıyorsun"
"Sadece ilk kez başıma geliyor o yüzden"
"Bu diğer aptalların sorunu demek ki cesaretleri yokmuş ama ben onlar gibi değilim"
Jeongguk hayranlıkla Jimine bakıyordu şimdi, ta ki gelen cam kırılma sesine kadar.
"Yerine geçsen iyi olur yoongi hyungun bir yerleri kırıyor galiba bebek"
"Oh gitmeliyim"
"Görüşürüz meleğim"
Jeongguk tam giderken aniden dönüp jiminin dudağının kenarını öpmüştü, ve hyunguna koşmuştu.
-Bölüm sonu
Fikirlerinizi belirtmeyi unutmayııın artık ara vermeden devam edip bitireceğim öpüyorum hepinizi 🥺❤️
