AMALIA
Nandito ako sa labas ng bahay ni auntie
Amy, tatlong buwan na simula ng mamatay ang mga magulang ko.Simula non hindi ko na Alam kung pano ko ulit simulang mamuhay ng masaya ulit. Nagtrabaho muna ako bago ako napadpad dito kila auntie.
Kinukuha nya na kasi ang lupa na pinagtatayuan ng bahay namin. Una ding namatay ang papa ko. Namatay sya sa sakit, diko akalaing mapupunta parin Pala ako dito sa bahay ng tyahin ko.
Kumatok ako, at ilang sandali pa ay bumukas ang pintuan at lumabas Doon si auntie.
Ang pinaka-mabait kung auntie
Pero kahit Gano pa kasama ang ugali nya ni hindi ko magawang. Sumbatan o lapastanganin sya. Auntie ko padin sya
Kahit papano."Magandang hapon po tyang" tinignan nya ko mula ulo hanggang paa bago tinaasan ng kilay.
"Susunod Karin Pala eh sinagayang mulang ang pagod ko, pasok na sa dulong kwarto ang sayo!" Napakasungit naman Kala mo may ginawa na sa kanya. Wala syang anak Kaya mag-isa lang sya. At dahil ibenenta nya na din yung lupa nila nanay ay kayay' kung bakit nandito ako ngayon.
"Pagkatapos mong ilagay ang damit mo, hugasan mo ang Plato linisin mo ang C.R
kailangan matapos mo yan ngayong gabi. May tatrabahonin kapa bukas!"At magsisimula na nga ang kalbaryo ko dito. Sana lang ay gabayan ako ng diyos
Dito."Aakyat na ho ako tyang" naka pukos sya sa T.V. nilingon nya ako ng nakataas ang kilay, napaka sungit talaga nito di naman inaano.
"Tapos ka naba sa mga gawain mo?" Tumango ako "siguraduin mo lang, o sige-sige umakyat kana. Maaga kapang gigising bukas, ikaw ang magsasaing, maglilinis ng bakuran, lahat-lahat na at wag na wag Kang tatanggi dahil pinatira na kita dito Libre, pati pagkain tubig.
Kaya wag na wag Kang magrereklamo""Opo tyang" tanging naging sagot ko.
Nagising ako bandang alas kuwatro-trenta. Nagsipilyo nako't nagsaing, pagtapos ko nag walis nako sa loob ng bahay at sinunod naman ang sa labas. Maghahanap ako ng trabaho ngayon napag-usapan nadin namin ni tita to.
"Tyang? Kakain na ho tayo" walang naging tugon ang nasa loob.
"Oh aalis ka na? Tandaan mo Kalahati ng magiging sweldo mo akin ha!"
"Opo tyang, at wala na naman akong pag pipilian" naging mahina ang tugon nya sa huling sinabi buti nalang at hindi narinig ng tyang nya, tiyak ay sisigawan na naman sya.
Napadpad ako sa isang restaurants na di naman kalayuan sa bahay ng tiya nya.
Tsaka hindi naman sa bukid titira ang tiya nya, ugali pa non eh hindi nga yun humahawak ng walis eh.Napaka-dumi ng bahay.
"Ahh,excuse me po May available po bang trabaho dito kahit ano po" tanong ko sa kahera.
"Pasensya kana pero wala na eh, puno na kami, kahit taga hugas eh wala nadin may umo-ukopa na doon"
"Sige po salamat" bigo akong lumabas.
May pag-asa pa wag Kang mawalan ng pag-asa amalia kayang-Kaya mo Yan. Ikaw pa ba.
Ilang gusali na ang napuntahan ko pero wala parin talagang akong trabahong natatanggap, kung pwedi lang akong bumalik sa pag-aaral eh. Kaso wala akong pantos-tos kung sana lang eh hindi binenta ni tiya ang lupa. Mapapakinabangan ko pa yun.
Semento din yun bahay namin kahit papano, pwedi ko ba tuluyan yun pero dapat babae lang, at syempre hindi masungit at kokontratahin no, mahirap na.
Umuwi nalang ako at naglinis uli ng katawan. Pagtapos nag-saing nako hapon narin naman.
YOU ARE READING
For a better tomorrow
RomansaTo have a better tomorrow, we have to leave the dark yesterday.