1.bölüm

239 20 2
                                    

Kapımın yumruklanmasıyla gözlerimi açtım.

-lan gece kalksana senimi bekliyicez akşama kadar neyseki senden bugün çok şükür kurtuluyoruz.

Dışardan gelen ses tabikide şerefsiz abimin sesiydi ona laf söylemeden yatağımdan kalkıp gerindim evet birde bu durum vardı dün babama ne kadar baba denilirse artık telefon gelmişti 17 yıl önce hemşirenin hatası yüzünden doğumdan sonra karıştırma olmuştu ve o gün üç bebek doğmuştu ilk ailede durum negatifti ve diğer ailede biz olduğumuz için bugün gidip test yapmamız gerekecekti neyse daha fazla annemleri kızdırmadan kalkıp banyoya girdim isleimithal edip aşağıya indim kapının önünde beni beklediklerini görünce ayakkabımı ve ceketimi alıp evden çıktık herkes arabaya binice yola koyulduk kafamı cama yaslayıp yolu izlemeye başladım annemler aralarında konuşuyorlardı onların kızı olmadığım için dün haberi alır almaz evde bayram havası vardı onları dinlemeyi bırakıp yola odaklandım yarım saat sonra hastaneye geldik arabadan inip resepsiyona doğru ilerledik abim annemin koluna girmişti babam önden gidiyordu bende en arkadaydım kadına doktorun adını söyleyince ikinci kata olduğunu anladık babamlar asansöre ilerleyince bende merdivene doğru gittim oldum olası asansörden korkardım küçükken abimin yüzünden asansörde kalmıştım ve tam iki saat orda beklemiştim ne zaman asansör görsem istemsiz olarak nefesim sıkışırdı ben merdiveni yeni bitirmişken annemler yeni çıkıyorlardı onlara yetiştigimdeyse nefesimi düzene sokmaya çalıyıyodum doktorun kapısına gelince babam kapıyı çalıp içeri girdi bende derin bir nefes alıp içeri girdim kafamı kaldirdigimdaysa bizimle birlikte bir aile daha vardı benimle yaşıt olan bir kız bir erkek vardı bir tanede küçük çocuk vardı çocuk dediğime bakmayın benden bile uzun ve kalıplıydı doktorun sesiyle o tarafa döndüm

-hoşgeldiniz Ahmet bey Zeliha hanım sizde hoşgeldiniz çocuklar lütfen oturun

Doktorun konuşmasıyla başımı sallayıp ayakta bekledim çünkü abim piçlik olsun diye iki kişilik olan koltuğa yayılmıştı bende zaten çok meraklı değildim annemler bu duruma sırıtırken karşı aile anlamaz gözlerle bakıyodu doktorun konuşmasıyla o tarafa döndüm

-evet dün telefondada söylediğimiz gibi doğumdan sonra hemşirenin dalginliginadan dolayı  bebekler karışmış bunu anlamk için test yapmamız lazım lütfen sedyeye geçin kızlar.

Doktorun sözleriyle karşı ailenin kızı sallanarak sedyeye geçti doktor iğneyi hazırlarken karşı ailenin babasi konuşmaya başladı

-bu arada tanışmadık ben Abdullah Kandemir eşim Alev oğlum Ediz küçük oğlum kaner ve kızım selin

Benle yaşıt olan erkeğin adı edizmiş küçük olanın ise kanermiş babam Abdullah beyin elini sıkıp kendini tanıtı

-bende Mehmet Toprak eşim Nuran oğlum Semih buda gece

Eliyle sanki çöpmüşüm gibi beni tanıtması sinirimi bozmuştu ama ses etmedim sadece kafamı salladım.bir bağırış sesiyle o tarafa baktım selin kolu sanki kopmuş gibi çığlık atıp ağlıyodu istemsiz olarak kaşlarımı çatım tamam bende iğneden korkardim ama bu kadarda abartmazdım annemler telaşla ayağıya kalkıp selinin yanına gittiler annem selinin elini tutup sakin olmasını söylüyodu abim saçını okşuyodu babamda geçti geçti diyordu istemsiz olarak gözlerim doldu. Küçüklükten beri annemle hep kavga ederdik asla aramızda anne-kız  ilişkisi olmamıştı abimin bir kere saçımı sevdiğini görmemiştim aramızda abi-kardes ilişkisi olmamıştı hep kavga ederdik her haklı oluşumda annemler bana değil oğlularına inanırdı babamla oturup doğru düzgün konuşmuşluğum yoktu beni hep yok sayardı gözlerimi sildim bunları aşmıştım ama yinede hep içimde umut vardı birgun benide sevicekler diye ama umutlarımı kaybedeli çok olmuştum kafamı kaldırdığımda diğer aileninin bana baktığını gördüm hepsi kaşlarını çatmıştı daha fazla onlara bakmadan doktora baktım kanın almıştı sıra bendeydi ceketimi çıkarıp koltuğun üzerine bıraktım ve sedyeye doğru ilerledim tam sedyeye oturucakken kapı çalınmadan açıldı kapıya baktığımda iki tane uzun adam vardı ikiside oldukça sert bakiyodu birinci adam öne çıkıp konuşmaya başladı

-gec kaldık kusura bakmayın

Onlara anlamaz gözlerle bakıyodum Abdullah bey anlamış gibi kafasını salladı ve bize dönüp açıklama yaptı

-oğullarım poyraz ve asil

Eliyle tek tek gösterince kahve gözlü oldukça sert bakanın poyraz yeşil gözlü poyraz'a göre biraz daha kısa olanın adıysa asıl olduğunu anladım doktorun sesiyle o tarafa döndüm

-sorun değil buyrun oturun çocuklar gececim sende sedyeye çık lütfen

Tekrar başımı sallayıp sedyeye geçtim gözlerim merdiven basamağını ariyınca bulamadım doktora baktığımda iğneyi hazırlıyodu tam basamk varmı diye sorcaktimki biri beni kaldırıp sedyeye oturtu baktığımda poyraz oldugunu gördüm gözlerinde hafif bir şevkat gördüm ama çok kısa bir süre için de eski haline döndü kısık bir sesle konuştum beni duydumu bilmiyorum

-Teşekkür ederim

Kafasını önemi yok gibi salayıp önüne döndü o sırada doktor iğneyi koluma vuracakken kendimi kastım elimi altımdaki sedyeye koyup sıkmaya başladım elimin üstünde bir el his edince ilk elime sonra elin sahibine baktım poyraz elini elimin üstüne koymuş hafif bir şekilde okşuyodu ailemin yapmadığını yabancı birisi yapiyodu bu duyguyu anlatamazdim poyraza duygu yüklü bir bakışla bakıyodum kafasını eğip bana bakınca gözlerimden ne gördü bilmiyorum ama elimi sanki burdayım der gibi sıkıp  bana gülümsedi doktor işini bitirip koluma pamuk basınca işinin bittiğini anladım hemşire tüpleri alıp gidince bende sedyeden atlamayı planlıyodumki birden havalanıp aşağı bırakıldım baktığımda poyraz oldugunu gördüm tekrar teşekkür edip yerime geçtim sonuçlar yarım saat sonra açılacaktı abim annemle birlikte selini ortalarına almış konuşuyorlardı bende selinin yerine geçtim aslında geçmezdim ama kafam dönüyodu kafamı koltuğun arkasına yaslayıp beklemeye başladım  yarım saat sonra sonuçlar geldiğinde doktor sanki acunmuş gibi beklemeye başladı şükürler olsun ki sonunda açtı

-evet sonuçlar geldi selin  Kandemir Mehmet Toprak 99,99 gece topragin ise Abdullah Kandemirin 99,99 kızı  olduğu çıktı  şimdi nolcaktı

Merhaba arkadaşlar bir sürü aile konulu kitap okumuştum ve neden bende yapmiyim dedim yazım hatarı olabilir bu yüzden kusuruma bakmayın sizleri seviyorum diğer bölümlerde görüşmek üzere

yeni hayatım Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin